Adam Bartnikiewicz
Adam Bartnikiewicz (ur. 1972 we Wrocławiu) – polski wokalista, kompozytor, autor tekstów.
| Data i miejsce urodzenia |
1972 |
|---|---|
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Powiązania |
Adam & Olaf |
| Zespoły | |
| Konkwista 88 Contra Boys | |
Kariera edytuj
W 1990 roku założył grupę muzyczną Konkwista 88, z którą grał do 2005 roku. W 1997 roku wraz z gitarzystą Olafem Jasińskim z zespołu Honor założył projekt Adam & Olaf, pod którego szyldem wydał album pt. Ziemia Wiecznych Prawd, po czym rozwiązał grupę. W 2003 roku założył zespół Contra Boys, z którym nagrał trzy albumy[1]. W 2007 roku założył projekt Predator, z którym wydał płytę pt. Hunt pod szyldem wytwórni White Noise Records.
Do innych projektów muzycznych Bartnikiewicza należą: S.O.L. („Save Our Land”), White Fist, Frankenstein i Godzina Zero[2][3]. Przygotował też mastering dla metalowej grupy Silent Confusion na ich album „The Gods and the Leaders”.
Pracuje jako realizator dźwięku w telewizji Polsat we Wrocławiu[4]. W pracy zawodowej pracował przy realizacjach telewizyjnych, m.in.:
- 2009 – Rajskie klimaty dźwięk,
- 2009 – „N1ckola, the lonelygirl15 universe”, dźwięk,
- 2007 – Sex FM muzyka, dźwięk,
- 2005–2006 – Warto kochać, dźwięk,
- 2005–2007 – Biuro kryminalne, dźwięk (odcinki: 1–16),
- 2011 – Świat według Kiepskich, dźwięk (odcinek 366).
- 2011 – Głęboka woda
- 2017–2019 – Wataha
- 2018–2022 – Ślad (realizacja dźwięku).
W 2017 roku pracował przy filmie Twój Vincent jako dźwiękowiec.
Popularność edytuj
Adam Bartnikiewicz jest założycielem zespołu Konkwista 88, który był, obok Honoru, najbardziej znaczącą polską grupą RAC. Zdaniem autorów opracowania Skinheadzi a ultraprawica w krajach Europy Środkowej „Muzycy pochodzący z Wrocławia to właściwie wizytówka polskiego nurtu tej muzyki, a członkowie zespołu z dumą mówią o sobie, iż każdy biały patriota na świecie pytany o Polskę, kojarzy ją z K88. [...] Poprzez uczestnictwo w przeróżnych płytach składankowych grupa zyskała sobie przychylność zwolenników skrajnej prawicy na całym świecie”[5]. Również kwartalnik Nigdy Więcej stwierdza, że „jednym z bardziej znanych przykładów ekspansji skrajnej prawicy jest działalność Adama Bartnikiewicza – byłego lidera Konkwisty 88. Jego późniejsze ansamble – takie jak Predator, Save our Land czy White Fist – są bardziej cenione i znane za granicą niż w rodzinnym kraju. Miernikiem popularności jest fakt dobrze rozwiniętej dystrybucji jego płyt nie tylko w Europie, ale również w Rosji i Stanach Zjednoczonych. Bez problemu znajdziemy tam również recenzje każdej jego produkcji. Pierwsza grupa Bartnikiewicza była doskonale znana poza granicami naszego kraju już w latach 90”[6].
Politolog dr Przemysław Witkowski, na łamach Krytyki Politycznej, zalicza go do „ważnych postaci wrocławskiego środowiska nacjonalistycznego”, podkreślając iż „Adam Bartnikiewicz przez 15 lat istnienia zespołu [Konkwista 88] występował na najważniejszych skinowskich imprezach w Europie”[7]. Wokalista w swych poglądach łączy nacjonalizm z „czystością rasową”. Na zarzuty krytyków związanych z Obozem Narodowo-Radykalnym, iż dla K88 ważniejsza była rasa niż naród, odpowiedział: „czym jest Naród bez czystości rasowej? Naród, który nie posiada tożsamości rasowej i traci swoje białe dziedzictwo! Bo czym jest biały Naród bez białej skóry?”[8].
Dyskografia edytuj
- 1997 – Adam & Olaf "Ziemia wiecznych prawd"[9]
- 2000 – Adam & Olaf "Ziemia wiecznych prawd" (reedycja)
- 2000 – White Fist "Make a Stand"
- 2001 – White Fist "Follow The Warrior Way"
- 2002 – Godzina Zero "Prawo Ulicy"[10]
- 2003 – S.O.L. "Warmaker"
- 2005 – White Fist "We Are Ready For The Call"
- 2005 – S.O.L. "Extreme Solutions"
- 2006 – Frankenstein "Eye For An Eye"
- 2006 – S.O.L. "Manhunt"
- 2007 – Predator "Hunt"
- 2007 – Frankenstein/Hatred "Sparta"
- 2008 – S.O.L. "The law belongs to stronger"
- 2008 – Godzina Zero "To jest mój znak"[10]
- 2008 – Godzina Zero "Godzina Zero" (winyl)[10]
- 2009 – Godzina Zero "To jest mój znak" (reedycja)[10]
- 2013 – Trydent "Tak Daleko, Tak Blisko"[11]
- 2017 – Harpagan "Nadciąga sztorm".
Przypisy edytuj
- ↑ Contra Boys w bazie Discogs.com (ang.)
- ↑ Jacek Harłukowicz, Brunatne kapele sławią Hitlera i Ku Klux Klan. I są nietykalne [online], Tygodnik Wrocław, 21 listopada 2015 (pol.).
- ↑ Adam Bartnikiewicz w bazie Discogs.com (ang.)
- ↑ Silent confusion [online], The Natural Battle of Chariots [dostęp 2020-08-21] (pol.).
- ↑ Skinheadzi a ultraprawica w krajach Europy Środkowej ↓, s. 60.
- ↑ Wiktor Marszałek. Nazi muzyka PL Export-Import. „Nigdy Więcej”. 21, 2014. Stowarzyszenie „Nigdy Więcej”. ISSN 1428-0884.
- ↑ Przemysław Witkowski: Brunatny Wrocław?. KrytykaPolityczna.pl, 2013-07-02. [dostęp 2020-08-27]. (pol.).
- ↑ Skinheadzi a ultraprawica w krajach Europy Środkowej ↓, s. 61.
- ↑ Ziemia Wiecznych Prawd w bazie Discogs.com (ang.)
- ↑ a b c d Godzina Zero w bazie Discogs.com (ang.)
- ↑ Godzina zero – to jest mój znak [online], NADSAT Productions [dostęp 2010-02-15] (pol.).
Bibliografia edytuj
- Mirosław Zdulski, Ida Wrzesień, Tomasz Zdulski: Ciernie miasta. Skinheadzi a ultraprawica w krajach Europy Środkowej. Jelenia Góra: Karkonoska Państwowa Szkoła Wyższa w Jeleniej Górze, 2011. ISBN 978-83-61955-14-6.
Linki zewnętrzne edytuj
- Adam Bartnikiewicz w bazie filmpolski.pl