Aladyn (film 1992)
Aladyn (ang. Aladdin) – pełnometrażowy film animowany z 1992 roku wyprodukowany przez Walt Disney Pictures, trzydziesty pierwszy film z kanonu filmów animowanych Disneya. Jest to swobodna adaptacja historii o Aladynie i magicznej lampie z Księgi tysiąca i jednej nocy.
| ||
![]() | ||
Gatunek | fantasy, przygodowy, komedia, musical | |
Rok produkcji | 1992 | |
Data premiery | ![]() ![]() ![]() | |
Kraj produkcji | ![]() | |
Język | angielski | |
Czas trwania | 90 minut | |
Reżyseria | Ron Clements, John Musker | |
Scenariusz | Ron Clements, John Musker, Ted Elliott, Terry Rossio | |
Główne role | Scott Weinger Robin Williams Linda Larkin Jonathan Freeman Frank Welker Gilbert Gottfried Douglas Seale | |
Muzyka | Alan Menken | |
Montaż | Mark A. Hester, H. Lee Peterson | |
Produkcja | Ron Clements, John Musker | |
Wytwórnia | Walt Disney Pictures Walt Disney Feature Animation Silver Screen Partners IV | |
Dystrybucja | ![]() ![]() | |
Budżet | 28 mln USD | |
Przychody brutto | 504 mln USD | |
Kontynuacja | Aladyn: Powrót Dżafara |
Film doczekał się dwóch sequeli: Aladyn: Powrót Dżafara (1994) i Aladyn i król złodziei (1996) oraz wersji serialowej: Aladyn z 1994 roku.
Aladyn otrzymał 2 Oscary za najlepszą muzykę i za piosenkę „A Whole New World”. Był nominowany jeszcze w kategoriach: dźwięk, montaż dźwięku i za piosenkę „Friend Like Me”.
Opis fabułyEdytuj
Ubogi chłopiec Aladyn zakochuje się w księżniczce Dżasmine. Ścigany przez Dżafara, znajduje starą lampę i, pocierając ją, wywołuje mieszkającego w niej dżina. Ten w zamian za uwolnienie zgadza się spełnić trzy życzenia młodzieńca. Aby Dżasmina wzięła ślub, jej wybranek musi być księciem, dlatego Aladyn musi więc zamienić się w księcia, aby jego wybranka się w nim zakochała. Tymczasem Dżafar znalazł pismo, w którym napisane jest, że jeśli dziewczyna nie wybierze sobie księcia, to musi poślubić właśnie Dżafara.
Kiedy do miasta przybywa książę Ali (Aladyn), Dżasmina na początku nie darzy go sympatią. W końcu się w nim zakochuje i domyśla się, że Ali to biedny chłopak, którego spotkała wcześniej na bazarze. Aladyn jednak mówi, że jest księciem, który udaje czasem biedaka, aby odejść od codziennych zajęć. Zaraz po gorącym pocałunku z Dżasminą Ali zostaje uderzony w głowę przez sługi Dżafara, a następnie wrzucony do rzeki. Ratuje go dżin. Kiedy sułtan stwierdza, że Dżafar powinien zostać mężem Dżasminy, pojawia się Aladyn.
Podczas ucieczki Dżafar kradnie lampę z Dżinem, który od teraz musi wykonywać jego rozkazy. Dżafar staje się nowym sułtanem, więzi Dżasminę i jej ojca, a Aladyna wysyła na pewną śmierć, zaraz po tym, jak wyjaśnia Dżasminie prawdę. Aladynowi udaje się jednak wydostać z pułapki i zaczyna walczyć z Dżafarem, który rozkazał Dżinowi, żeby to właśnie Dżafar stał się najpotężniejszym dżinem. Trafia on do lampy i zostaje wysłany do dziwnej jaskini. Aladyn wywołuje życzenie, które uwalnia Dżina na zawsze.
Sułtan zmienia zasadę za mąż pójścia księżniczki, więc niedługo Aladyn wraz z Dżasminą staną się małżeństwem.
Obsada głosowaEdytuj
- Scott Weinger – Aladyn / książę Ali Ababwa (dialogi)
- Brad Kane – Aladyn / książę Ali Ababwa (śpiew)
- Robin Williams –
- Dżin,
- Uliczny Handlarz
- Linda Larkin – księżniczka Dżasmina (dialogi)
- Lea Salonga – księżniczka Dżasmina (śpiew)
- Jonathan Freeman – wezyr Dżafar
- Frank Welker –
- Abu,
- tygrys Rajah,
- Jaskinia Cudów
- Gilbert Gottfried – Jago
- Douglas Seale – sułtan
- Jim Cummings –
- Razoul,
- Farouk,
- Charlie Adler –
- Gazeem,
- kupiec melonów,
- kupiec daktyli
- Corey Burton –
- książę Achmed,
- kupiec naszyjników
- Ron Clements – mieszaniec Agrabahu rozmawiający o księciu Achmedzie #1,
- John Musker – mieszaniec Agrabahu rozmawiający o księciu Achmedzie #2,
Opinie o filmieEdytuj
- The Best of Video. Poradnik: kino, tv, sat, video, pod red. Witolda Nowakowskiego[1]
- …perfekcyjnie animowana i ozdobiona wieloma melodyjnymi piosenkami.
Wersja polskaEdytuj
Wersja polska: Studio Opracowań Filmów w Warszawie
Reżyseria: Maria Piotrowska
Dialogi polskie: Elżbieta Łopatniukowa
Teksty piosenek: Filip Łobodziński
Dźwięk: Alina Hojnacka-Przeździak
Montaż: Gabriela Turant-Wiśniewska
Kierownictwo produkcji: Mieczysława Kucharska
W wersji polskiej wystąpili:
- Paweł Tucholski – Aladyn / książę Ali Ababwa
- Krzysztof Tyniec –
- Dżin,
- Uliczny Handlarz
- Katarzyna Skrzynecka – księżniczka Dżasmina
- Stanisław Brudny – Sułtan
- Włodzimierz Bednarski – wezyr Dżafar
- Ryszard Nawrocki – Jago
- Mariusz Leszczyński –
- Razoul,
- jeden ze strażników pałacowych
- Leopold Matuszczak –
- Gazeem,
- mieszkaniec Agrabahu rozmawiający o księciu Achmedzie #1,
- kupiec melonów,
- kupiec ryb,
- jeden ze strażników pałacowych
- Ryszard Olesiński –
- Farouk,
- kupiec naczyń
- Jerzy Słonka – Jaskinia Cudów
- Marek Frąckowiak –
- książę Achmed,
- kupiec daktyli
- Miriam Aleksandrowicz – brzydka adoratorka Aladyna
- Maria Szadkowska – mieszkanka Agrabahu
- Ewa Złotowska – jedno z dzieci nakarmione przez Aladyna
- Wojciech Machnicki –
- jeden ze strażników pałacowych,
- mieszaniec Agrabahu rozmawiający o księciu Achmedzie #2,
- kupiec naszyjników
i inni
Śpiewał: Chór Opery i Baletu Teatru Wielkiego w Warszawie pod kierownictwem Mirosława Janowskiego
Linki zewnętrzneEdytuj
BibliografiaEdytuj
- The Best of Video. Poradnik: kino, tv, sat, video, pod red. Witolda Nowakowskiego, Warszawa 1994, s. VII.
PrzypisyEdytuj
- ↑ The Best of Video, pod red. Witolda Nowakowskiego, Warszawa 1994, s. VII.