Aleksander Dalewski

Aleksander Dalewski herbu Krucini (ur. 12 stycznia 1827 w Kunkułce (powiat lidzki), zm. 14 kwietnia 1862 w Wilnie) – polski działacz patriotyczny, konspirator w Wilnie, zesłaniec.

Aleksander Dalewski

Rodzina	Dalewscy herbu Krucini
Data i miejsce urodzenia	12 stycznia 1827 Kunkułka (powiat lidzki)
Data i miejsce śmierci	14 kwietnia 1862 Wilno
Ojciec	Dominik Antoni Dalewski
Matka	Dominika z Narkiewiczów

Życiorys

Uczył się w wileńskiej szkole powiatowej, a później w gimnazjum w Wilnie (1844–1846), którego nie ukończył. Pracował jako nauczyciel. Wraz z bratem Franciszkiem stworzył w 1846 roku tajną organizację młodzieży polskiej w Wilnie o nazwie „Związek Bratni” (tzw. „spisek braci Dalewskich”). W 1849 roku został aresztowany i osadzony w więzieniu podominikańskim w Wilnie, a następnie skazany na 10 lat ciężkich robót. Odbywał katorgę w Nerczyńsku. W 1858 roku wrócił do Wilna na mocy amnestii.

Został pochowany na cmentarzu Na Rossie w Wilnie.

Rodzina

Ojciec Aleksandra, Dominik Antoni Dalewski był dwukrotnie żonaty. Córką Dominika z pierwszego małżeństwa była Apolonia Dalewska, późniejsza żona Zygmunta Sierakowskiego.

Aleksander Dalewski był synem Dominika Antoniego i drugiej jego żony, Dominiki z Narkiewiczów. Był jednym z ośmiorga ich dzieci. Jego rodzeństwo z tego małżeństwa to:

• Franciszek (1825–1904)
• Tekla, późniejsza żona Ludwika Jenikego (1818–1903)
• Konstanty (1835–1871)
• Tytus (1841–1864)
• Zuzanna
• Ksawera (1845–1900)
• Józefa.

Bibliografia

• Stanisław Kościałkowski: Dalewski Aleksander. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 4: Chwalczewski Jerzy – Dąbrowski Ignacy. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1938, s. 394–395.