Auckland Open
Auckland Open – kobiecy oraz męski turniej tenisowy wchodzący w skład rozgrywek WTA Tour oraz ATP Tour. Kobieca impreza ma rangę WTA 250, natomiast męska ATP Tour 250. Rozgrywany na kortach twardych w nowozelandzkim Auckland w latach 1985–2020 roku oraz od 2023. Żeńskie rozgrywki były kontynuacją turnieju rozgrywanego w Auckland w latach 1960–1982. Równocześnie z żeńskim turniejem ASB Classic toczyły się rozgrywki męskie Heineken Open w latach 1968–2015. W 2016 roku połączono oba turnieje i w tym samym terminie co kobiety rywalizowali także mężczyźni. W latach 2021–2022 turniej nie był rozgrywany.
.JPG)
| |
| Miejsce | |
|---|---|
| Obiekt |
ASB Tennis Centre |
| Nawierzchnia |
Twarda |
| Pierwsza edycja |
1985 |
| ATP Tour | |
| Kategoria |
ATP Tour 250 |
| Pula nagród |
766 290 $ |
| Drabinka |
28S/16Q/16D |
| Dyrektor |
Nicolas Lamperin |
| WTA Tour | |
| Kategoria |
WTA 250 |
| Pula nagród |
267 082 $ |
| Drabinka |
32S/24Q/16D |
| Dyrektor |
Nicolas Lamperin |
| Aktualni mistrzowie | |
Gra pojedyncza mężczyzn Gaël Monfils
| |
Gra podwójna mężczyzn Nikola Mektić Michael Venus
| |
Gra pojedyncza kobiet Clara Tauson
| |
Gra podwójna kobiet Jiang Xinyu Wu Fang-hsien
| |
| Strona internetowa | |
Rozgrywki gry mieszanej toczyły się z przerwami w latach 1960–1972.
Historia nazwy turnieju
edytuj| Rok | Rok | Nazwa |
| 1985 | 1990 | Nutri-Metics |
| 1991 | 1992 | Nutri-Metics Bendon Classic |
| 1993 | 1996 | Amway Classic |
| 1997 | 2002 | ASB Bank Classic |
| 2003 | 2020 | ASB Classic |
| 2023 | ASB Classic |
Mecze finałowe
edytujGra pojedyncza mężczyzn
edytuj| Rok | Zwycięzca | Finalista | Wynik |
| 2025 | Gaël Monfils
|
 Zizou Bergs
|
6:3, 6:4 |
| 2024 |  Alejandro Tabilo
|
 Taro Daniel
|
6:2, 7:5 |
| 2023 | Richard Gasquet
|
 Cameron Norrie
|
4:6, 6:4, 6:4 |
| 2021– 2022 |
Turniej anulowano z powodu pandemii COVID-19 | ||
| 2020 | Ugo Humbert
|
Benoît Paire
|
7:6(2), 3:6, 7:6(5) |
| 2019 |  Tennys Sandgren
|
Cameron Norrie
|
6:4, 6:2 |
| 2018 |  Roberto Bautista-Agut
|
 Juan Martín del Potro
|
6:1, 4:6, 7:5 |
| 2017 | Jack Sock
|
 João Sousa
|
6:3, 5:7, 6:3 |
| 2016 | Roberto Bautista-Agut
|
Jack Sock
|
6:1, 1:0 krecz |
Gra podwójna mężczyzn
edytuj| Rok | Zwycięzcy | Finaliści | Wynik |
| 2025 | Nikola Mektić Michael Venus
|
Christian Harrison Rajeev Ram
|
walkower |
| 2024 |  Wesley Koolhof Nikola Mektić
|
Marcel Granollers Horacio Zeballos
|
6:3, 6:7(5), 10–7 |
| 2023 | Nikola Mektić Mate Pavić
|
Nathaniel Lammons Jackson Withrow
|
6:4, 6:7(5), 10–6 |
| 2021– 2022 |
Turniej anulowano z powodu pandemii COVID-19 | ||
| 2020 | Luke Bambridge Ben McLachlan
|
Marcus Daniell Philipp Oswald
|
7:6(3), 6:3 |
| 2019 | Ben McLachlan Jan-Lennard Struff
|
 Raven Klaasen Michael Venus
|
6:3, 6:4 |
| 2018 | Oliver Marach Mate Pavić
|
 Maks Mirny Philipp Oswald
|
6:4, 5:7, 10–7 |
| 2017 |  Marcin Matkowski Aisam-ul-Haq Qureshi
|
 Jonatan Erlich Scott Lipsky
|
1:6, 6:2, 10–3 |
| 2016 | Mate Pavić Michael Venus
|
Eric Butorac Scott Lipsky
|
7:5, 6:4 |
Gra pojedyncza kobiet
edytuj
Gra podwójna kobiet
edytuj
Gra mieszana
edytuj| Rok | Mistrzowie | Finaliści | Wynik |
| 1971 |  Margaret Smith Court Colin Dibley
|
Lesley Turner Bowrey Bill Bowrey
|
6:2, 6:1 |
| 1970 | Margaret Smith Court / Tom Okker Ann Haydon-Jones / Dick Crealy
|
tytuł wspólny | |
| 1969 | Turniej nie był rozgrywany | ||
| Początek Ery Open | |||
| 1968 | Turniej nie był rozgrywany | ||
| 1967 | Rosie Casals Graham Stilwell
|
Brak danych Brak danych |
Brak danych |
| 1966 | Margaret Smith Ray Ruffels
|
Lesley Turner Roger Taylor
|
3:6, 6:3, 6:1 |
| 1965 | Turniej nie był rozgrywany | ||
| 1964 | Margaret Smith Fred Stolle
|
Jan Lehane John Newcombe
|
6:4, 6:4 |
| 1961– 1963 |
Turniej nie był rozgrywany | ||
| 1960 | Ruia Morrison Peter Nicholls
|
Margaret Smith Alan Burns
|
7:5, 6:3 |
Bibliografia
edytuj- Oficjalna strona. asbclassic.co.nz. [dostęp 2013-08-19]. (ang.).
- Profil na stronie WTA. wtatennis.com. [dostęp 2013-07-19]. (ang.).