Adenanthos
Adenanthos Labill. – rodzaj roślin z rodziny srebrnikowatych (Proteaceae). Obejmuje co najmniej 36 gatunków[4] występujące endemicznie w Australii[5].
 Adenanthos detmoldii | |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Adenanthos |
| Nazwa systematyczna | |
| Adenanthos Labill. Novae Holl. Pl. Spec. 1: 28. Jan (sero) 1805[3] | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
A. cuneatus Labill. („cuneata”) (vide J. Hutchinson, Gen. Fl. Pl. 2: 290. 1967)[3] | |
.jpg)
.jpg)
Etymologia edytuj
Nazwa rodzajowa pochodzi z języka greckiego i oznacza gruczoł („adena”) i kwiat („anthe”). Nazwa ta odnosi się do gruczołów znajdujących się u podstawy zalążni[4].
Rozmieszczenie geograficzne edytuj
Rośnie naturalnie w Australii w stanach Australia Zachodnia, Australia Południowa oraz Wiktoria[4].
Morfologia edytuj
- Pokrój
- Wiecznie zielone małe drzewo lub krzew. Dorasta do 3 m wysokości. Kora jest gładka, rzadko brodawkowata[5].
- Liście
- Są różnych kształtów na tej samej roślinie. Są małe lub średniej wielkości, skórzaste, całobrzegie. Na końcówkach liści obecne są gruczoły. Pozbawione są przylistków[5].
- Kwiaty
- Pojedyncze lub zebrane w krótkich gronach (zależnie od interpretacji). Ułożone są naprzemianlegle, naprzeciw podsadek. Kwiaty są małe lub średniej wielkości[5].
- Owoce
- Owoce spadają z rośliny przed następnym sezonem wegetacyjnym. Są niemięsiste. Owocolistki nie otwierają się samoczynnie, by wypuścić dojrzałe nasiona. Nasiona nie posiadają bielma. Zarodki są zróżnicowane. Nasiona posiadają 2(–8) liścienie[5].
Biologia i ekologia edytuj
Roślina dwupienna. Jest mezofityczna (przystosowana do klimatu umiarkowanie wilgotnego) lub kserofityczna. Kwiaty są zapylane przez owady, ptaki lub małe torbacze[5].
Systematyka edytuj
- Pozycja i podział rodziny według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG IV z 2016)
Rodzaj z rodziny srebrnikowatych stanowiącej grupę siostrzaną dla platanowatych, wraz z którymi wchodzą w skład rzędu srebrnikowców, stanowiącego jedną ze starszych linii rozwojowych dwuliściennych właściwych[2]. W obrębie rodziny rodzaj stanowi klad bazalny w plemieniu Leucadendreae P.H. Weston & N.P. Barker, 2006. Plemię to klasyfikowane jest do podrodziny Proteoideae Eaton, 1836[6][7]
- Wykaz gatunków[4]
- Adenanthos acanthophyllus A.S.George
- Adenanthos apiculatus R.Br.
- Adenanthos argyreus Diels & E.Pritz.
- Adenanthos barbigerus Lindl.
- Adenanthos cacomorphus E.C.Nelson
- Adenanthos cuneatus Labill.
- Adenanthos cygnorum Diels & E.Pritz.
- Adenanthos detmoldii F.Muell.
- Adenanthos dobagii E.C.Nelson
- Adenanthos dobsonii F.Muell.
- Adenanthos drummondii Meisn.
- Adenanthos ellipticus A.S.George
- Adenanthos eyrei E.C.Nelson
- Adenanthos filifolius Benth.
- Adenanthos flavidiflorus F.Muell.
- Adenanthos forrestii F.Muell.
- Adenanthos glabrescens E.C.Nelson
- Adenanthos gracilipes A.S.George
- Adenanthos ileticos E.C.Nelson
- Adenanthos intermedius Ostenf.
- Adenanthos intricatus Gardner
- Adenanthos labillardierei E.C.Nelson
- Adenanthos linearis Meisn.
- Adenanthos macropodianus E.C.Nelson
- Adenanthos meisneri Lehm.
- Adenanthos obovatus Labill.
- Adenanthos oreophilus E.C.Nelson
- Adenanthos pungens Meisn.
- Adenanthos sericeus Labill.
- Adenanthos strictus A.S.George
- Adenanthos teges A.S.George
- Adenanthos terminalis R.Br.
- Adenanthos velutinus Meisn.
- Adenanthos venosus Meisn.
- Mieszańce międzygatunkowe[4]
- Adenanthos × cunninghamii Meisn.
- Adenanthos × pamelus E.Nelson
Przypisy edytuj
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-10-10] (ang.).
- ↑ a b Adenanthos. Index Nominum Genericorum (ING). [dostęp 2014-09-08]. (ang.).
- ↑ a b c d e Adenanthos. The Plant List. [dostęp 2014-09-08]. (ang.).
- ↑ a b c d e f H.R. Coleman: Isopogon Knight. Flora Base, 3 października 2008. [dostęp 2014-09-08]. (ang.).
- ↑ Peter H. Weston, Nigel P. Barker. A new suprageneric classification of the Proteaceae, with an annotated checklist of genera. „Telopea”. 11, 3, s. 314–344, 2006.
- ↑ Hoot, S.B. & Douglas, A.W. (1998). Phylogeny of the Proteaceae based on atpB and atpB-rbcL intergenic spacer region sequences. Australian Systematic Botany 11. p. 301-320