Aleja Legionów w Gdańsku

Aleja Legionów (niem. Heeresanger) – ulica w Gdańsku Wrzeszczu, jedna z głównych ulic dzielnicy Wrzeszcz Dolny.

aleja Legionów
Wrzeszcz Dolny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Gdańsk

Przebieg
światła 0 m ul. F. Hynka, al. Rzeczypospolitej
75 m ul. S. Kunickiego
światła 180 m ul. T. Kościuszki
światła 425 m pl. gen. J. Wybickiego
520 m ul. Konrada Wallenroda
5950 m ul. Aldony
720 m pl. ks. B. Komorowskiego
światła 730 m ← ul. J. Lelewela, ul. A. Mickiewicza, →,
↗ ul. B. Chrobrego, ul. S. Wyspiańskiego ↓
Położenie na mapie Gdańska
Mapa konturowa Gdańska, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „aleja Legionów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „aleja Legionów”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „aleja Legionów”
Ziemia54°23′08,4″N 18°36′42,0″E/54,385680 18,611669

Przebieg edytuj

Ulica rozpoczyna się przy placu bł. ks. Bronisława Komorowskiego, przebiega przez dawny Polenhof, krzyżuje się z ul. Tadeusza Kościuszki i kończy na granicy z osiedlem Zaspa, przechodząc w al. Rzeczypospolitej, wraz z którą wchodzi w skład tzw. osi dolnego tarasu – ciągu transportowego alternatywnego dla alei Grunwaldzkiej[1].

Historia edytuj

 
Dawne Obserwatorium Meteorologiczne, al. Legionów 9
 
Początek alei

Ulica nosząca nazwę Heeresanger została wytyczona w latach 1923–24, w Wolnym Mieście Gdańsku, jako przedłużenie traktu Neu Schottland (obecnie ulica Stanisława Wyspiańskiego) w kierunku Lotniska we Wrzeszczu, przez tereny zajmowane wcześniej przez pruskie wojska łączności i Wielki Plac Ćwiczeń (Grosse Exercierplatz) gdańskiego garnizonu pruskiego.

Stała się jedną z trzech centralnych ulic Polenhofu – polskiego osiedla w Wolnym Mieście Gdańsku. Przy alei od lat 20. zlokalizowane były instytucje społeczno-kulturalne zarządzane przez przedstawicieli Polonii gdańskiej. 1 września 1939 roku przeprowadzono tam masowe aresztowania, a znaczna część działaczy została zamordowana w obozie koncentracyjnym Stutthof.

W 1930 roku w ciągu alei poprowadzono linię tramwajową. W pobliżu ówczesnego lotniska we Wrzeszczu, na skrzyżowaniu z ul. Kościuszki znajdował się jej przystanek końcowy. Następnie, od lat 50., funkcjonowała w tym miejscu pętla tramwajowa. Linia została przedłużona w latach 70. XX wieku do osiedla Zaspa, zaś pętlę tramwajową zlikwidowano w latach 80. XX w.

W okresie PRL aleja nosiła nazwę Feliksa Dzierżyńskiego.

Charakterystyczne obiekty edytuj

  • Pomnik bł. ks. Bronisława Komorowskiego (al. Legionów 1).
  • Ogólnokształcąca Szkoła Baletowa (al. Legionów 3).
  • Zespół Szkół Gastronomiczno-Hotelarskich w Gdańsku (al. Legionów 7).
  • Dawne Obserwatorium Meteorologiczne, obecnie nieużytkowane (al. Legionów 9).
  • Szkoła Podstawowa nr 49 przy al. Legionów 11, w której mieścił się w latach 1921–1939 Polski Dom Akademicki „Bratniak”, służący m.in. polskim studentom Technische Hochschule der Freien Stadt Danzig (późniejsza nazwa: Politechnika Gdańska).
  • Stadion i hala sportowa przy skrzyżowaniu al. Legionów z ul. Kościuszki.

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj

  1. Planiści: Wyjątkowy Gdańsk potrzebuje Drogi Czerwonej. Gazeta.pl, 2011-07-20. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-17)].