Agitacja (medycyna)

Agitacja (niepokój psychoruchowy) – zespół objawów ze sfery motorycznej i emocjonalnej, charakterystyczny m.in. dla zaburzeń psychicznych, takich jak choroba afektywna dwubiegunowa, ADHD, zaburzenia depresyjne, zespół lęku uogólnionego.

Objawy:

• wzmożona, nieukierunkowana aktywność ruchowa,
• silne uczucie wewnętrznego niepokoju lub lęku,
• wykonywanie bezcelowych czynności, np. chodzenie w kółko, obgryzanie paznokci, wiercenie się,
• niemożność usiedzenia w jednym miejscu,
• trudności lub całkowita niezdolność koncentracji i skupienia uwagi,
• gonitwa myśli.

Leczenie

Leczenie doraźne obejmuje podanie pacjentowi leków uspokajających, najczęściej pochodnych benzodiazepiny, takich jak diazepam, bromazepam, alprazolam itp.

Żeby zapobiec pojawianiu się objawów agitacji stosuje się leki przeciwdepresyjne z grupy SSRI lub ASRI z przeciwlękowym profilem działania (escitalopram, paroksetyna). Podaje je się łącznie z niskimi dawkami leków neuroleptycznych II generacji (atypowych), najczęściej kwetiapiną lub olanzapiną.

Bibliografia

• Wiesław Skrzyński, Podstawy psychopatologii
• Lidia Cierpiałkowska, Helena Sęk, Psychologia kliniczna