Wikipedia

73 Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej

pododdział wojskowy

73 Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej (73 dr OP) – samodzielny pododdział Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Sił Powietrznych.

73 Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej
Ilustracja
Odznaka pamiątkowa
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1978

Rozformowanie

30 czerwca 2011

Tradycje
Święto

9 czerwca[1]

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Roman Sobik

Ostatni

por. Krzysztof Sudia (cz. p.o.)

Organizacja
Numer

JW 2272[2]

Dyslokacja

Oświęcim

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska OPK – do 1990
WLOP – do 2004
Siły Powietrzne

Rodzaj wojsk

Wojska obrony przeciwlotniczej

Podległość

1 Śląska Brygada Rakietowa Obrony Powietrznej

Dywizjon stacjonował w Oświęcimiu, podlegał dowódcy 1 Śląskiej Brygady Rakietowej Obrony Powietrznej. 30 czerwca 2011 dywizjon został rozformowany.

Historia edytuj

Dywizjon sformowano na podstawie Zarządzenia Szefa Sztabu Generalnego WP Nr 021/Org. z 30 marca 1978 roku oraz rozkazu wykonawczego Dowódcy Wojsk OPK nr 056/Org. z 25 kwietnia 1978 i dyslokowano w Oświęcimiu, z podległością dowódcy 1. Dywizji Artylerii OPK. Pierwszym uzbrojeniem jednostki były zestawy rakietowe S-125 Newa. Do zadań dywizjonu należała obrona terenu Śląska i zachodniej Małopolski.

W maju 1981 roku dywizjon przeprowadził pierwsze strzelania bojowe na poligonie w Aszułuku w ZSRR. W latach 1993, 1996 i 2000 dywizjon odbył strzelania na poligonie w Ustce. W roku 2002 jednostka została wyposażona w zmodernizowany zestaw S-125 Newa-SC.

W związku ze zmianami w strukturach Sił Powietrznych, decyzją MON nr Z-37/Org./P1 z 27 maja 2010 roku, następnie decyzją MON nr PF-68/Org./SSG/ZOiU-P1 z 19 sierpnia 2010 roku oraz wykonawczym rozkazem Dowódcy Sił Powietrznych nr PF-211 z 8 września 2010 roku zdecydowano o rozformowaniu jednostki w terminie do 30 czerwca 2011. Na bazie jej środków sformowano nowy 35. dr OP w Skwierzynie.

Dywizjon posiadał własną odznakę pamiątkową oraz oznakę rozpoznawczą, wprowadzone decyzją nr 128/MON z 10 kwietnia 2006[3]. Święto jednostki obchodzone było corocznie w dniu 9 czerwca – decyzja nr 239/MON z 25 maja 2007[1].

Struktura edytuj

  • dowództwo
  • sztab
  • bateria dowodzenia
  • bateria radiotechniczna
  • bateria startowa (S-125 Newa-SC)
Osobny artykuł: dywizjony rakietowe Obrony Powietrznej.

Dowódcy dywizjonu edytuj

  • 1978–1984 – ppłk Roman Sobik
  • 1984–1986 – ppłk Marian Szczecina
  • 1986–1987 – ppłk Ryszard Kostarek
  • 1987–2003 – ppłk Jan Kanarek
  • 2003–2004 – ppłk Roman Janiszewski
  • 2004–27 czerwca 2011 – ppłk Mieczysław Jeweczko
  • 27 czerwca 2011 - 30 czerwca 2011 – cz. p.o. por. Krzysztof Sudia

Podporządkowanie edytuj

  • 1 Dywizja Artylerii OPK (1978–1988)
  • 1 Brygada Artylerii OPK (1988–1991)
  • 1 Śląska Brygada Rakietowa Obrony Powietrznej (1991–2011)

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Decyzja Nr 239/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 maja 2007 r.. [dostęp 2021-10-16]. (pol.).
  2. ↑ Archiwum Sił Powietrznych
  3. ↑ Decyzja Nr 128/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 kwietnia 2006 r.. [dostęp 2021-10-16]. (pol.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=73_Dywizjon_Rakietowy_Obrony_Powietrznej&oldid=69311490”