Abdul Hamid
Abdul Hamid (ur. 1 stycznia 1944 w Kamalpur) – bengalski polityk, wiceprzewodniczący Zgromadzenia Narodowego w latach 1996-2001 i jego przewodniczący od 12 lipca do 28 października 2001 oraz ponownie od 25 stycznia 2009. Od 20 marca 2013 pełniący obowiązki prezydenta Bangladeszu. Zaprzysiężony na tym stanowisku 24 kwietnia 2013.
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 1 stycznia 1944 Kamalpur | |
 Prezydent Bangladeszu
| ||
| Okres | od 20 marca 2013[1] | |
| Przynależność polityczna | Liga Awami | |
| Poprzednik | Zillur Rahman | |
| Przewodniczący Zgromadzenia Narodowego
| ||
| Okres | od 25 stycznia 2009 do 24 kwietnia 2013 | |
| Przynależność polityczna | Liga Awami | |
| Poprzednik | Muhammad Jamiruddin Sarkar | |
| Następca | Shirin Sharmin Chaudhury | |
ŻyciorysEdytuj
Abdul Hamid urodził się w 1944 w miejscowości Kamalpur, położonej w dystrykcie Kishoregonj w prowincji Dhaka. Ukończył szkołę Gurudayal College of Kishoregonj, a następnie prawo na Uniwersytecie w Dhace, po czym został przyjęty w szeregi adwokatury. W latach 1990-1996 pięciokrotnie pełnił funkcję przewodniczącego Stowarzyszenia Prawników Dystryktu Kishoregonj[2].
Po raz pierwszy zaangażował się w działalność polityczną w 1959. W czasie studiów na Gurudayal College of Kishoregonj w 1961 uczestniczył w ruchu przeciwko pakistańskim władzom na czele z prezydentem Muhammadem Ayubem Khanem, domagając niezależności Pakistanu Wschodniego. Był również działaczem ruchu studenckiego, za co był więziony przez władze. W 1963 został sekretarzem, a w 1965 wiceprzewodniczącym Związku Studentów Gurudayal College of Kishoregonj. W 1964 był jednym z współzałożycieli Chatra League, organizacji młodzieżowej Ligi Awami, której oficjalnie został członkiem w 1969. Od 1978 do 2009 pełnił funkcję przewodniczącego partii w dystrykcie Kishoregonj[2].
W 1971 brał udział w wojnie o niepodległość Bangladeszu. Kierował obozem dla rekrutów w Maghalayi w Indiach, a także był dowódcą jednego z oddziałów bengalskich sił wyzwoleńczych[2].
W 1970 został po raz pierwszy wybrany do Zgromadzenia Narodowego, zostając najmłodszym spośród deputowanych. W kolejnych latach ponawiał mandat deputowanego jeszcze sześciokrotnie, w wyborach w 1973, 1986, 1991, 1996, 2001 oraz w 2008. Od 1976 do 1978 był więziony przez władze po zabójstwie prezydenta Sheikha Mujibura Rahmana[2].
Od 16 lipca 1996 do 10 lipca 2001 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Zgromadzenia Narodowego, a następnie od 12 lipca do 28 października 2001 funkcję przewodniczącego. W kolejnej kadencji parlamentu, od 1 listopada 2001 do 27 października 2006 był wiceliderem opozycji. Po uzyskaniu kolejnego mandatu w wyborach z 29 grudnia 2008, został 25 stycznia 2009 wybrany na stanowisko przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego[2].
14 marca 2013, zgodnie z konstytucją, przejął obowiązki prezydenta Bangladeszu, cztery dni po tym jak prezydent Zillur Rahman został hospitalizowany w Singapurze z powodu niewydolności płuc i nerek. Obowiązki szefa państwa pełnił nadal po śmierci Rahmana 20 marca 2013[3][4]. 22 kwietnia 2013 został wybrany nowym prezydentem kraju. Nastąpiło po tym, gdy okazało się, że został jedynym kandydatem nominowanym do objęcia prezydentury, a jego nominacja została uznana przez Komisję Wyborczą za ważną. 24 kwietnia 2013 Hamid został zaprzysiężony na stanowisku 20. prezydenta Bangladeszu po tym, jak ustąpił ze stanowiska przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego[5].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Do 24 kwietnia 2013 p.o. Prezydenta.
- ↑ a b c d e Mr. Md. Abdul Hamid Advocate – Present Speaker (ang.). parliament.gov.bd. [dostęp 2013-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-06)].
- ↑ Bangladesh president Zillur Rahman dies in Singapore (ang.). firstpost.com, 20 marca 2013. [dostęp 2013-03-24].
- ↑ Bangladesh President Zillur Rahman dies after illness (ang.). BBC News, 20 marca 2013. [dostęp 2013-03-24].
- ↑ Hamid elected president (ang.). thedailystar.net, 23 kwietnia 2013. [dostęp 2013-04-23].