Adam Halber

Polski dziennikarz i polityk

Adam Halber (ur. 7 listopada 1948 w Bydgoszczy, zm. 25 lutego 2015[1] w Warszawie[2]) – polski dziennikarz i polityk, poseł na Sejm I i II kadencji (1991–1997), członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (1997–2003).

Adam Halber
Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1948
Bydgoszcz

Data i miejsce śmierci

25 lutego 2015
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz w Aleksandrowie (Warszawa)

Zawód, zajęcie

dziennikarz, polityk

Alma Mater

Politechnika Warszawska

Stanowisko

poseł na Sejm I i II kadencji (1991–1997), członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (1997–2003)

Dzieci

Małgorzata Halber

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys

edytuj

Syn Zygmunta i Zofii[2]. W latach 60. działał w 16. Warszawskiej Drużynie Harcerzy[3]. W 1966 ukończył XIV Liceum Ogólnokształcące im. Klementa Gottwalda w Warszawie[4], a w 1972 studia na Wydziale Maszyn Roboczych i Pojazdów Politechniki Warszawskiej. W latach 1970–1985 był działaczem klubu „Stodoła”[5]. Pracował jako dziennikarz, związany z m.in. z czasopismami „Radar”, „Magazyn Muzyczny”, „Pan”. W latach 1976–1997 współpracował z Polskim Radiem i Rozgłośnią Harcerską (m.in. przy audycjach Muzyka nocą, Sygnały dnia, Lato z radiem). W latach 1976–1985 przewodniczył Krajowej Radzie Prezenterów Dyskotek[5]. Zasiadał w gronie ekspertów w dziedzinie muzyki rozrywkowej w teleturnieju „Wielka gra”.

Sprawował mandat posła na Sejm I kadencji, wybranego z listy Polskiej Partii Przyjaciół Piwa. Należał do tzw. frakcji Małe Piwo, przekształconej w 1992 w Koło Poselskie „Spolegliwość”, następnie przeszedł do Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Z ramienia tego ugrupowania sprawował mandat posła II kadencji, wybranego z listy ogólnopolskiej kandydując w okręgu warszawskim. Od 1997 do 2003 był członkiem Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

W 1993 wystąpił w roli polityka w filmie telewizyjnym Tylko strach w reż. Barbary Sass[6]. Na łamach „Tygodnika Angora” redagował cykl Jak powstają przeboje?, w którym przedstawiał historię powstania konkretnej piosenki – polskiej lub zagranicznej, która weszła do kanonu muzyki rozrywkowej. Cykl ten prezentowany był również w formie cotygodniowej audycji na antenie Programu I Polskiego Radia.

Był ojcem Małgorzaty Halber[7].

Pochowany 6 marca 2015 na warszawskim cmentarzu w Aleksandrowie[3].

Odznaczenia i wyróżnienia

edytuj

W 1995 otrzymał nagrodę ZAiKS-u za popularyzację polskiej twórczości[8].

Pośmiertnie w 2015 odznaczony przez Bronisława Komorowskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[9].

Wyniki wyborcze

edytuj
Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
1991 Polska Partia Przyjaciół Piwa Sejm I kadencji nr 37 2861  [10][11]
1993 Sojusz Lewicy Demokratycznej Sejm II kadencji nr 1 419  [10][11]

Przypisy

edytuj
  1. Zmarł Adam Halber – polityk, dziennikarz, członek KRRiT. tvp.info, 26 lutego 2015. [dostęp 2021-04-24].
  2. a b Adam Halber. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-02-10].
  3. a b Pogrzeb Zawiszaka – Adama Halbera. 16wdh.pl, 6 marca 2015. [dostęp 2021-04-24].
  4. Znani absolwenci szkoły. liceumgottwalda.pl.tl. [dostęp 2023-10-06].
  5. a b Halber, Adam. bibliotekapiosenki.pl. [dostęp 2023-10-06].
  6. Adam Halber w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2025-02-12].
  7. Małgorzata Halber – kim jest? (kariera, rodzina, alkoholizm). fokus.tv, 1 maja 2016. [dostęp 2021-04-24].
  8. Laureaci Nagród ZAiKS-u. zaiks.org.pl. [dostęp 2025-04-04].
  9. Adam Halber pośmiertnie odznaczony przez prezydenta. prezydent.pl, 6 marca 2015. [dostęp 2021-04-24].
  10. a b Poland – candidate data. University of Essex. [dostęp 2021-09-08]. (ang.).
  11. a b Mandat uzyskany z listy ogólnopolskiej.

Bibliografia

edytuj