99 Pułk Artylerii Obrony Przeciwlotniczej

99 Pułk Artylerii Obrony Przeciwlotniczej (99 pa OPL) – oddział artylerii przeciwlotniczej ludowego Wojska Polskiego.

99 Pułk Artylerii Obrony Przeciwlotniczej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1952

Rozformowanie

1990

Tradycje
Kontynuacja

75 paplot

Organizacja
Dyslokacja

Ząbkowice Śląskie[1]; Rogowo

Rodzaj wojsk

Wojska obrony przeciwlotniczej

Podległość

2 Warszawska Dywizja Zmechanizowana

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

Pułk został sformowany w 1952 roku, w garnizonie Ząbkowice Śląskie, jako jednostka artylerii przeciwlotniczej małego kalibru, na podstawie rozkazu Nr 0043/Org. Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 maja 1951 roku[2]. Początkowo pułk wchodził w skład 7 Korpusu Artylerii Obrony Przeciwlotniczej, a następnie 15 DAPlot.

W 1957 roku pułk został wyłączony ze składu Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej Kraju, przeformowany w 111 dywizjon artylerii przeciwlotniczej i podporządkowany dowódcy 2 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej. W 1967 roku dywizjon został przeformowany w 99 pułk artylerii przeciwlotniczej.

W 1989 roku pułk został przeformowany w 99 Ośrodek Materiałowo-Techniczny.

W 1990 roku tradycje, nazwę i numer 99 paplot przejął 75 pułk artylerii przeciwlotniczej z Rogowa.

Struktura organizacyjna pułku w 1952 roku

edytuj
 
37 mm armata plot wz. 1939

Dowództwo i sztab

  • pluton dowodzenia
  • bateria szkolna
  • 4 baterie artylerii przeciwlotniczej
    • drużyna dowodzenia
    • 3 plutony ogniowe

Stan etatowy liczył 459 żołnierzy. Na uzbrojeniu jednostki znajdowało się dwadzieścia sześć 37 mm armat plot wz. 1939 i szesnaście dalmierzy.

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.