Akarodzaj pluskwiaka z rodziny szrońcowatych i podrodziny Cixiinae.

Aka
White, 1879
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

pluskwiaki

Podrząd

fulgorokształtne

Rodzina

szrońcowate

Podrodzina

Cixiinae

Plemię

Cixiini

Rodzaj

Aka

Typ nomenklatoryczny

Cixius finitimus Walker, 1858

Takson ten wprowadzony został w 1879 przez Francisa Buchanana White’a, który jego gatunkiem typowym wyznaczył opisanego w 1858 roku przez Francisa Walkera Cixius finitimus[1][2].

Pluskwiaki o ciele długości między 4 a 7 mm, ubarwione głównie brązowawo, często z ciemnobrązowym do czarnego nakrapianiem na głowie, tułowiu i przednich skrzydłach. Głowa ma zaustek z żeberkiem środkowym, normalnie wykształcone oczy i żółtawe przyoczko środkowe. W 90% tak długie jak szerokie ciemię ma V-kształtne wcięcie u nasady i wąsko M-kształtny, poprzeczny kil, połączony parą krótkich żeberek z przednią krawędzią. Na czole widnieje rozwidlone w pobliżu połowy długości żeberko środkowe. Przedplecze zaopatrzone jest w podłużne żeberko środkowe i parę zakrzywionych żeberek pozaocznych. Środkowe z trzech żeberek śródplecza często zanika. Zakrzywione przednie skrzydło zaopatrzone jest w 6 do 8 komórek apikalnych. Odnóża są półtora raza dłuższe od ciała. U samca edeagus ma 3 wyrostki kolczaste osadzone u nasady flagellum[3].

Rodzaj endemiczny dla krainy australijskiej. Występuje na Tasmanii i Nowej Zelandii, włącznie z Wyspą Stewart. Należy tu 7 opisanych gatunków[3]:

Przypisy edytuj

  1. F.B. White. List of the Hemiptera of New Zealand. „The Entomologist's Monthly Magazine”. 15, s. 213-220, 1879. 
  2. F. Walker: List of the specimens of homopterous insects in the collection of the British Museum. Supplement. London: British Museum, 1858, s. 1-307.
  3. a b Marie-Claude Larivière, Cixiidae, „Fauna of New Zealand. Ko te Aitanga Pepeke o Aotearoa”, 40, Lincoln, Canterbury, New Zealand: Manaaki Whenua Press, 1999.