Al-Bahja
Al-Bahja (pol. Miejsce rozkoszy) – letni dom Bahá’u’lláha, założyciela Wiary Baha’i. Jest położony na przedmieściach Akki na północy Izraela. Obok domu znajduje się Sanktuarium Bahá’u’lláha, który zmarł tutaj w 1892 roku.
 Al-Bahja | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
Położenie na mapie Izraela  | |
 32°56′36″N 35°05′32″E/32,943333 35,092222
| |
Historia edytuj
Pierwotnie znajdowała się tutaj letnia rezydencja córki władcy Akki, Sulejmana Paszy – Fatimy. To właśnie Sulejman Pasza utworzył piękny ogród, który następnie rozbudował w 1831 roku Abdullah Pasza. Rezydencja już wówczas słynęła z pięknego ogrodu i stawu zasilanego wodą z akweduktu. Po 1831 roku nieruchomość przeszła w posiadanie chrześcijańskiej rodziny Jamals. W 1870 roku posiadłość kupił bogaty kupiec z Akki `Udi Khammar, który znacznie rozbudował rezydencję. Gdy umarł, został pochowany w południowo-wschodnim rogu, bezpośrednio przy domu. W 1879 roku epidemia zmusiła mieszkańców do ucieczki, i rezydencja pozostała pusta[1].
Tymczasem w cytadeli w Akce został uwięziony przez Turków osmańskich prorok i założyciel Wiary Baha’i – Bahá’u’lláh. Przebywał on w tutejszym więzieniu od 1868 do 1877 roku. Mieszkańcom Akki powiedziano, że nowy więzień jest wrogiem Imperium Osmańskiego, Allaha i Islamu, a wszelkie kontakty z nim były surowo zakazane. Członkowie jego rodziny oraz liczni jego zwolennicy, zamieszkali wówczas w Akce, kupując lub wynajmując domy. Najstarszy syn Bahá’u’lláha – ’Abdu’l-Bahá, zakupił rezydencję al-Bahja. Stała się ona domem rodziny Bahá’u’lláha. Gdy w 1877 roku władze osmańskie zwolniły Bahá’u’lláha z więzienia, zmusiły go do zamieszkiwania w areszcie domowym w Domu `Abbúd w Akce. W okresie letnim wykorzystywał on wówczas dom wynajmowany w pobliskiej wiosce Mazra’a. Gdy w 1879 roku ukończono rozbudowę rezydencji al-Bahja, Bahá’u’lláh zaczął z niej korzystać. Mieszkał tutaj aż do swojej śmierci w 1892 roku. Jego ciało pochowano w Sanktuarium Bahá’u’lláha[2][3]. W kolejnych latach obszar rezydencji upiększono, dążąc do przeobrażenia ogrodu w ogród rajski. Wybudowano także Centrum Pielgrzymów i inne obiekty administracyjne. Jest to jedno z najświętszych miejsc dla bahaitów[4].
W pobliskiej Hajfie wybudowano szereg bahaickich świątyń. Cały ten kompleks obejmujący bahaickie świątynie w Hajfie, Akce i Zachodniej Galilei został w 2008 roku wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO[5].
Architektura edytuj
Letnia rezydencja Bahá’u’lláh znajduje się w samym centrum ogrodu al-Bahja. Ogród ma kształt koła, z którego centrum odchodzą wysadzone drzewami aleje. Po zachodniej stronie centralnego budynku znajduje się Sanktuarium Bahá’u’lláha. W kierunku północnym odchodzi stąd długa aleja prowadząca do Centrum Pielgrzymów, bramy wejściowej i parkingu dla osób odwiedzających[6].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ H.M. Balyuzi: Bahá'u'lláh, King of Glory. Oxford: George Ronald, 2000, s. 362. ISBN 0-85398-328-3.
- ↑ Peter Smith: An Introduction to the Baha’i Faith. Cambridge: Cambridge University Press, 2008, s. 256. ISBN 0-521-86251-5. [dostęp 2013-01-15]. (ang.).
- ↑ A. Taherzadeh: The Revelation of Bahá’u’lláh, Volume 4: Mazra’ih & Bahji 1877-92. Oxford: George Ronald, 1987, s. 103. ISBN 0-85398-270-8. [dostęp 2013-01-15]. (ang.).
- ↑ Peter Smith: Bahjí. A concise encyclopedia of the Bahá’í Faith. Oxford: Oneworld Publications, 2000, s. 87-89. ISBN 1-85168-184-1.
- ↑ Bahá’i Holy Places in Haifa and the Western Galilee. [w:] World Heritage UNESCO [on-line]. [dostęp 2013-01-15]. (ang.).
- ↑ A Bahá’í Pilgrimage. [w:] Bahá’í Library Online [on-line]. [dostęp 2013-01-15]. (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- The Bahá’í Gardens. [w:] Bahá’í International Community [on-line]. [dostęp 2013-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-29)]. (ang.).