Albrecht III Habsburg

książę austriacki

Albrecht III Habsburg (ur. między 18 listopada 1349 a 16 marca 1350 w Wiedniu; zm. 29 sierpnia 1395 w Laxenburgu) – książę austriacki. Albrecht III był synem Albrechta II Kulawego i Joanny von Pfirt.

Albrecht III Habsburg
ilustracja
ilustracja herbu
Książę austriacki
Okres

od 27 lipca 1365
do 29 sierpnia 1395

Poprzednik

Rudolf IV Założyciel

Następca

Albrecht IV

Dane biograficzne
Dynastia

Habsburgowie

Data i miejsce urodzenia

między 18 listopada 1349 a 16 marca 1350
Wiedeń

Data i miejsce śmierci

29 sierpnia 1395
Laxenburg

Ojciec

Albrecht II Kulawy

Matka

Joanna von Pfirt

Rodzeństwo

Rudolf IV Założyciel
Katarzyna
Małgorzata
Fryderyk III
Leopold

Małżeństwo

Elżbieta Luksemburska
od 1366
do 1373

Małżeństwo

Beatrycze Hohenzollern

Dzieci

Albrecht IV

Życiorys edytuj

W 1362 r. został zaręczony z Elżbietą Andegaweńską, bratanicą króla węgierskiego Ludwika[1]. Po śmierci w 1365 Rudolfa Założyciela, Albrecht wraz z bratem Leopoldem III objął władzę w posiadłościach Habsburgów. Pod naciskiem cesarza Karola IV papież Urban V nie udzielił narzeczonym wymaganej dyspensy i zaręczyny zostały zerwane[1]. W 1366 r. ożenił się z córką cesarską Elżbietą. Małżeństwo okazało się bezdzietne.

W 1369 Albrecht zaspokoił roszczenia finansowe Wittelsbachów, co umożliwiło mu utrzymanie Tyrolu. Spory z bratem doprowadziły w 1379 do podziału posiadłości. Albrecht otrzymał Dolną i Górną Austrię. Wkrótce zaczął przyłączać do swoich posiadłości lenna austriackie. Po śmierci pierwszej żony chciał poślubić Violantę, córkę Galeazza II Viscontiego, ale napotkał na opór papieża. W tej sytuacji zawarł małżeństwo z Beatrycze Hohenzollern, córką burgrabiego norymberskiego Fryderyka V. W 1377 urodził się następca Albrecht IV.

Po śmierci brata Leopolda w bitwie pod Sempach przejął jego posiadłości. Kontynuował walki ze Szwajcarami. W 1394 zawarł umowę małżeńską gwarantującą dziedziczenie Gorycji. Wziął udział w uwięzieniu króla niemieckiego i czeskiego Wacława IV. Zamierzał zająć tron Rzeszy, ale zmarł, zanim mu się to udało.

Albrecht był starannie wykształcony. Wspierał artystów.

Przypisy edytuj

  1. a b Stanisław Sroka, Genealogia Andegawenów węgierskich, 2015, s. 94,95, ISBN 978-83-61033-83-7.

Bibliografia edytuj

  • B. Hamannová: Habsburkové. Životopisná encyklopedie. Praga: 1996, s. 35-36. (cz.).