9 Okręgowy Szpital Koni

9 Okręgowy Szpital Konijednostka organizacyjna służby weterynaryjnej Wojska Polskiego.

9 Okręgowy Szpital Koni
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1925

Rozformowanie

1926

Tradycje
Rodowód

Kadra Okręgowego Szpitala Koni Nr IX

Dowódcy
Pierwszy

mjr Zygmunt Zawierucha

Ostatni

ppłk Jerzy Jaszczołd

Organizacja
Dyslokacja

garnizon Brześć
(Okręg Korpusu Nr IX)

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

służba weterynaryjna

Podległość

Naczelny lekarz weterynarii Okręgu Korpusu Nr IX

Historia szpitala edytuj

W 1921 roku został utworzony Okręg Korpusu Nr IX. W tym samym czasie zorganizowano Kadrę Okręgowego Szpitala Koni Nr IX. Kadra wchodziła organizacyjnie w skład 9 Dywizjonu Taborów. Komendant kadry podlegał dowódcy dywizjonu. W stosunku do podległego personelu posiadał uprawnienia dyscyplinarne dowódcy samodzielnego batalionu. W sprawach fachowych, rozkazy otrzymywał bezpośrednio od szefa służby weterynaryjnej okręgu korpusu[1].

Kadra była oddziałem macierzystym dla całego personelu służby weterynaryjnej OK IX. Personel tworzyli oficerowie weterynaryjni, chorążowie weterynaryjni oraz szeregowi weterynaryjni (majstrzy podkuwacze i sanitariusze weterynaryjni)[2].

Zadaniem kadry szpitala było:

  • rejestrowanie i prowadzenie ewidencji personelu służby weterynaryjnej,
  • fachowe szkolenie szeregowych weterynaryjnych dla wszystkich formacji okręgu korpusu,
  • uzupełnianie formacji okręgu korpusu personelem służby weterynaryjnej[3].

W zakresie podkuwania koni kadra prowadziła wyłącznie szkolenie podstawowe. Szkolenie podkuwaczy na majstrów leżało w gestii Centralnej Wojskowej Szkoły Podkowniczej[3].

Z dniem 1 listopada 1925 roku weszła w życie nowa organizacja służby weterynaryjnej. Dotychczasowa kadra został przemianowana na 9 Okręgowy Szpital Koni. Komendant szpitala podlegał naczelnemu lekarzowi weterynarii Okręgu Korpusu Nr IX. Jednocześnie została utworzona kadra oficerów korpusu służby weterynaryjnej, która stała się oddziałem macierzystym dla wszystkich oficerów tej służby[4][5].

W skład szpitala wchodził komendant, drużyna komendanta, oddział szpitalny i oddział szkolny[6].

W sierpniu 1926 roku szpital został zlikwidowany[7][6]. Zadania szkolenia szeregowych weterynaryjnych przejęło pięć okręgowych szkół służby weterynaryjnej (nr 1, 3, 5, 6 i 7), a po ich likwidacji w styczniu 1928 roku – Szkoła Podoficerów Zawodowych Służby Weterynaryjnej[8][9].

Kadra edytuj

Komendanci
  • mjr lek. wet. Zygmunt Zawierucha (1923[10] – 1924 → lekarz weterynarii 8 puł[11])
  • ppłk lek. wet. Jerzy Jaszczołd (1924[12] – VIII 1926 → referent naczelnego lekarza weterynarii OK IX[13])
Komendanci Oddziału Szkolnego
Oficerowie
  • ppłk lek. wet. Eugeniusz Kruszyński – szef Szefostwa Weterynaryjnego OK IX[15]

Przypisy edytuj

  1. Almanach 1923 ↓, s. 113-114.
  2. Almanach 1923 ↓, s. 112-113.
  3. a b Almanach 1923 ↓, s. 113.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 140 z 31 grudnia 1925 roku, s. 1, 6.
  5. Jarno 2001 ↓, s. 196, wg autora nowa organizacja służby weterynaryjnej została wprowadzona 1 października 1925 roku.
  6. a b Jarno 2001 ↓, s. 196.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 9 sierpnia 1926 roku, s. 246.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 9 sierpnia 1926 roku, s. 252-253.
  9. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, poz. 25.
  10. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1394.
  11. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1261, 1269.
  12. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1266.
  13. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 9 sierpnia 1926 roku, s. 253.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 140 z 31 grudnia 1925 roku, s. 6.
  15. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 62, 1266, 1268.

Bibliografia edytuj