Wikipedia

Air Baltic

łotewska linia lotnicza

airBaltic – łotewskie linie lotnicze założone 28 sierpnia 1995, z siedzibą w Rydze.

airBaltic
Ilustracja
IATA
BT 		ICAO
BTI 		Znak
AIRBALTIC
Historia
Data założenia

sierpień 1995

Rozpoczęcie działalności

październik 1995

Lokalizacja
Państwo

 Łotwa

Baza

Ryga

Węzeł
Kooperacja
Program lojalnościowy

Baltic Miles

Flota
Liczba samolotów

49

Liczba tras

68

Przedsiębiorstwo
Siedziba

Ryga, Łotwa

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Boeing 737-500 w barwach Air Baltic
Fokker 50 w barwach Air Baltic
Boeing 737-300 w barwach Air Baltic
Samoloty Air Baltic w Rydze

Łotewski rząd posiada 99,8% udziałów w firmie, pozostałe należą do prywatnego inwestora – Baltijas aviācijas sistēmas SIA[1].

Flota

edytuj

Według stanu na grudzień 2024 flota airBaltic składała się z 49 samolotów o średnim wieku 4,2 lat[2]:

Samolot Liczba miejsc Uwagi
Model Aktywne Zamówione
Airbus A220-300 49 41 145 Planowana dostawa do 2030[3]
149
Łącznie 49 0

Rozwój floty

edytuj

8 listopada 2015 Bombardier poinformował w Dubaju podczas 13. Dubai Airshow, że linia airBaltic zostanie pierwszym użytkownikiem (launch customer) większego modelu CSeries - CS300. Zamówione 13 sztuk z opcją na siedem kolejnych, zastąpią one 12 boeingów B737 oraz pozwolą na zwiększenie floty odrzutowców. Kontrakt (wraz z opcjami) opiera na kwotę 1,6 mld dolarów[4][5]. W kwietniu 2016 Bombardier i airBaltic podpisały umowę w sprawie wykorzystania opcji zakupu 7 samolotów komunikacyjnych CSeries 300. Wartość porozumienia szacowana jest na 506 mln dolarów. Dzięki temu flota towarzystwa zwiększy się do 20 samolotów tego typu[6]. 29 listopada 2016 linie airBaltic odebrały pierwszy seryjny samolot komunikacyjny Bombardier CSeries 300[7].

Pod koniec maja przewoźnik ogłosił swój plan rozwoju Destination 2025 który obejmuje zakup kolejnych 30 maszyn Bombardier CS300 z opcją zamówienia kolejnych 30[8].

W 2016 airBaltic wprowadził do swojej floty pierwsze samoloty Airbus A220-300, zastępując nimi systematycznie pozostałe maszyny. Od 2020 przewoźnik dysponuje flotą składającą się całkowicie z tych maszyn. Do 2030 planowana jest rozbudowa floty do 90 maszyn[3].

Porty docelowe

edytuj

Afryka

edytuj

Azja

edytuj

Europa

edytuj

Połączenia codeshare

edytuj

Linia oferuje następujące połączenia codeshare:

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Facts & Figures – About Us | airBaltic [online], www.airbaltic.com [dostęp 2017-11-21] (ang.).
  2. ↑ Air Baltic Fleet Details and History [online], planespotters.net [dostęp 2024-12-03] (ang.).
  3. ↑ a b airBaltic places order for 10 additional A220 aircraft bringing airline’s total order to 90 | Airbus [online], www.airbus.com, 12 sierpnia 2024 [dostęp 2024-12-04] (ang.).
  4. ↑ Pasazer.com: Dubaj: airBaltic pierwszym klientem CSeries CS300. Pasazer.com. [dostęp 2015-11-08].
  5. ↑ AIRBALTIC BĘDĄ PIERWSZYM UŻYTKOWNIKIEM CS300
  6. ↑ KOLEJNE CS300 DLA AIRBALTIC
  7. ↑ PIERWSZY CS300 DLA AIRBALTIC
  8. ↑ Pasazer.com: airBaltic zamówi nawet 60 bombardierów CS300 [online], Pasazer.com [dostęp 2018-05-28].
  9. ↑ a b UBM (UK) Ltd. 2018, airBaltic S19 network changes as of 31AUG18, „Routesonline” [dostęp 2018-09-04] (ang.).
  10. ↑ Pasazer.com: airBaltic i TAP Air Portugal z porozumieniem codeshare [online], Pasazer.com [dostęp 2018-06-12].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Air_Baltic&oldid=75476062”