Adam Szymczyk
Adam Szymczyk (ur. w 1970 r. w Piotrkowie Trybunalskim) – polski krytyk sztuki i kurator. Dyrektor artystyczny festiwalu Documenta 14 w Kassel i Berlin Biennale 2008; dyrektor i główny kurator Kunsthalle Basel w latach 2003-2014. W 2016 r. znalazł się na drugim miejscu listy najbardziej wpływowych kuratorów świata sztuki prowadzonej przez magazyn ArtReview[1].
| ||
 Adam Szymczyk (2017) | ||
| Data i miejsce urodzenia | 1970 Piotrków Trybunalski | |
| Zawód, zajęcie | krytyk sztuki i kurator | |
ŻyciorysEdytuj
Od czwartego roku życia mieszkał w Łodzi. Studiował historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim[2]. Jeszcze w trakcie trwania studiów dołączył do zespołu kuratorskiego Galerii Foksal[3]. W latach 90 uczestniczył w programie edukacji kuratorskich centrum sztuki De Appel w Amsterdamie. W 1997 r. wraz z Wiesławem Borowskim, Joanną Mytkowską i Andrzejem Przywarą powołał Fundację Galerii Foksal w Warszawie[2]. W latach 2003-2014 był kuratorem Kunsthalle Basel w Bazylei. W 2008 r. wspólnie z Eleną Filipovic był kuratorem piątego Berlin Biennale. W 2017 r. był dyrektorem prestiżowego festiwalu Documenta 14 w Kassel[3]. Jest członkiem rady Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie[4].
Praca kuratorskaEdytuj
Pierwsze kroki kuratorskie Szymczyk stawiał jeszcze w czasie studiów asystując przy projektach w Centrum Sztuki Wspólczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie. W tym czasie wpółpracował m.in. z Miladą Ślizińską i Piotrem Rypsonem nad wystawą i wydawnictwem dot. Krzysztofa Wodiczki[5].
Kunsthalle BaselEdytuj
Po wygraniu konkursu na stanowisko dyrektora Kunsthalle Basel pozostał na stanowisku 11 lat. Swoją pracę skupił w dużej mierze na prezentowaniu młodej i nieznanej sztuki[6]. W tym czasie udało mu się zorganizować wiele wystaw w tym m.in. Piotra Uklańskiego, Gustava Metzgera, Thei Djordjadze, Lee Lozano, Paula Sietsema (2012), Adriany Lara (2012), Sung Hwan Kima (2011), Moyry Davey (2010), Danh Vo (2009)[3][7].
5 Berlin BiennaleEdytuj
Impreza trwała od 5 kwietnia do 15 czerwca 2008 r. Adam Szymczyk wraz z Elena Filipovic opracowali program tej edycji i nadali jej tytuł When Things Cast No Shadow. 50 artystów z różnych pokoleń pokazywało swoje prace – często o charakterze site-specific w czterech różnych miejscach. Prezentacje odbywały się w ciągu dnia i nocy. W ciągu dnia można było oglądać wystawy w Kunst-Werke, Neue Nationalgalerie, Skulpturenpark Berlin_Zentrum oraz w Schinkel Pavilion. W tym okresie odbyły się 63 nocne pokazy ponad 100 artystów o bardziej efemerycznym charakterze pod hasłem Mes nuits sonts plus belles que vos jours (Moje noce są piękniejsze niż twoje dni wykorzystując tytuł filmu Andrzeja Żuławskiego)[8][9].
Documenta 14Edytuj
Decyzją organizatorów kierowana przez Szymczyka 14 edycja festiwalu odbyła się po raz pierwszy nie tylko w Kassel, ale też w Atenach[1]. Część grecka zdecydowanie zdominowana została przez sztukę performance, teksty, wystąpienia, instalacje dźwiękowe kosztem tradycyjnie rozumianych sztuk wizualnych. Do pracy nad poszczególnymi częściami zostali zaproszeni przez Szymczyka również inni kuratorzy; m.in: Hila Peleg (program filmowy), Quinn Latimer (kierownictwo publikacji), Paul B. Preciado (wydarzenia poprzedzające festiwal od października 2016 r.)[10].
NagrodyEdytuj
- 2011 – Walter Hopps Award for Curatorial Achievement[2].
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b Power 100. Adam Szymczyk (ang.). ArtReview. [dostęp 2017-05-15].
- ↑ a b c Adam Szymczyk named 2011 Recipient of the Walter Hopps Award for Curatorial Achievement (ang.). e-flux. [dostęp 2017-05-15].
- ↑ a b c Agnieszka Sural: Adam Szymczyk dyrektorem documenta 14 (pol.). culture.pl, 2013-11-22. [dostęp 2017-05-15].
- ↑ Adam Szymczyk kuratorem prestiżowej wystawy documenta w Kassel (pol.). Dwutygodnik. Strona kultury, 2013-11-22. [dostęp 2017-05-16].
- ↑ Zawracanie uwagi (pol.). wyborcza.pl, 2015-12. [dostęp 2017-05-15].
- ↑ Ginnane Brownell: Superstar Among Curators (ang.). The New York Times, 2011-06-13. [dostęp 2017-05-16].
- ↑ Lizzie Hineman: Adam Szymczyk Named Documenta 14 Artistic Director (ang.). Art in AMerica, 2013-11-22. [dostęp 2017-05-16].
- ↑ Falk Schreiber: Der Scheue und die Schöne (ang.). uMagazine. [dostęp 2016-06-21].
- ↑ 5. Berlin Biennale für Zeitgenössische Kunst. When Things Cast No Shadow (ang.). berlinbiennale.de. [dostęp 2016-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-10)].
- ↑ Hili Perlson: The Tao of Szymczyk: documenta 14 Curator Says to Understand His Show, Forget Everything You Know (ang.). artnet.news, 2017-04-06. [dostęp 2017-05-15].