7 Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego

7 Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego
	Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1951
Rozformowanie	1957
	Dowódcy
Pierwszy	płk pil. Jan Frey-Bielecki
Ostatni	ppłk pil. Edward Chromy
	Organizacja
Numer	JW 1888
Dyslokacja	Kraków
Rodzaj wojsk	Wojska lotnicze
Podległość	Dowództwo Wojsk Lotniczych

7 Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego (7 DLM) – związek taktyczny lotnictwa myśliwskiego ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Dywizja organizowana była w ramach dwuletniego planu przyspieszonego rozwoju wojska. Na podstawie rozkazu ministra obrony narodowej nr 0036/Org. z 7 kwietnia 1951 roku, w Krakowie rozpoczęto tworzyć dowództwo dywizji. Etat nr 6/124 dowództwa dywizji przewidywał 99 żołnierzy zawodowych i 5 kontraktowych^[1].

Wobec załamania się planu przyspieszonego rozwoju wojsk, rozkazem MON nr 0078/Org. z 19 listopada 1952 roku wprowadzono nową organizację dywizji posiadającą tylko dwa pułki lotnictwa myśliwskiego^[1].

Rozkazem nr 0054/Org. z 6 lipca 1957 roku, minister obrony narodowej polecił dowódcy Wojsk Lotniczych i Obrony Przeciwlotniczej rozformować dowództwo 7 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego OPL^[1].

Struktura organizacyjna

W skład 7 DLM miały wchodzić następujące jednostki^[1]:

Po zmianach w 1952 roku w skład 7 DLM weszły następujące jednostki^[1]:

2 pułk lotnictwa myśliwskiego OPL
39 pułk lotnictwa myśliwskiego OPL
78 kompania łączności
41 Ruchome Warsztaty Remontu Lotnictwa

Dowódcy dywizji

płk pil. Jan Frey-Bielecki 1951 -1954
ppłk pil. Edward Chromy 1954 -1957

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Zieliński (red.) 2011 ↓, s. 90-91.

Bibliografia

Józef Zieliński (red.): Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne "SWAT", 2011. ISBN 978-83-1112-14-09.

[CITEREFZieliński_(red.)201190-91-1] Zieliński (red.) 2011 ↓, s. 90-91.

[1]