Abaja
Abaja, aba[1] (ar. عَبَايَة) – wierzchnie okrycie noszone w krajach muzułmańskich, z wyglądu przypominające długą sukmanę bez rękawów[2].
Dwie kobiety ubrane w abaje i nikab
.png)
Szeroki, luźny płaszcz bez rękawów, wyrabiany był z wełny wielbłądziej lub koziej[1]. Wyrabiany był w kolorach: jasno- lub ciemnobrązowym, czarnym, białym, w pasy czarno-białe lub biało-brązowe. Szyty był z dwóch kawałków materiału (ok. 70 cm szerokości i 2,8 m długości).
Okrycie to często było wokół szyi ozdabiane haftem ze złota lub srebra, szwy zaś były maskowane sznureczkiem wyrabianym w tych kolorach. Abaja była najbardziej popularna wśród Beduinów, w miastach natomiast noszona była szczególnie przez starsze osoby.
Najsłynniejsze okrycia wyrabiane były w Arabii Saudyjskiej w rejonie Al-Hasa.
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b Doreen Yarwood: Illustrated Encyclopedia of World Costume. Courier Corporation, 2011, s. 9. ISBN 0-486-43380-3.
- ↑ W Arabii Saudyjskiej nieodpowiednia abaja może ściągnąć uwagę policji religijnej. polskieradio.pl, 2014-02-14. [dostęp 2015-01-23].
BibliografiaEdytuj
- Mały słownik kultury świata arabskiego, Wiedza Powszechna, W-wa, 1971.