Aleja gen. Władysława Andersa w Krakowie

ulica w Krakowie

Aleja Generała Władysława Andersa – aleja w Krakowie, przebiegająca przez dzielnicę XVI Bieńczyce i dzielnicę XVIII Nowa Huta. Jest częścią drogi krajowej nr 79.

aleja Generała Władysława Andersa
Bieńczyce, Nowa Huta
Ilustracja
Widok od południowego wschodu, od Placu Centralnego.
Po lewej os. Centrum D, po prawej os. Centrum C
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Długość

3 km

Poprzednie nazwy

Aleja Rewolucji Październikowej

Przebieg
al. gen. T. Bora-Komorowskiego
światła ul. gen. L. Okulickiego
ul. J. Bogusza
światła ul. Braci Schindlerów, ul. X. Dunikowskiego
Rondo gen. S. Maczka
ul. M. Dąbrowskiej, ul. W. Broniewskiego
ul. G. Pokrzywki
ul. J. Szajnowicza-Iwanowa
ul. Batalionu „Parasol”
ul. Batalionu „Zośka”
światła Rondo Kocmyrzowskie
ul. Bieńczycka, ul. Kocmyrzowska
ul. B. Czuchajowskiego
światła ul. gen. M. Boruty-Spiechowicza, ul. Ludźmierska
al. Przyjaźni
Skwer J. Kuronia
Skwer Z. Romaszewskiego
ul. Artystów
Plac Centralny
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „aleja Generała Władysława Andersa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „aleja Generała Władysława Andersa”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „aleja Generała Władysława Andersa”
Ziemia50°04′56,6″N 20°01′24,7″E/50,082380 20,023528

Przebieg

edytuj

Aleja rozpoczyna bieg na skrzyżowaniu z al. gen. Bora-Komorowskiego i ul. gen. Okulickiego, gdzie staje się przedłużeniem tej pierwszej. Na początkowym odcinku – do skrzyżowania z ul. Dunikowskiego stanowi granicę między dzielnicami Bieńczyce i Czyżyny. Od wspomnianego skrzyżowania do Ronda Kocmyrzowskiego jest położona w całości w dzielnicy Bieńczyce. Na ostatnim odcinku, od Ronda Kocmyrzowskiego do Placu Centralnego jest położona w całości w dzielnicy Nowa Huta. Aleja przebiega obok licznych osiedli mieszkaniowych. Licząc od skrzyżowania z al. gen. Bora-Komorowskiego, po lewej stronie alei znajdują się osiedla: Strusia, Na Lotnisku, Kazimierzowskie, Przy Arce, Teatralne, Zgody oraz Centrum C. Z kolei po prawej stronie znajdują się osiedla: Dywizjonu 303, Kościuszkowskie, Albertyńskie, Niepodległości, Spółdzielcze, Handlowe oraz Centrum D.

Historia

edytuj

Droga w miejscu obecnej Alei gen. Andersa powstała w 30. latach XX wieku jako polna droga łącząca wieś Mogiła z Krakowem. W swojej obecnej formie utworzyła się w latach 50. i 60. XX wieku, podczas budowy Nowej Huty i rozbudowy Krakowa w tym kierunku w formie znajdujących się przy alei osiedli. Omawiana droga od momentu powstania istniała jako Aleja Rewolucji Październikowej. Obecną nazwę nadaną ku czci generała Władysława Andersa uzyskała po zmianach ustrojowych w 1991 roku. W roku 1997 nastąpiła przebudowa torowiska tramwajowego, biegnącego w ciągu ulicy na odcinku od Ronda Kocmyrzowskiego do Domu Handlowego „Wanda”[1], z kolei w 2000 roku przebudowano odcinek torowiska od Placu Centralnego do Ronda Kocmyrzowskiego[2].

Współczesność i komunikacja

edytuj

Aleja gen. Andersa jest na całej swojej długości dwujezdniową, czteropasmową (po dwa pasy w każdym kierunku) arterią z pasem zieleni pośrodku. Od placu Centralnego do Ronda gen. S. Maczka położone jest pomiędzy pasami drogi, torowisko tramwajowe. Wzdłuż alei, po obu jej stronach znajdują się również szerokie chodniki i drogi rowerowe.

Okolice alei są dobrze skomunikowane z większością rejonów Krakowa. Kursuje nią na różnych odcinkach w sumie 14 linii autobusowych i tramwajowych krakowskiej Komunikacji Miejskiej.

Otoczenie

edytuj
  • Dom Handlowy „Wanda”
  • Plac Targowy „Tomex”
  • Dawne Kino Świt
  • Dawna nowohucka Dzielnicowa Rada Narodowa

Galeria

edytuj


Przypisy

edytuj
  1. Remonty torowisk w 1997 roku. [w:] Encyklopedia Krakowskiej Komunikacji [on-line]. [dostęp 2020-12-18].
  2. Remonty torowisk w 2000 roku. [w:] Encyklopedia Krakowskiej Komunikacji [on-line]. [dostęp 2020-12-18].

Bibliografia

edytuj
  • Demart – Kieszonkowy Atlas Krakowa – wydanie z 2007 roku.
  • Agnieszka Gaj – Przewodnik po Krakowie Nowej Hucie, wyd. WAM – 2013.