Alcovasaurus

rodzaj wymarłego dinozaura

Alcovasauruswymarły rodzaj dinozaura ptasiomiednicznego z infrarzędu stegozaurów i rodziny stegozaurów[1].

Alcovasaurus
Galton & Carpenter, 2016
Okres istnienia: kimerydtyton
154.2/145
154.2/145
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury ptasiomiedniczne

Podrząd

tyreofory

Infrarząd

stegozaury

Rodzina

stegozaury

Rodzaj

Alcovasaurus

Gatunki

Alcovasaurus longispinus

Skamieniałości należące do nieznanego wcześniej gatunku dinozaura odnaleziono w 1908 roku półtora mili na wschód od Alcova[2] w stanie Wyoming. Spoczywały wśród skał tworzących formację Morrison[1]. Były tam kręgi w liczbie 42, reprezentujące każdy odcinek kręgosłupa, żebra, 4 kolce ogonowe, część kości krzyżowej, obie kości kulszowe i część łonowej. Odkrycia dokonali W. H. Reed i A. C. Dart. Okaz oznaczono D54. Wszedł on w skład zbiorów Museum of the University of Wyoming[2].

Stegozaury Ameryki Północnej. Od góry: Stegosaurus stenops, Stegosaurus ungulatus, Hesperosaurus mjosi i Alcovasaurus longispinus

Kości udowe świadczyły, jak to zauważył Gilmowe, że było to zwierzę długonogie. Ogon zwierzęcia wieńczyły kolce, owalne u podstawy i zwężające się ku końcowi. U innych gatunków stegozaura kolce te cechowały się ostrą w dolnych ⅔ krawędzią i wygładzały się ku szczytowi, natomiast wygładzenia takiego nie obserwowano u S. longispinus. Długość kolca opisanego przez Gilmore'a wyniosła 985 mm, a więc więcej, niż w przypadku wcześniej znanych stegozaurów. Powierzchnia kolca zdawała się nosić odciski po naczyniach krwionośnych przebiegających tam za życia zwierzęcia, podobnie jak w przypadku płyt[2].

Odmienności w stosunku do znanych wcześniej okazów stegozaura pozwoliły na kreowanie nowego gatunku dinozaura. Gilmore opisał je jako kolejny gatunek stegozaura, w którym to rodzaju badacz wymienił w sumie 14 gatunków, w tym opisany przez Marsha S. stenops. Autor nadał mu nazwę Stegosaurus longispinus. Epitet gatunkowy odnosi się do długich, smukłych kolców na ogonie zwierzęcia[2].

W latach dwudziestych XX wieku zbiory zostały uszkodzone przez wodę. Spośród wyżej wymienionych szczątków ocalała jedynie kość udowa, pozostały też gipsowe odlewy dalszej pary kolców ogona oraz fotografie. Niemniej te ubogie w stosunku do pierwotnego okazu pozostałości umożliwiły Galtonowi i Carpenterowi przeniesienie gatunku do odrębnego rodzaju, który ochrzcili nazwą Alcovasaurus. Jako autapomorfie kreowanego rodzaju podali zachowanie wyrostków poprzecznych również w dystalnych kręgach ogonowych, krótsze niż wyższe trzony rzeczonych kręgów, a także długie, osiągające 0,9 długości kości udowej kolce, najgrubsze w 1/4 długości[1].

Z badań Costy i Mateusa (2019) wynika bliskie pokrewieństwo Alcovasaurus longispinus z europejskim gatunkiem Miragaia longicollum; wymienieni autorzy uznali A. longispinus za jedynego znanego północnoamerykańskiego przedstawiciela podrodziny Dacentrurinae. Costa i Mateus uznali rodzaj Alcovasaurus za młodszy synonim rodzaju Miragaia, utrzymując jednocześnie A. longispinus jako odrębny gatunek należący do rodzaju Miragaia[3].

Przypisy edytuj

  1. a b c Peter M. Galton i Kenneth Carpenter. The plated dinosaur Stegosaurus longispinus Gilmore, 1914 (Dinosauria: Ornithischia; Upper Jurassic, western USA), type species of Alcovasaurus n. gen.. „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie - Abhandlungen”. 279 (2), s. 185–208, 2016. DOI: 10.1127/njgpa/2016/0551. (ang.). 
  2. a b c d Gilmore CW. Osteology of the armored Dinosauria in the United States National Museum, with special reference to the genus Stegosaurus. „Series: Smithsonian Institution. United States National Museum. Bulletin 89”, 1914. Government Printing Office, Washington. 
  3. Francisco Costa i Octávio Mateus. Dacentrurine stegosaurs (Dinosauria): A new specimen of Miragaia longicollum from the Late Jurassic of Portugal resolves taxonomical validity and shows the occurrence of the clade in North America. „PLoS ONE”. 14(11): e0224263, 2019. DOI: 10.1371/journal.pone.0224263. PMID: 31721771. PMCID: PMC6853308. (ang.).