Adam Świerkocz
Adam Mirosław Świerkocz vel Świerkosz[1] (ur. 15 grudnia 1964 w Prudniku) – polski pilot wojskowy, generał brygady Wojska Polskiego; dowódca 6 Eskadry Lotnictwa Taktycznego (2001–2004), 32 Bazy Lotniczej (2004–2006) i 3 Brygady Lotnictwa Transportowego (2007–2008).
 Adam Świerkocz otrzymuje nominację na generała brygady od prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego | |
 generał brygady pilot
| |
| Data i miejsce urodzenia |
15 grudnia 1964 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1987–2008 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
• 26 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego |
| Stanowiska |
• pilot klucza lotniczego |
| Odznaczenia | |
 
| |
.svg){kind=small}
Życiorys
edytujW młodości należał do klubu łuczniczego KS Obuwnik Prudnik[2], a także kolarskiego LKS Zarzewie Prudnik[3].
Wykształcenie
edytujUczęszczał do szkoły podstawowej w Prudniku. W latach 1979–1983 kształcił się w Liceum Lotniczym w Zielonej Górze (filia Ogólnokształcącego Liceum Lotniczego im. F. Żwirki i S. Wigury w Dęblinie). W 1983 wstąpił do Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej (Szkoła Orląt) w Dęblinie, po ukończeniu której w 1987 uzyskał tytuł pilota klucza lotniczego[4]. W 1988 ukończył kurs pilotów samolotów MiG-21 w Centrum Doskonalenia Lotniczego[5].
W okresie od 1 lutego 1995 do 19 sierpnia 1997 studiował w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie[4]. W 2000 w Akademii Bydgoskiej ukończył studia podyplomowe z dziedziny obrony cywilnej i zarządzania kryzysowego. W latach 2000–2001 był słuchaczem Podyplomowego Studium Dowódczo-Sztabowego w Akademii Dowódczo-Sztabowej (Joint Services Command and Staff College) w Bracknell w Wielkiej Brytanii oraz w latach 2006–2007 słuchaczem Studium Polityki Obronnej w Akademii Wojennej Wojsk Lotniczych United States Air Force (Air War College) na terenie bazy wojskowej Maxwell Air Force Base w Montgomery w Stanach Zjednoczonych[5][6].
Służba wojskowa
edytuj.jpg)
Na pierwsze stanowisko służbowe – pilota – został skierowany w 1987 do 26 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Zegrzu Pomorskim[7][6] (2 Korpus Obrony Przeciwlotniczej)[8]. 22 listopada 1987 uzyskał stopień podporucznika. Od lipca 1993 pełnił obowiązki starszego pilota w 7 Pułku Lotnictwa Bombowo-Rozpoznawczego w Powidzu. Po ukończeniu Akademii Obrony Narodowej w 1997 został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy eskadry 7 plbr, a następnie na szefa strzelania powietrznego pułku. W tymże roku wziął udział w ćwiczeniach „Orli Szpon”[9]. Po restrukturyzacji tego pułku, od 12 stycznia 2000 był zastępcą dowódcy 7 Eskadry Lotnictwa Taktycznego w Powidzu[4], która została wydzielona do sił szybkiego reagowania NATO. Znalazł się w pierwszej piątce polskich pilotów, którzy szkoleni przez instruktorów z USA, Wielkiej Brytanii i Kanady – według programu Osiągania Zdolności Bojowej do osiągnięcia statusu gotowości do działań „Combat Ready”, realizując roczny nalot 120 godzin – otrzymał uprawnienia do lotów w ramach sił NATO według procedur NATO-TACEVAL[10]. Znalazł się w gronie polskich pilotów, którzy zdobyli uprawnienia instruktorskie, w celu szkolenia pozostałej części eskadry. Podczas służby w 7 elt brał udział w ćwiczeniach „Cooperative Banners” i „Nam”[9].
