Wyspy Książęce

Wyspy Książęce
Kızıl Adalar
Kontynent	Azja
Państwo	Turcja
Akwen	Morze Marmara
Wyspy	Büyükada, Heybeliada, Burgazada, Kınalıada, Sedef Adası, Yassıada, Sivriada, Tavşanadası, Kaşıkadası
Powierzchnia	11,05 km²
Populacja (2008); • liczba ludności	; 14.072
• gęstość	1.273 os./km²
	Mapa;
	Położenie na mapie Turcji Wyspy Książęce
	40°52′31″N 29°05′40″E/40,875278 29,094444
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wyspy Książęce^[1] (tur. Kızıl Adalar dosł. „czerwone wyspy”) – wyspy po anatolijskiej stronie Stambułu na Morzu Marmara. Grupa dziesięciu wysp i dwóch małych skalnych raf.

W starożytności zwano je Demonnesoi – Wyspy Ludu, w Bizancjum – Papadanisia – Wyspy Książąt. W czasach bizantyjskich służyły za miejsce zsyłki książąt, księży i księżniczek^[2]. W czasach Imperium Osmańskiego zsyłano tu członków rodziny sułtana.

Na wyspy można przepłynąć promem ze Stambułu z Sirkeci, Bostanci lub Kadikoy.

Wyspy: Kınılıada (greckie: Proti), Burgazada (greckie: Antigoni), Kaşık Adası (greckie: Pida), Heybeliada (greckie: Chalki), Büyükada (greckie: Prinkipos), Sedef Adası (greckie: Antherovitos lub Terebintos), Sivriada (greckie: Oksia), Yassıada (greckie: Plati), Tavşan Adası (greckie: Niadri lub Neadros). Wyspy Sivriada i Tavşanadası są niezamieszkane. Kaşıkadası jest własnością prywatną, na Yassıada znajdują się szkoły; pozostałe są zamieszkane. Turyści odwiedzają najchętniej wyspy Büyükada i Heybeliada^[3]. Na Büyükada warto zwiedzić cerkiew św. Jerzego (Jorgi), na Kınalıada – monaster Chrystusa Zbawiciela (Hristos Manastiri), na Heybeliada budynki seminarium duchownego (od 1971 nieczynnego) oraz cerkiew św. Jana Chrzciciela i Muzeum Sait Faik na wyspie Burgaz^[4].

Na wyspach dozwolony jest wyłącznie ruch państwowych pojazdów, żadne inne pojazdy nie są wpuszczane, stąd popularnym środkiem transportu są bryczki i rowery.

PrzypisyEdytuj

↑ KSNG: [https://web.archive.org/web/20160305233418/http://ksng.gugik.gov.pl/pliki/wykaz_polskich_nazw_geograficznych.pdf Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata] (pol.). [dostęp 2015-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
↑ Halina Evert-Kappesowa, Wyspy Archipelagu Marmara jako miejsca zesłania [w:] Polska - Niemcy - Europa. Księga ku czci prof. Janusza Pajewskiego, Poznań 1978, s. 33-44.
↑ Stambuł, Istanbul 2002
↑ www.adalar.bel.tr (tur.). [dostęp 2010-09-18].

[KSNG-1] KSNG: [https://web.archive.org/web/20160305233418/http://ksng.gugik.gov.pl/pliki/wykaz_polskich_nazw_geograficznych.pdf Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata] (pol.). [dostęp 2015-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].

[2] Halina Evert-Kappesowa, Wyspy Archipelagu Marmara jako miejsca zesłania [w:] Polska - Niemcy - Europa. Księga ku czci prof. Janusza Pajewskiego, Poznań 1978, s. 33-44.

[3] Stambuł, Istanbul 2002

[4] www.adalar.bel.tr (tur.). [dostęp 2010-09-18].

[1]

[2]

[3]

[4]