Ajla Tomljanović

Ajla Tomljanović (ur. 7 maja 1993 w Zagrzebiu) – australijska tenisistka, grająca w barwach Chorwacji do 2014 roku, a od stycznia 2018 obywatelka Australii. Zawodniczka praworęczna z oburęcznym bekhendem.

Ajla Tomljanović

Państwo	Australia
Data i miejsce urodzenia	7 maja 1993 Zagrzeb
Wzrost	180 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	Grudzień 2009
Zakończenie kariery	aktywna
Trener	Fernando Martinez, Rene Gomez
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0 WTA, 4 ITF
Najwyżej w rankingu	33 (31 października 2022)
Australian Open	2R (2014, 2015, 2020, 2021)
Roland Garros	4R (2014)
Wimbledon	QF (2021, 2022)
US Open	QF (2022)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0 WTA, 3 ITF
Najwyżej w rankingu	47 (5 stycznia 2015)
Australian Open	QF (2014)
Roland Garros	3R (2022)
Wimbledon	3R (2015)
US Open	3R (2014, 2018)

Kariera tenisowa

W styczniu 2009 wygrała juniorski Australian Open w deblu. Jej partnerką deblową była Christina McHale. W maju wygrała swój pierwszy turniej ITF w deblu, w rodzinnym Zagrzebiu. W listopadzie po raz pierwszy grała w finale turnieju ITF, w którym przegrała z Brytyjką Naomi Broady. Rok zakończyła na 404 miejscu w rankingu WTA.

W styczniu 2010 po przejściu kwalifikacji wygrała swój pierwszy turniej ITF. W finale turnieju w Plantation pokonała Johannę Larsson. W lutym zadebiutowała w rozgrywkach Fed Cup. W pierwszym swoim meczu w tych rozgrywkach zwyciężyła z Neuzą Silvą.

W 2011 roku wystąpiła w pierwszym turnieju z cyklu WTA. Był to turniej w Memphis. Odpadła tam w pierwszej rundzie. Przegrała też w pierwszej rundzie turnieju w Miami. Największymi sukcesami Chorwatki w tym roku była druga runda turnieju WTA w Budapeszcie, zwycięstwo w turnieju ITF w Clearwater i wygrana w Grado.

W 2012 roku Ajla wystąpiła łącznie tylko w sześciu turniejach. Nie udało jej się zakwalifikować do turniejów Roland Garros i Wimbledonu. Jej największym sukcesem był turniej ITF w Mariborze, gdzie doszła do półfinału.

W roku 2013 Tomljanović wystąpiła z dziką kartą w trzech turniejach WTA Tour – w Acapulco i Stanford, gdzie odpadała po pierwszym meczu i w Miami, gdzie osiągnęła czwartą rundę. Jako kwalifikantka zanotowała pierwszą rundę Wimbledonu i drugie rundy w Birmingham i US Open. W Québecu zaszła do ćwierćfinału.

W sezonie 2014 osiągnęła ćwierćfinał wielkoszlemowego Australian Open w grze podwójnej. W lutym awansowała do ćwierćfinału w Acapulco. We French Open zaliczyła czwartą rundę, pokonując m.in. rozstawione Jelenę Wiesninę i Agnieszkę Radwańską.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	Q2	A	A	2R	2R	1R	A	1R	1R	2R	2R	1R	0 / 8	4 – 8
French Open	A	A	Q1	Q1	Q1	Q1	4R	2R	A	1R	1R	1R	1R	2R	2R	0 / 8	6 – 8
Wimbledon	A	A	Q3	Q1	Q1	1R	1R	2R	A	A	1R	2R	NH	QF	QF	0 / 7	10 – 7
US Open	A	A	Q2	Q2	A	2R	1R	1R	A	2R	2R	2R	1R	3R	QF	0 / 9	10 – 9
Ranking na koniec roku	973	353	157	145	453	78	63	66	930	151	43	51	68	45		0 / 32	30 – 32

Występy w grze podwójnej

Turniej	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	QF	2R	2R	A	1R	1R	1R	1R	A	0 / 7	5 – 7
French Open	A	A	A	A	A	A	1R	1R	A	2R	1R	1R	2R	2R	3R	0 / 8	5 – 8
Wimbledon	A	A	A	A	A	A	1R	3R	A	A	1R	2R	NH	1R	1R	0 / 6	3 – 6
US Open	A	A	A	A	A	A	3R	1R	A	1R	3R	2R	A	2R	1R	0 / 7	6 – 7
Ranking na koniec roku	–	380	724	275	360	299	48	92	385	370	140	159	127	141		0 / 28	19 – 28

Występy w grze mieszanej

Turniej	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	1R	A	1R	A	A	A	A	A	A	0 / 2	0 – 2
French Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	NH	A	A	0 / 0	0 – 0
Wimbledon	A	A	A	A	A	A	A	2R	A	A	A	A	NH	A	A	0 / 1	1 – 1
US Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	NH	A	A	0 / 0	0 – 0
																0 / 3	1 – 3

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 4 (0-4)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	15 lutego 2015	Pattaya	Twarda	Daniela Hantuchová	6:3, 3:6, 4:6
Finalistka	2.	5 maja 2018	Rabat	Ceglana	Elise Mertens	2:6, 6:7(4)
Finalistka	3.	23 września 2018	Seul	Twarda	Kiki Bertens	6:7(2), 6:4, 2:6
Finalistka	4.	3 lutego 2019	Hua Hin	Twarda	Dajana Jastremśka	2:6, 6:2, 6:7(3)

Wygrane turnieje ITF

gra pojedyncza (4)

	Data	Turniej	Finalistka	Wynik
1.	17/01/2010	Plantation	Johanna Larsson	6:3, 6:3
2.	13/03/2011	Clearwater	Sesił Karatanczewa	7:6, 6:3
3.	29/05/2011	Grado	Alexandra Cadanțu	6:2, 6:4
4.	21/04/2013	Dothan	Zhang Shuai	2:6, 6:4, 6:3

gra podwójna (1)

	Data	Turniej	Partnerka	Finalistki	Wynik
1.	10/05/2009	Zagrzeb	Petra Martić	Ksienija Mileuska Anastasija Piwowarowa	6:3, 6:7(4), 10-5

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra podwójna (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	2009	Australian Open	Twarda	Christina McHale	Aleksandra Krunić Sandra Zaniewska	6:1, 2:6, 10-4

Bibliografia

• Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2022-09-07]  (ang.).
• Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2022-09-07]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2022-09-07]  (ang.).