Albert I Wettyn
Fryderyk August Albert Antonii Ferdynand Józef Karol Maria Baptyst Nepomuk Wilhelm Ksawery Jerzy Fidelis Wettyn (ur. 23 kwietnia 1828 w Dreźnie, zm. 19 czerwca 1902 w Szczodrem) – król Saksonii w latach 1873–1902.
| ||||
![]() | ||||
![]() | ||||
król Saksonii | ||||
Okres | ||||
---|---|---|---|---|
Poprzednik | ||||
Następca | ||||
Dane biograficzne | ||||
Dynastia | ||||
Data i miejsce urodzenia | ||||
Data i miejsce śmierci | ||||
Ojciec | ||||
Matka | ||||
Żona | ||||
Odznaczenia | ||||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
ŻyciorysEdytuj
Urodził się jako syn księcia Jana Wettyna i księżniczki bawarskiej Amelii Wittelsbach. Jego ojciec był młodszym bratem króla Saksonii Fryderyka Augusta II – kiedy król zmarł bezdzietnie w 1854 roku, Jan objął tron. Od najmłodszych lat przejawiał zainteresowanie sprawami wojskowymi. Przeszedł gruntowne szkolenie w tym zakresie. Za pierwsze lata jego edukacji odpowiadał Friedrich Albert von Langenn. Po zdaniu matury w 1845 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie w Bonn. Studiował prawo i nauki polityczne. Na studiach poznał przyszłego wielkiego księcia Badenii Fryderyka I. Po zakończeniu edukacji rozpoczął służbę wojskową. Dowodził armią saską w czasie wojny prusko-austriackiej w 1866 r.
Albert został królem po śmierci ojca w 1873. Po wstąpieniu na tron prowadził politykę pokojowego dialogu i dbał o zachowanie federalnego systemu w Rzeszy Niemieckiej[1]. W polityce wewnętrznej dążył do reformy administracji. Za jego panowania podjęto szereg inicjatyw zmierzających do poprawy życia ludzi ubogich oraz kompleksowej reformy systemu podatkowego w latach 1878 i 1887. W 1896 roku doprowadził do wprowadzenia nowej ordynacji wyborczej.
MałżeństwoEdytuj
18 lipca 1853 poślubił księżniczkę szwedzką Karolę Wazę, córkę księcia Gustawa Wazy. Para nie miała dzieci. Zmarł w 1902 roku i został pochowany w katedrze Świętej Trójcy w Dreźnie. Jego następcą został jego młodszy brat Jerzy I Wettyn.
GaleriaEdytuj
GenealogiaEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Vgl. Dr. Albert Prinz von Sachsen: König Albert als Politiker.
LiteraturaEdytuj
- Konrad Sturmhoefel, König Albert von Sachsen. Ein Lebensbild. Voigtländer, Leipzig 1898.
- Georg von Schimpff, König Albert: Fünfzig Jahre Soldat. Baensch, Dresden 1893.
- Ernst von Körner, König Albert von Sachsen: der Soldat und Feldherr. Oestergaard, Berlin-Schöneberg 1936.
- Bernd Rüdiger, Wahre Geschichten um König Albert, Taucha: Tauchaer Verl., 1994.