Agatha Grigorescu-Bacovia

Agatha Grigorescu-Bacovia (ur. 8 marca 1895 w Mizil, zm. 12 października 1981 w Bukareszcie) – rumuńska poetka. Żona znanego rumuńskiego poety George Bacovii.

Agatha Grigorescu-Bacovia
Data i miejsce urodzenia

8 marca 1895
Mizil

Data i miejsce śmierci

12 października 1981
Bukareszt

Zawód, zajęcie

poetka

Życiorys edytuj

Agatha Grigorescu urodziła się w Mizil. Ponieważ jej matka zmarła wkrótce po porodzie została wychowana przez ciotkę[1]. Jej ojciec Serban Grigorescu, który handlował winem zbankrutował i zarabiał podejmując się drobnych prac. Zmarł gdy Agatha miała 14 lat. Wyjechała do Bukaresztu, gdzie pracowała w firmie ubezpieczeniowej. Ukończyła liceum oraz filologię rumuńską na Uniwersytecie Bukaresztańskim[2]. Georga Bacovię poznała w 1916 roku w Bukareszcie. Był od niej 14 lat starszy[3]. W 1928 roku wyszła niego za mąż, a w 1932 roku urodziła ich syna Gabriela[potrzebny przypis]. Pracowała jako nauczycielka. Po uzyskaniu kredytu w 1933 roku kierowała budową ich domu w Budapeszcie. Powstał on w ciągu miesiąca i poeta mieszkał w nim do śmierci. Agatha po śmierci męża dbała o zachowanie pamięci po nim i jego dziedzictwa. W 1958 roku zaproponowała utworzenie muzeum w domu w którym wspólnie mieszkali. Powstało ono dopiero w 1966 roku i obecnie nosi nazwę Casa memorială „George și Agatha Bacovia”. Znajduje się przy ulicy George Becovii[4] i jest filią Narodowego Muzeum Literatury Rumuńskiej (Muzeul Național al Literaturii Române)[5]. Agatha mieszkała w tym domu do śmierci, a potem kustoszem był syn Gabriel[6].

Twórczość edytuj

Zadebiutowała w 1918 roku w czasopiśmie Scena[7]. Opublikowała tomiki poezji:

  • Armonii crepusculare (1923)[8]
  • Muguri cenușii (1926)[8]
  • Pe culmi de gând (1934)[8]
  • Lumină (1965)[9]
  • Cu tine noapte (1969)[10]
  • Versuri (1970)[11]
  • Efluvii (1977)[12]
  • Șoaptele iubirii (1979)[13]

Oraz wspomnienia:

  • Bacovia. Viața poetului 1962[14]
  • Poezie sau destin. Viața poetei (1971)[15]
  • Poezie sau destin, III George Bacovia. Ultimii săi ani(1981)[16]

Przypisy edytuj

  1. Povestea mai puțin cunoscută a ”celei mai devotate neveste din literele românești”. Se împlinesc 36 de ani de la moartea sa [online], Viitorul Romaniei, 12 października 2017 [dostęp 2020-05-28] (rum.).
  2. Gheorghe Bălțătescu, Agatha Bacovia: Cea mai devotata sotie din literele române [online], Deșteptarea- Ziarul Bacăului, 5 lutego 2015 [dostęp 2020-05-28] (rum.).
  3. Iubirile terne ale lui George Bacovia. Cu cine a trăit poetul cea mai mare poveste de dragoste, adevarul.ro, 1569 [dostęp 2020-05-28] (ang.).
  4. Casa memorială „George și Agatha Bacovia” [online] [dostęp 2020-05-28] (rum.).
  5. Case memoriale [online] [dostęp 2020-05-28] (rum.).
  6. Acasă la Bacovia [online], PressOne [dostęp 2020-05-29].
  7. AGERPRES, O PERSONALITATE PE ZI: Poeta şi memorialista Agatha Grigorescu-Bacovia [online], www.agerpres.ro [dostęp 2020-05-29] (rum.).
  8. a b c Agatha Bacovia – 122: Despre iubire și feminitate în muzică și literatură – Radio România Cultural [online] [dostęp 2020-05-29] (ang.).
  9. Agatha Grigorescu-Bacovia, Lumină: Poezii, București: Editura pentru Literatură, 1965, OCLC 895415546 [dostęp 2020-05-29] (rum.).
  10. Agatha Grigorescu-Bacovia, Cu tine noapte; poezii, București: Editura pentru Literaturǎ, 1969, OCLC 4000249 [dostęp 2020-05-29] (rum.).
  11. Agatha Grigorescu-Bacovia, Versuri, București: Editura Albatros, 1970, OCLC 26916753 [dostęp 2020-05-29] (rum.).
  12. Agatha Grigorescu-Bacovia, Efluvii: [versuri, București: "Cartea Românească", 1977, OCLC 3840256 [dostęp 2020-05-29] (rum.).
  13. Șoaptele iubirii [online], www.goodreads.com [dostęp 2020-05-29].
  14. Bacovia: viaţa poetului [online], www.goodreads.com [dostęp 2020-05-29].
  15. Agatha Grigorescu-Bacovia, Poezie sau destin: viaţa poetei, Ed. Eminescu, 1971 [dostęp 2020-05-29] (rum.).
  16. Agatha Grigorescu-Bacovia, Poezie sau destin: George Bacovia, ultimii sǎi ani, Cartea româneascǎ, 1981 [dostęp 2020-05-29] (rum.).