Adam – imię męskie pochodzenia semickiego. W języku hebrajskim אדום adom oznacza „czerwony”, od koloru ziemi, z której Adam był ulepiony. Bardziej jednak prawdopodobne, że Adam wywodzi się od hebrajskiego słowa adamah, które oznacza „ziemię, rolę”[1], wtedy znaczyłoby „rolnik”, albo „że człowiek, z ziemi powstały, do ziemi wróci”[2]. W takim ujęciu, używane jest zazwyczaj w Starym Testamencie, chociaż w początkowych rozdziałach Starego Testamentu przyjęło się traktować je jako imię własne[3]. Także w językach ałtajskich słowo adam oznacza „człowiek”. Współcześnie dopatruje się pochodzenia imienia w języku sumeryjskim, w którym miał oznaczać „mój ojciec” (od ada.mu), akadyjskim „zbudowany”, lub „zrodzony”', a także w arabskim „łączyć się” (od adama)[2]. Według danych na 2022 r. imię Adam to 9 najpopularniejsze imię męskie w Polsce[4].
Według religii abrahamowych Adam był pierwszym mężczyzną, stworzonym na „obraz i podobieństwo”[5]Boga. Wraz ze stworzoną później Ewą, dali początek wszystkim żyjącym ludziom (zob. Adam i Ewa). Imienia Adam używa się także w odniesieniu do Jezusa Chrystusa określając go Nowym Adamem.
↑Por. Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. Najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem, Towarzystwo Świętego Pawła, Częstochowa 2008, s. 2725.
↑Otwarte Dane [online], dane.gov.pl [dostęp 2022-06-13].
↑Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył (Rdz. 1, 27).
_Poznan.jpg)
.jpg)