W latach 2001–2004 był dowódcą w 6 Eskadrze Lotnictwa Taktycznego w Powidzu. W 2002 uczestniczył w ćwiczeniach „Strong Resolve”[9]. Na mocy decyzji ministra obrony narodowej Jerzego Szmajdzińskiego, z dniem 19 lutego 2004 objął obowiązki dowódcy 32 Bazy Lotniczej w Łasku. W tymże roku otrzymał stopień pułkownika. Współorganizował polsko-amerykańskie szkolenie lotnicze, które miało zapoznać polskich pilotów i techników z obsługą samolotów F-16[11]. W 2004 wziął udział w ćwiczeniach „Sentry White Falcon”, a w 2005 w „Poland Hawk”[9]. 25 listopada 2005 wziął udział w uroczystości upamiętniającej Szczepana Walkowskiego w Wieruszowie[12]. Był pomysłodawcą międzynarodowego Pikniku Lotniczego Łask-Buczek[13]. Obowiązki dowódcy 32 Bazy Lotniczej zdał 25 maja 2006, po czym zgodnie z rozkazem ministra obrony narodowej Radosława Sikorskiego przeszedł do rezerwy kadrowej MON i został skierowany do Studium Polityki Obronnej w Akademii Wojennej Wojsk Lotniczych w Maxwell Air Force Base. W uroczystości pożegnalnej uczestniczyli m.in. politycy Andrzej Owczarek, Bogdan Lisiecki, oficerowie Zbigniew Janoś, Andrzej Błasik, Tadeusz Mikutel, a także Michał Wiśniewski i lokalne władze[14].
15 sierpnia 2007 został awansowany przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego na stopień generała brygady[15][16][17]. Dzień później, 16 sierpnia 2007 został dowódcą 3 Brygady Lotnictwa Transportowego[18][19]. Uczestniczył w organizacji kursów specjalistycznych dla polskich lotników przygotowujących do obsługi samolotów C-130 Hercules[20]. Podczas jego służby w 3 BLTr doszło do katastrofy samolotu CASA C-295 M w Mirosławcu 23 stycznia 2008[21][22]. Świerkocz, który również przebywał na pokładzie samolotu, opuścił go około półtorej godziny przed wypadkiem[23]. 21 lutego 2008 w Lipsku Świerkocz jako przedstawiciel dowództwa Sił Powietrznych z Anatolem Czabanem wziął udział w uroczystościach pogrzebowych Roberta Kuźmy, dowódcy załogi samolotu CASA[22]. Jako dowódca garnizonu Powidz, Świerkocz zaparafował porozumienie ze starostą gnieźnieńskim Krzysztofem Ostrowskim o współpracy cywilno-wojskowej, polegającej na monitorowaniu i zapobieganiu sytuacji kryzysowych oraz likwidacji ich skutków[24].
Pilot wojskowy klasy mistrzowskiej o ogólnym nalocie 1500 godzin. Podczas swojej służby latał na samolotach MiG-21, Su-22, oraz wykonał tzw. loty zapoznawcze między innymi na F-16 oraz PZL M28 Bryza. Latał i brał udział w szkoleniach i ćwiczeniach lotniczych w USA, Wielkiej Brytanii, Danii, Norwegii, Turcji, Grecji, Włoszech. 30 maja 2008 przeszedł do rezerwy[4].
Życie prywatne
edytuj.jpg)
Był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Małgorzata z domu Wąsacz, nauczycielka w przedszkolu miejskim w Witkowie[25], z którą ma dwoje dzieci[4]. Razem z nimi mieszkał w Witkowie. W 2008 założył firmę konsultingową[26]. Jego obecną żoną jest Katarzyna. Mają dziecko i mieszkają w Rokietnicy koło Poznania. Posiada również dom w Prudniku[27]. Lubi sport, muzykę, interesuje się łowiectwem i lataniem samolotami ultralekkimi.
Awanse
edytuj
podporucznik – 22 listopada 1987
porucznik
kapitan
major
podpułkownik – 2001
pułkownik – 2004
generał brygady – 15 sierpnia 2007
Ordery i odznaczenia
edytuj- Brązowy Krzyż Zasługi – 1 sierpnia 2002[28]
- Srebrny Krzyż Zasługi – 2 lipca 2005[29]
Przypisy
edytuj- ↑ Andrzej Dereń, Mamy generała z Prudnika!, „Tygodnik Prudnicki”, 33 (1747), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 14 sierpnia 2024, s. 5, ISSN 1231-904X.
- ↑ Celny strzał z Obuwnikiem Prudnik [online], Doxa FM, 27 marca 2021 [dostęp 2022-07-30].
