Adsorpcja wirusów

Adsorpcja wirusów – pierwszy etap zakażenia komórki przez wirusa, polegający na jego przyleganiu do błony fosfolipidowej, co jest możliwe dzięki działaniu sił elektrostatycznych pomiędzy grupami aminowymi wirusa i resztami kwasu fosforowego w błonie. Czasem etap ten jest warunkowany obecnością grup sulfhydrylowych. Podczas adsorpcji wirusy mogą być unieczynniane (pozbawiane zdolności do infekcji) przez przeciwciała.

Schemat infekcji wirusowej.

Ważną rolę w procesie adsorpcji spełniają specjalne struktury na powierzchni komórek, pełniące funkcję receptorów. Jeżeli na komórkę zadziała się enzymem niszczącym te receptory, zakażenie będzie niemożliwe.

W diagnostyce wirusologicznej wykorzystuje się fakt, że proces adsorpcji wirusów może zachodzić również w komórkach niewykorzystywanych przez wirusa do namnażania (np. w erytrocytach).

Bibliografia

• Mała encyklopedia medycyny. Wyd. IV. T. I: A–G. Warszawa: PWN, 1988, s. 16. ISBN 83-01-08835-4.
• Wielka encyklopedia zdrowia. Wojciech Twardosz (red.). T. I: Ab–Az. Poznań: Wydawnictwo HORYZONT, 2002, s. 22. ISBN 83-89242-01-X.