Abonent (niem. Abonnent, fr. Abonné) – osoba mająca prawo do korzystania z usługi (e-booka, parkowania w strefie), urządzenia (radia, telefonu) lub otrzymywania czegoś (gazeta, obiady) na zasadzie uiszczania stałej, regularnej opłaty (tzw. abonamentu)[1].

Telekomunikacja

edytuj

Według prawa telekomunikacyjnego (w latach 2004-2024 obowiązywała ustawa z dnia 12 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne[2]) użytkownik, który jest stroną umowy o świadczenie usług komunikacji elektronicznej zawartej z dostawcą usług komunikacji elektronicznej[3].

Do lipca 2010 r. warunkiem zostania abonentem było zawarcie umowy na piśmie. W przypadku zawierania umowy w innej formie (przez dokonanie czynności faktycznych, np. w przypadku z korzystania z usług pre-paid albo automatów samoinkasujących) korzystający z usługi nazywany był użytkownikiem końcowym, co pociągało za sobą zróżnicowanie uprawnień różnych grup klientów korzystających z usług telekomunikacyjnych.

Abonentem może być osoba lub instytucja, która korzysta z określonej usługi za pomocą określonego medium według stawki określonej w umowie podpisanej między dwoma podmiotami: abonentem lub jego prawomocnym przedstawicielem i przedstawicielem firmy świadczącej daną usługę. Przykładem usługi abonenckiej może być linia telefoniczna, za pomocą której dostarcza się usługi telefoniczne, internet, telekonferencje itp.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. abonent, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2017-01-23].
  2. Dz.U. z 2024 r. poz. 34
  3. Art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 12 lipca 2024 r. Prawo komunikacji elektronicznej (Dz.U. z 2024 r. poz. 1221)