Wyspy Książęce

Wyspy Książęce (tur. Kızıl Adalar dosł. „czerwone wyspy”) – wyspy po anatolijskiej stronie Stambułu na Morzu Marmara. Grupa dziesięciu wysp i dwóch małych skalnych raf.

Wyspy Książęce Kızıl Adalar
Kontynent	Azja
Państwo	Turcja
Akwen	Morze Marmara
Wyspy	Büyükada, Heybeliada, Burgazada, Kınalıada, Sedef Adası, Yassıada, Sivriada, Tavşanadası, Kaşıkadası
Powierzchnia	11,05 km²
Populacja (2008) • liczba ludności	14.072
• gęstość	1.273 os./km²
Mapa
Położenie na mapie Turcji Wyspy Książęce
40°52′31″N 29°05′40″E

W starożytności zwano je Demonnesoi – Wyspy Ludu, w Bizancjum – Papadanisia – Wyspy Książąt. W czasach bizantyjskich służyły za miejsce zsyłki książąt, księży i księżniczek. W czasach Imperium Osmańskiego zsyłano tu członków rodziny sułtana.

Na wyspy można przepłynąć promem ze Stambułu z Sirkeci lub Bostanci.

Wyspy: Kınılıada (greckie: Proti), Burgazada (greckie: Antigoni), Kaşık Adası (greckie: Pida), Heybeliada (greckie: Chalki), Büyükada (greckie: Prinkipos), Sedef Adası (greckie: Antherovitos lub Terebintos), Sivriada (greckie: Oksia), Yassıada (greckie: Plati), Tavşan Adası (greckie: Niadri lub Neadros). Wyspy Sivriada i Tavşanadası są niezamieszkane. Kaşıkadası jest własnością prywatną, na Yassıada znajdują się szkoły; pozostałe są zamieszkane. Turyści odwiedzają najchętniej wyspy Büyükada i Heybeli. Na Büyükada warto zwiedzić cerkiew św. Jerzego (Jorgi), na Kınalıada – monaster Chrystusa Zbawiciela (Hristos Manastiri), na Heybeliada budynki seminarium duchownego (od 1971 nieczynnego) oraz cerkiew św. Jana Chrzciciela i Muzeum Sait Faik na wyspie Burgaz.

Na wyspach dozwolony jest wyłącznie ruch państwowych pojazdów, żadne inne pojazdy nie są wpuszczane, stąd popularnym środkiem transportu są bryczki i rowery.