Abstynencja seksualna

Abstynencja seksualna – powstrzymywanie się od aktywności seksualnej[1] z pobudek religijnych, społecznych (np. chęć zachowania dziewictwa, gdyż jest ono pozytywnie wartościowane w danej społeczności), filozoficznych (wynikających ze światopoglądu jednostki), fizjologicznych (np. wady narządów seksualnych), psychologicznych (np. cyprydofobia, erotofobia) lub losowych (rozstanie, osamotnienie). Promowanie abstynencji seksualnej nie zmniejsza odsetka nastolatek w ciąży[2][3].

Abstynencja seksualna w kulturze edytuj

Poglądy na abstynencję seksualną można podzielić na dwie kategorie. Pierwsza grupa poglądów głosi, że abstynencja prowadzi do zaburzeń psychicznych. Druga z nich, że pozwala ona zachować witalność i wydłuża życie. Niewątpliwie przystosowanie do abstynencji seksualnej jest indywidualne: niektórzy znoszą ją lepiej, a innym zakłóca stan zdrowia psychicznego i fizycznego, dlatego abstynencja seksualna nie jest u nich wskazana[1].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Zbigniew Lew-Starowicz: Miłość i seks : słownik encyklopedyczny. Wrocław: Wydawnictwo "Europa", 1999, s. 10. ISBN 83-87977-17-9.
  2. HB. Chin, TA. Sipe, R. Elder, SL. Mercer i inni. The effectiveness of group-based comprehensive risk-reduction and abstinence education interventions to prevent or reduce the risk of adolescent pregnancy, human immunodeficiency virus, and sexually transmitted infections: two systematic reviews for the Guide to Community Preventive Services. „Am J Prev Med”. 42 (3), s. 272-94, Mar 2012. DOI: 10.1016/j.amepre.2011.11.006. PMID: 22341164. 
  3. J. Santelli, MA. Ott, M. Lyon, J. Rogers i inni. Abstinence and abstinence-only education: a review of U.S. policies and programs. „J Adolesc Health”. 38 (1), s. 72-81, Jan 2006. DOI: 10.1016/j.jadohealth.2005.10.006. PMID: 16387256.