Alegoria cnoty i zazdrości
Alegoria cnoty i zazdrości – rysunek wykonany przez włoskiego artystę renesansowego Leonarda da Vinci. Znajduje się obecnie w Christ Church College w Oksfordzie.
Inspiracja edytuj
Rysunek jest owocem epidemii dżumy, której Leonardo był świadkiem w czasie pobytu w Mediolanie. Wówczas nasuwały mu się na myśl różne refleksje, których efektem były liczne alegorie.
Przedstawienie edytuj
Cnota i Zazdrość są ukazane jako para splecionych ciał. Z podpisu pod rysunkiem wynika, że Cnota jest kobietą (rodzi Zazdrość), ale nie ma na nim ukazanych fizycznych cech tej płci. Ułożenie postaci kojarzy się ze stosunkiem płciowym, czy też porodem. Rysunek jest podobny do studium anatomicznego Leonarda, przedstawiającego parę w trakcie aktu płciowego.
Wymowa edytuj
Rysunek symbolizuje nieodłącznym związku przeciwieństw, ukazując to za pośrednictwem obrazu o zabarwieniu erotycznym. Leonardo podpisał dzieło: W chwili, gdy rodzi się Cnota, sama rodzi Zazdrość przeciwko sobie, prędzej bowiem znajdziecie ciało bez cienia, niż cnotę bez zazdrości.[1] Gałązka oliwna kłuje Zazdrość w oko, a gałązka wawrzynu w ucho, co ma znaczyć, iż zwycięstwo i prawda ją rażą.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Leonardo da Vinci, Lot wyobraźni, Drogi ucieczki, str. 225
Bibliografia edytuj
- Charles Nicholl, Leonardo da Vinci, Lot wyobraźni, Małgorzata Grabowska (tłum.), Andrzej Grabowski (tłum.), Warszawa: Wyd. W.A.B, 2006, ISBN 83-7414-220-0, ISBN 978-83-7414-220-5, OCLC 76276150.