Alan III
Alan III (ur. 997, zm. 1 października 1040[1] w Vimoutiers) – książę Bretanii, syn księcia Godfryda I i Hawisy, córki Ryszarda I Nieustraszonego, księcia Normandii.
Książę Bretanii | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Dzieci |
Życiorys
edytujWładzę w Bretanii objął w wieku 11 lat po śmierci swojego ojca. Toczył walki z księciem Normandii Robertem I i hrabią Andegawenii Fulkiem III. W 1040 r. zaatakował Normandię, żądając regencji w imieniu małoletniego księcia Wilhelma II. Jego działania ograniczyły się tylko do spustoszenia pogranicza, gdyż książę nagle zmarł. Prawdopodobnie został otruty.
Od 1018 r. był żonaty z Bertą z Blois, córką hrabiego Odona II i Ermengardy, córki Roberta I, hrabiego Owernii. Alan i Berta mieli razem dwoje dzieci:
- Conan II (1030 – 11 grudnia 1066), książę Bretanii
- Jadwiga (1027–1072), żona Hoela II, księcia Bretanii
Niektóre źródła uznają za córkę Alana Emmę, żonę Roberta de Bruges. Była ona matką Roberta de Brusse, założyciela dynastii Bruce.
Przypisy
edytuj- ↑ E. Brandenburg, Die Nachkommen Karls des Großen, Leipzig 1935, s. 4.
Bibliografia
edytuj- Jacek Soszyński, Hastings 1066, Warszawa: wyd. Bellona, 2003, ISBN 83-11-09678-3, OCLC 749308879 .