Aleksander Lubomirski (ok. 1642–1675)

starosta perejasławski i sądecki (zm. 1675)

Aleksander Michał Lubomirski herbu Szreniawa bez Krzyża (ur. ok. 1642 w Nowym Sączu, zm. 1675) – starosta perejesławski i sądecki, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1661 roku[1].

Aleksander Michał Lubomirski
Ilustracja
Herb
Szreniawa bez Krzyża
Rodzina

Lubomirscy herbu Szreniawa bez Krzyża

Data i miejsce urodzenia

ok. 1642
Nowy Sącz

Data śmierci

1675

Ojciec

Jerzy Sebastian Lubomirski

Matka

Konstancja Ligęzianka

Żona

Katarzyna Anna Sapieżanka

Dzieci

Jerzy Aleksander Lubomirski
Anna Konstancja
Michał
Józef

Był synem Jerzego Sebastiana i Konstancji Ligęzianki oraz bratem Hieronima Augustyna. Ożenił się z córką hetmana wielkiego litewskiego Pawła Jana Sapiehy Katarzyną Anną. Miał z nią córkę Annę Konstancję żonę wojewody poznańskiego Stanisława Małachowskiego i synów Jerzego Aleksandra, Michała i Józefa (zm. 1709) opata tynieckiego. Zmarł młodo pozostawiając swoje dzieci pod opieką stryja. W bitwie pod Warką w 1656 r. dowodził freikompanią (chorągwią) dragońską (ponad 190 koni). Podczas kampanii na Ukrainie w roku 1660 dowodził pułkiem jazdy biorąc udział w bitwach pod Lubarem, Cudnowem i Słobodyszczami. Był członkiem konfederacji malkontentów w 1672 roku[2]. Jako poseł na sejm konwokacyjny 1674 roku z województwa krakowskiego był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 15 stycznia 1674 roku na tym sejmie[3]. Elektor Jana III Sobieskiego z województwa krakowskiego w 1674 roku[4].

Wywód przodków

edytuj
4. Stanisław Lubomirski      
    2. Jerzy Sebastian Lubomirski
5. Zofia z Ostrogskich
córka Aleksandra
       
      1. Aleksander Lubomirski
6. Mikołaj Spytek Ligęza    
    3. Konstancja Ligęzianka    
7. Zofia Krasińska      
 

Przypisy

edytuj
  1. Złota księga szlachty polskiej, r. XVIII, Poznań 1896, s. 129.
  2. Pisma do wieku i spraw Jana Sobieskiego. T. 1, cz. 2, Kraków 1881, s. 1004.
  3. Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 129.
  4. Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 148.