Adam Jędrzejowicz (ur. 17 grudnia 1847 w Zaczerniu, zm. 4 maja 1924 w Krakowie) – poseł do Sejmu Krajowego Galicji V, VI, VI, VII, VIII, IX i X kadencji (1882-1914), właściciel dóbr Staromieście koło Rzeszowa, prawnik. Był również posłem do Rady Państwa w Wiedniu, austriacki minister ds. Galicji.

Życiorys edytuj

Syn Jana, oficera wojsk polskich w powstaniu listopadowym i kawalera Virtuti Miltari. Matka Maria Straszewska zmarła gdy miał 8 lat. Ukończył gimnazjum w Rzeszowie i 1866 roku zaczął studia na wydziale prawniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po ukończeniu studiów pracował w namiestnictwie, potem w ministerstwie rolnictwa w Wiedniu i delegaturze krakowskiej. Wybrany do Sejmu Krajowego z IV kurii okręgu wyborczego Rzeszów. W latach 1888- 1890 zasiadał w Wydziale Krajowym. Komisarz rządowy w Krakowie w 1879. W 1890 wybrany do Rady Państwa z okręgu miejskiego Rzeszów-Jarosław. Od marca 1898 do października 1899 mianowany ministrem ds. Galicji w austriackim rządzie Franza Thuna[1]. W 1910 był radcą starostwa w Krakowie. Podczas I wojny bierze czynny udział w pracach komitetu narodowego i organizacjach Czerwonego Krzyża. W 1878 roku ożenił się hr. Gabrielą Mierówną z którą miał syna Jana. Od 1914 roku mieszkał w Krakowie po przekazaniu zarządu majątkiem synowi. Pochowany w Zaczerniu koło Rzeszowa[2].

Został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Franciszka Józefa, a w 1910 cesarz Franciszek Józef I nadał gwiazdę do tego orderu[3]. Podczas I wojny światowej w 1917 jako minister poza służbą został odznaczony Odznaką Honorową Czerwonego Krzyża II klasy[4].

Przypisy edytuj

  1. Głos Rzeszowski, 13 marca 1898
  2. Dr Adam Jędrzejowicz Czas 1924 nr 103 s. 1
  3. Kronika. „Głos Rzeszowski”, s. 2, Nr 22 z 29 maja 1910. 
  4. Kronika. Wiadomości osobiste. „Głos Rzeszowski”, s. 4, Nr 24 z 17 czerwca 1917. 

Bibliografia edytuj