- ↑ Historia sekcji kolarskiej LKS „Zarzewie” (2) [online] [dostęp 2024-08-14].
- ↑ a b c d e Robert Wincencik, Pożegnanie ze służbą [online], Ministerstwo Obrony Narodowej, 30 maja 2008 [dostęp 2013-07-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-30].
- ↑ a b Piotr Michrowski, Święto Wojska Polskiego [online], Ministerstwo Obrony Narodowej, 15 sierpnia 2007 [dostęp 2020-11-21].
- ↑ a b Komorowski 2008 ↓, s. 172.
- ↑ Piloci z 26 i 9 PLM w Zegrzu Pomorskim [online], rosnowo.pl [dostęp 2024-11-18].
- ↑ Kadra i pracownicy wojska 2. KOP [online], stowarzyszenie2kop.pl, 21 lipca 2016 [dostęp 2024-11-25].
- ↑ a b c d 32. Baza Lotnictwa Taktycznego [online], archiwum-32blt.wp.mil.pl, 20 listopada 2008 [dostęp 2024-11-25].
- ↑ 7 Eskadra Lotnictwa Taktycznego w Powidzu i w Świdwinie 15.07.1999r. – 2010r. [online], polot.net, 20 marca 2014 [dostęp 2024-11-25] (pol.).
- ↑ F-16 atrakcją w Łasku [online], wiadomosci.wp.pl, 18 września 2004 [dostęp 2022-07-30].
- ↑ Ks. major pilot Szczepan Walkowski – rodem z Wieruszowa, „Głos Polski”, 4 (5236), Buenos Aires: Związek Polaków w Argentynie, kwiecień 2018, s. 15.
- ↑ Piknik będzie na pewno, Nasz Tygodnik - Dziennik Łódzki 2006
- ↑ Aneta Bachor, Pożegnanie Dowódcy [online], archiwum-32blt.wp.mil.pl, 25 maja 2006 [dostęp 2024-11-18] (pol.).
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 59, poz. 667
- ↑ Błasik i Polko otrzymali nominacje generalskie [online], wydarzenia.interia.pl [dostęp 2018-07-05] (pol.).
- ↑ Awanse generalskie, „Biuro Bezpieczeństwa Narodowego” [dostęp 2018-07-22] (pol.).
- ↑ Komorowski 2008 ↓, s. 174.
- ↑ Nowy generał w Powidzu [online], wielkopolskie.naszemiasto.pl, 21 sierpnia 2007 [dostęp 2024-11-18] (pol.).
- ↑ Komorowski 2008 ↓, s. 178.
- ↑ Grażyna Ostropolska, Rozbili się ich przyjaciele [online], expressbydgoski.pl [dostęp 2018-07-05] (pol.).
- ↑ a b Piotr Ogórek, Katastrofa CASA – kalendarium wydarzeń [online], Onet Wiadomości, 1 lutego 2008 [dostęp 2024-01-08] (pol.).
- ↑ Norbert Bączyk, Ostatnie Godziny, „Polska Zbrojna”, Artur Bartkiewicz, 5 (576), Scribd, 3 lutego 2008, s. 5 [dostęp 2020-11-21] (pol.).
- ↑ Ewa Michalak, Porozumienie z Garnizonem Powidz [online], powiat-gniezno.pl [dostęp 2022-07-30] [zarchiwizowane z adresu 2022-07-31].
- ↑ Szkolnastrona.pl, Słoneczka - Przedszkole Miejskie "Bajka" [online], przedszkolebajkawitkowo.szkolnastrona.pl [dostęp 2020-11-21] (pol.).
- ↑ Ubezpieczenia i banki w gminie Witkowo [online], polskagmina.pl [dostęp 2020-11-21].
- ↑ Józef Radomański, Budowa oświetlenia drogowego ulic: Prężyńskiej i Meblarskiej w Prudniku, Nysa 2009, s. 8 [zarchiwizowane z adresu 2019-03-31].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 sierpnia 2002 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2002 r. nr 55, poz. 753).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 lipca 2005 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 77, poz. 1072).
Bibliografia
edytuj- Krzysztof Komorowski, Kronika Wojska Polskiego 2007, Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2008, ISSN 1734-2317.
Linki zewnętrzne
edytuj- 32. Baza Lotnictwa Taktycznego [dostęp 2024-11-18]