Aleksander Michał Lubomirski
Aleksander Michał Lubomirski książę herbu Szreniawa bez Krzyża (ur. w 1614, zm. 8 grudnia 1677 roku[1]) – wojewoda krakowski w latach 1668–1677, koniuszy koronny w 1645 roku, podczaszy królowej w 1641 roku, starosta niepołomicki, rycki, lubaczowski, sandomierski w 1636 roku, zatorski w 1639 roku, płoskirowski w 1646 roku[2], starosta perejasławski od 1668 roku[1], starosta lipnicki w 1664 roku[3], dworzanin królewski w 1635 roku.
| ||
| ||
 Szreniawa bez Krzyża | ||
| Rodzina | Lubomirscy herbu Szreniawa bez Krzyża | |
| Data urodzenia | 1614 | |
| Data śmierci | 8 grudnia 1677 | |
| Ojciec | Stanisław Lubomirski | |
| Matka | Zofia Ostrogska | |
| Żona | ||
| Dzieci | ||
Był podczaszym królowej od 1643 roku, koniuszym wielkim koronnym od 1645 roku, wojewodą krakowskim od 1668 i starostą sandomierskim i bydgoskim.[potrzebny przypis] Poseł na sejm 1649/1650 roku z sejmiku opatowskiego województwa sandomierskiego[4].
Poseł sejmiku proszowickiego na sejm ekstraordynaryjny 1635 roku, poseł sejmiku opatowskiego na sejm ekstraordynaryjny 1642 roku[5]. Podpisał pacta conventa Jana II Kazimierza Wazy w 1648 roku[6]. Na sejmie abdykacyjnym 16 września 1668 roku podpisał akt potwierdzający abdykację Jana II Kazimierza Wazy[7]. Po abdykacji Jana II Kazimierza (1668) popierał jako kandydata do polskiej korony palatyna reńskiego Filipa Wilhelma[8]. Był elektorem Michała Korybuta Wiśniowieckiego w 1669 z województwa krakowskiego[9]. Był członkiem konfederacji malkontentów w 1672 roku[10]. Był deputatem z Senatu do Rady Wojennej przy królu w 1673 roku[11]. Elektor Jana III Sobieskiego z województwa krakowskiego w 1674 roku[12], podpisał jego pacta conventa[13].
Był właścicielem dwóch zamków, w Wiśniczu i Rzemieniu, 3 miast, 120 wiosek, 57 folwarków i 7 starostw.
Wywód przodkówEdytuj
| 4. Sebastian Lubomirski | ||||||
| 2. Stanisław Lubomirski | ||||||
| 5. Anna Branicka | ||||||
| 1. Aleksander Michał Lubomirski | ||||||
| 6. Aleksander Ostrogski | ||||||
| 3. Zofia Ostrogska | ||||||
| 7. Anna Kostka | ||||||
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 78.
- ↑ Urzędnicy województwa krakowskiego XVI–XVIII wieku. Spisy. Oprac. Stanisław Cynarski i Alicja Falniowska-Gradowska. Kórnik, 1990, s. 237.
- ↑ w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo lipnickie, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 368.
- ↑ Łucja Częścik, Sejm warszawski w 1649/50 roku, 1978, s. 148.
- ↑ Przemysław Paradowski, W obliczu „nagłych potrzeb Rzeczypospolitej”. Sejmy ekstraordynaryjne za panowania Władysława IV Wazy, Toruń 2005, s. 250.
- ↑ Porządek na seymie walnym elekcyey między Warszawą a Wolą przez opisane artykuły do samego aktu elekcyey należące, vchwalony y postanowiony roku Pańskiego M.DC.XLVIII, dnia VI października, s. 21.
- ↑ Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, 481.
- ↑ Wacław Uruszczak: Fakcje senatorskie w sierpniu 1668 roku. [W:] Parlament, prawo, ludzie, studia ofiarowane profesorowi Juliuszowi Bardachowi w sześćiesięciolecie pracy twórczej. Warszawa, 1996, s. 317.
- ↑ Porządek na seymie Walnym Electiey. Między Warszawą a Wolą przez opisane artykuły do samego tylko aktu Elekcyey należące uchwalony y postanowiony, roku [...] 1669 [słow.] dnia wtorego [...] maia, s. A3.
- ↑ Pisma do wieku i spraw Jana Sobieskiego. T. 1, cz. 2, Kraków 1881, s. 1003.
- ↑ Volumina Legum. T. V. Petersburg, 1860, s. 64.
- ↑ Volumina Legum. T. V. Petersburg, 1860, s. 148.
- ↑ Porządek Na Seymie Walnym Elekcyey Między Warszawą a Wolą, przez opisane Artykuły do samego tylko Aktu Elekcyey należące, uchwalony y postanowiony, Roku Pańskiego Tysiąc Szesc Set Siedmdziesiat Czwartego, dnia Dwudziestego Miesiaca Kwietnia., s. 28.
BibliografiaEdytuj
- A. Przyboś: Lubomirski Aleksander Michał herbu Szreniawa (ur. ok. 1614–1677). [W:] Polski Słownik Biograficzny. T. ХVII/4, zeszyt 75. Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1972, s. 638–640.