Aleksander Landy
Aleksander Landy (ur. 24 października 1881 we wsi Żdanowo na Syberii, zm. 17 kwietnia 1969 w Warszawie) – lekarz pediatra, pedagog, społecznik.
| Data i miejsce urodzenia |
24 października 1881 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
17 kwietnia 1969 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
pediatra, pedagog, społecznik |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Syn Stanisława i Feliksy z Lewandowskich, zesłanych przez władze carskie na odległy kraniec Syberii za szerzenie idei socjalistycznych i działalność niepodległościową. Był członkiem zarządu i współautorem koncepcji programowych Robotniczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Organizacja ta (odrestaurowana po okupacji jako Towarzystwo Przyjaciół Dzieci) prowadziła szeroką działalność opiekuńczo-wychowawczą (organizowanie żłobków, przedszkoli, kolonii, poradni, ogródków jordanowskich, świetlic, bibliotek i czytelni) w celu zapewnienie wszechstronnego rozwoju dzieci i młodzieży z zaniedbanych środowisk robotniczych.
Przez wiele lat żył i pracował na warszawskim Żoliborzu, na pierwszym w kraju osiedlu WSM (Warszawska Spółdzielnia Mieszkaniowa), zamieszkanym przez rodziny robotnicze i lewicową inteligencję. Kierował żoliborskim oddziałem RTPD, który realizował idee tworzenia na terenie osiedli pionierskich placówek fachowego poradnictwa lekarskiego, pedagogicznego i oświatowego, skupionych pod wspólną nazwą „Zdrowie Dziecka”. Przez całe niemal życie zawodowe łączył praktykę lekarską z działalnością społeczną; wraz z licznym gronem skupionych wokół siebie entuzjastów propagował tworzenie lokalnych społeczności, w których priorytetem było zaspokajanie biologicznych, psychologicznych i społecznych potrzeb dzieci i młodzieży.
Autor wielu prac dotyczących profilaktyki i higieny zdrowotnej niemowląt oraz dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. 20 czerwca 1947 za wybitne zasługi na polu opieki nad dzieckiem odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[1].
Pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 63, miejsce 93)[2].