Aldehyd glicerynowy
Aldehyd glicerynowy, C3H6O3 – organiczny związek chemiczny z grupy aldehydów.
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór strukturalny aldehydu glicerynowego uwzględniający niezdefiniowaną konfigurację atomu węgla α łańcucha bocznego (mieszanina racemiczna) | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C3H6O3 | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Inne wzory |
HO-CH2-CH(OH)-CHO | ||||||||||||||||||||||||||||||
Masa molowa |
90,08 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd |
bezbarwne, krystaliczne ciało stałe o wyglądzie igieł[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Jest zaliczany do cukrów jako najprostsza aldoza. Ze względu na centrum chiralności występuje w postaci dwóch enancjomerów, aldehydu D-(+)-glicerynowego [(R)-glicerynowego] i aldehydu L-(-)-glicerynowego [(S)-glicerynowego]. Występujący naturalnie izomer D był zastosowany przez Hermanna Emila Fischera jako wzorzec do wyznaczania konfiguracji absolutnej.
Aldehyd glicerynowy otrzymuje się poprzez łagodne utlenianie gliceryny. Powstaje na początku rozkładu glukozy[4]. Jako utleniacz może być stosowany nadtlenek wodoru w obecności soli żelaza. Obok aldehydu w tych warunkach powstaje izomeryczny dihydroksyaceton.
Zobacz też
edytuj- aldehyd mrówkowy (metanal)
- furfural
- aldehyd cynamonowy (cynamal)
Przypisy
edytuj- ↑ a b Podręczny słownik chemiczny, Romuald Hassa (red.), Janusz Mrzigod (red.), Janusz Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 20, ISBN 83-7183-240-0 .
- ↑ a b c d e CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R. Lide (red.), wyd. 85, Boca Raton: CRC Press, 2004, s. 3-202, ISBN 978-0-8493-0485-9 (ang.).
- ↑ a b Department of Chemistry, The University of Akron: L-(–)-Glyceraldehyde. [dostęp 2012-02-05]. (ang.).
- ↑ Neil Campbell: Biologia. Poznań: Dom Wydawniczy REBIS, 2014, s. 70. ISBN 0-321-54325-4.