Akwizycja języka

Akwizycja języka^[1], przyswajanie języka^[2] – stopniowe nabywanie umiejętności językowych i komunikacyjnych w danym języku, tj. umiejętności rozumienia danego języka i mówienia w nim. Pojęcie to przeważnie oznacza nabywanie języka ojczystego przez dziecko, ale bywa także odnoszone do procesów zachodzących u osób dorosłych^[3]. Niekiedy spontaniczny proces akwizycji językowej (przyswajania języka) jest odróżniany od uczenia się języka jako procesu kontrolowanego (intencjonalnego, zaplanowanego)^[3]^[4].

Akwizycja języka ojczystego jest związana z ogólnym rozwojem dziecka, z rozwojem jego myślenia i zdolności poznawczych. W odpowiednich warunkach dziecko zdrowe opanowuje warstwę dźwiękową języka, system gramatyczny, a także wystarczający zasób słownictwa, semantykę i pragmatykę, przy czym proces ten ma przebieg stopniowy^[3].

Akwizycja językowa jest przedmiotem zainteresowań językoznawstwa, jak też psychologii, pedagogiki, logopedii i medycyny. Badania w zakresie akwizycji języka przybierają zatem charakter interdyscyplinarny^[3].

Akwizycja językowa może się wiązać z przyswajeniem różnych dialektów (odmian językowych), w tym zarówno prestiżowej odmiany standardowej, jak i np. pewnej odmiany regionalnej lub społecznej^[5]^[6].

Przypisy

↑ TomaszT. Nowak TomaszT., Język w świetle odkryć nauki, Kraków: Petrus, 2011, s. 384, ISBN 978-83-61533-79-5, OCLC 727982321 .
↑ PiotrP. Konderak PiotrP., Akwizycja (przyswajanie) języka, [w:] JózefJ. Bremer (red.), Przewodnik po kognitywistyce, Kraków: Wydawnictwo WAM, 2016, s. 525–549, ISBN 978-83-277-0199-2, OCLC 956579372 .
↑ ^a ^b ^c ^d Saicová Římalová 2017 ↓.
↑ Stanisław P.S.P. Kaczmarski Stanisław P.S.P., Wstęp do bilingwalnego ujęcia nauki języka obcego, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1988, s. 17, ISBN 83-02-03663-3, OCLC 26986387 .
↑ Clark 2003 ↓, s. 374.
↑ JeffJ. Siegel JeffJ., Social Context, [w:] Catherine J.C.J. Doughty, Michael H.M.H. Long (red.), The Handbook of Second Language Acquisition, Malden–Oxford: Blackwell Publishing, 2003, s. 201, DOI: 10.1002/9780470756492.ch8, ISBN 978-1-4051-5188-7, ISBN 978-0-6312-1754-1, ISBN 978-0-4707-5649-2, OCLC 437159247 (ang.).

Bibliografia

Lucie Saicová Římalová, Osvojování jazyka dítětem, [w:] Petr Karlík, Marek Nekula, Jana Pleskalová (red.), Nový encyklopedický slovník češtiny, 2017 [zarchiwizowane z adresu 2020-06-26] (cz.).
Eve V. Clark, First Language Acquisition, Cambridge: Cambridge University Press, 2003, ISBN 978-0-521-62997-3, OCLC 49875157 (ang.).

[n1-1] TomaszT. Nowak TomaszT., Język w świetle odkryć nauki, Kraków: Petrus, 2011, s. 384, ISBN 978-83-61533-79-5, OCLC 727982321 .

[n2-2] PiotrP. Konderak PiotrP., Akwizycja (przyswajanie) języka, [w:] JózefJ. Bremer (red.), Przewodnik po kognitywistyce, Kraków: Wydawnictwo WAM, 2016, s. 525–549, ISBN 978-83-277-0199-2, OCLC 956579372 .

[CITEREFSaicová_Římalová2017-3] Saicová Římalová 2017 ↓.

[wstep-4] Stanisław P.S.P. Kaczmarski Stanisław P.S.P., Wstęp do bilingwalnego ujęcia nauki języka obcego, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1988, s. 17, ISBN 83-02-03663-3, OCLC 26986387 .

[CITEREFClark2003374-5] Clark 2003 ↓, s. 374.

[social-6] JeffJ. Siegel JeffJ., Social Context, [w:] Catherine J.C.J. Doughty, Michael H.M.H. Long (red.), The Handbook of Second Language Acquisition, Malden–Oxford: Blackwell Publishing, 2003, s. 201, DOI: 10.1002/9780470756492.ch8, ISBN 978-1-4051-5188-7, ISBN 978-0-6312-1754-1, ISBN 978-0-4707-5649-2, OCLC 437159247 (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]