Albin Koprukowniak

polski historyk

Albin Koprukowniak (ur. 15 listopada 1929 w Wólce Zdunkówce[1][2][3], zm. 20 lipca 2015[3][2][4] pod Radzyniem Podlaskim[5]) – polski historyk, specjalista w zakresie historii nowożytnej.

Albin Koprukowniak
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

15 listopada 1929
Wólka Zdunkówka

Data i miejsce śmierci

20 lipca 2015
pod Radzyniem Podlaskim

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia
Doktorat

1964
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej

Habilitacja

1978
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej

Profesura

1995

Instytucja

Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Okres zatrudn.

19532001

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Życiorys edytuj

W roku 1951 rozpoczął studia historyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, ale rok później został w wyniku odgórnej decyzji przeniesiony na otwierane właśnie studia historyczne na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, które ukończył w 1955[1] lub 1956[6] r.

Od 1953 r. przez całe życie zawodowe związany z Wydziałem Humanistycznym UMCS w Lublinie[2]. Stopień naukowy doktora nauk humanistycznych uzyskał w 1964 r., stanowisko docenta w 1969[1] r., habilitację w 1978 r.[3][2] W 1991 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego UMCS, a w 1995 r. – profesora zwyczajnego[1].

W l. 1969-1975 pełnił funkcje kierownika, a później dyrektora, Studium Nauk Politycznych (od 1975 r. Międzyuczelnianego Instytutu Nauk Politycznych) prorektora UMCS ds. dydaktyki (1972-1978) oraz kierownika Zakładu Historii Nowożytnej UMCS (1982-2001[7]). Odegrał istotną rolę w powstaniu Wydział Politologii UMCS[1].

Pełnił liczne funkcje społeczne: sekretarz dwudziestu tomów „Rocznika Lubelskiego”, założyciel i redaktor naczelny Rocznika Polonijnego, redaktor Zeszytów Wiejskich, Rocznika Bialskopodlaskiego, Radzyńskiego Rocznika Humanistycznego, Wschodniego Rocznika Humanistycznego i Studiów Łęczyńskich[1].

Bibliografia prac Albina Koprukowniaka obejmuje ponad 400 pozycji (monografie, rozprawy, studia i artykuły, recenzje, prace popularnonaukowe i publicystyczne) dotyczących dziejów rewolucji 1905 na wsi lubelskiej, dzieje społeczno-politycznych Lubelszczyzny po powstaniu styczniowym, dzieje polskiej myśli politycznej w XIX i XX wieku, dzieje oświaty i wychowania, badania nad szkolnictwem polonijnym i dzieje ziemiaństwa[1][7]. Wśród doktorantów prof. Koprukowniaka byli m.in. Stanisław Michałowski[1] i Tadeusz Radzik.

Był członkiem PZPR od 7 stycznia 1954 r. Pełnił funkcje sekretarza OOP PZPR na Wydziale Humanistycznym UMCS, pierwszego sekretarza Komitetu Uczelnianego PZPR (1968-1972), członka KW PZPR w Lublinie (1969-1981). Należał także do ZW i ZMP[8].

W okresie swojej pracy zawodowej był kilkakrotnie nagradzany, m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Odznaką „Zasłużony dla Lubelszczyzny”[2][3], Złotą Odznaką „Zasłużony dla Miasta Lublina”, Medal „Serce dla Serc” oraz „Zasłużony dla UMC”[1].

Zmarł w swoim domku letniskowym pod Radzyniem Podlaskim[5].

Uroczystości pogrzebowe prof. dr hab. Albina Koprukowniaka odbyły się 31 lipca 2015 r. w holu przed Aulą im. Prof. Kazimierza Myślińskiego na Wydziale Humanistycznym UMCS oraz w kaplicy Ekumenicznej na cmentarzu przy ul. Lipowej[2][3]. Został pochowany na terenie cmentarza komunalnego (sektor P3KF, rząd 7, grób nr 1)[9].

Wybrane publikacje edytuj

  • Chłopi lubelscy w 1905 roku, Lublin 1960
  • Ruchy rewolucyjne na wsi lubelskiej w latach 1905-1907, Lublin 1967
  • Partia w procesie budownictwa socjalistycznego: materiały na sesję naukową w XXX-lecie zjednoczenia polskiego ruchu robotniczego, Lublin 1978
  • Działalność oświatowa w wybranych społecznościach polonijnych, Lublin 1994
  • Ziemiaństwo Lubelszczyzny i Podlasia w XIX i XX wieku: wybór prac z lat 1974-2005 wydany na jubileusz 75-lecia urodzin autora, Lublin 2005
  • Myśl programowa polskiego obozu narodowego wobec ruchów narodowych na ziemiach Rzeczypospolitej, Lublin 2006
  • Lokalna społeczność gminy bychawskiej i jej aktywność 1864-1918, Bychawa 2011

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i Joanna Złotkiewicz-Kłębukowska. Jubileusz 80-lecia urodzin prof. dr. hab. Albina Koprukowniaka. „Res Historica”. 30, s. 210-212, 2010. Lublin: Instytut Historii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. ISSN 2082-6060. 
  2. a b c d e f Albin Koprukowniak. nekrologi.wyborcza.pl, 2015-07-29. [dostęp 2021-06-27].
  3. a b c d e Zmarł prof. dr hab. Albin Koprukowniak, wybitny badacz historii m.in. naszego miasta. bychawa.pl, 2015-07-29. [dostęp 2021-06-27].
  4. Zmarł Prof. Albin Koprukowniak. www.umcs.pl, lipiec 2015. [dostęp 2021-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-27)].
  5. a b Zmarł Profesor Albin Koprukowniak. historia.org.pl. [dostęp 2021-06-27].
  6. Dariusz Słapek: Instytut Historii UMCS w latach 1952 -2014. Między przeszłością a dniem dzisiejszym. [dostęp 2021-06-27]. Cytat: W gronie pierwszych absolwentów (1956 r.) Instytutu znaleźli się Profesorowie Albin Koprukowniak, Wiesław Śladkowski oraz Mieczysław Wieliczko.
  7. a b Małgorzata Willaume. Lubelski ośrodek badań historii najnowszej w ostatnim dwudziestoleciu. „Dzieje Najnowsze”. 42, s. 210-212, 2010. Warszawa: Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk. ISSN 0419-8824. 
  8. Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2021-06-27].
  9. Zm. Albin Koprukowniak. Grobonet. [dostęp 2021-06-27].

Linki zewnętrzne edytuj