99 Pułk Artylerii Obrony Przeciwlotniczej
99 Pułk Artylerii Obrony Przeciwlotniczej (99 pa OPL) – oddział artylerii przeciwlotniczej ludowego Wojska Polskiego.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1952 |
Rozformowanie |
1990 |
Tradycje | |
Kontynuacja | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
Formowanie i zmiany organizacyjne
edytujPułk został sformowany w 1952 roku, w garnizonie Ząbkowice Śląskie, jako jednostka artylerii przeciwlotniczej małego kalibru, na podstawie rozkazu Nr 0043/Org. Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 maja 1951 roku[2]. Początkowo pułk wchodził w skład 7 Korpusu Artylerii Obrony Przeciwlotniczej, a następnie 15 DAPlot.
W 1957 roku pułk został wyłączony ze składu Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej Kraju, przeformowany w 111 dywizjon artylerii przeciwlotniczej i podporządkowany dowódcy 2 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej. W 1967 roku dywizjon został przeformowany w 99 pułk artylerii przeciwlotniczej.
W 1989 roku pułk został przeformowany w 99 Ośrodek Materiałowo-Techniczny.
W 1990 roku tradycje, nazwę i numer 99 paplot przejął 75 pułk artylerii przeciwlotniczej z Rogowa.
Struktura organizacyjna pułku w 1952 roku
edytuj- pluton dowodzenia
- bateria szkolna
- 4 baterie artylerii przeciwlotniczej
- drużyna dowodzenia
- 3 plutony ogniowe
Stan etatowy liczył 459 żołnierzy. Na uzbrojeniu jednostki znajdowało się dwadzieścia sześć 37 mm armat plot wz. 1939 i szesnaście dalmierzy.
Przypisy
edytuj- ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 431.
- ↑ Piotrowski 2003 ↓, s. 192.
Bibliografia
edytuj- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.