Aleksander Papiernik

Aleksander Papiernik (ur. 15 lutego 1922 w Brodzięcinie, zm. 29 lipca 1991[1]) – polski robotnik i komunistyczny działacz partyjny, poseł na Sejm PRL IV kadencji.

Aleksander Papiernik
Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1922
Brodzięcin

Data śmierci

29 lipca 1991

Poseł IV kadencji Sejmu PRL
Okres

od 30 maja 1965
do 30 maja 1969

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego

Życiorys edytuj

Syn Jana i Antoniny, uzyskał wykształcenie średnie. Przed II wojną światową pracował jako robotnik rolny, a następnie pomocnik murarski. Od 1943 do 1944 walczył w szeregach Armii Ludowej. W 1945 został członkiem Polskiej Partii Robotniczej. W 1947 rozpoczął pracę w aparacie partyjnym jako sekretarz Komitetu Gminnego PPR w Ojrzeniu, a od 1948 KG Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (do 1949 nadal w Ojrzeniu, a potem w Bartołdach, gdzie został odwołany w 1951). Był członkiem (od 1948), instruktorem (1949–1950) i kierownikiem wydziału rolnego (od 1950) Komitetu Powiatowego partii w Ciechanowie. W 1951 instruktor w Warszawskim Komitecie Wojewódzkim. Od 1950 był II, a w latach 1951–1953 I sekretarzem KP w Płocku. Potem był I sekretarzem Komitetu Miasta i Powiatu PZPR w Siedlcach, w latach 1953–1967 przewodniczącym prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Siedlcach, a ponadto od 1956 zasiadał w egzekutywie Warszawskiego Komitetu Wojewódzkiego PZPR. W 1965 uzyskał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Siedlce. W trakcie kadencji zasiadał w Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej, Komisji Obrony Narodowej oraz w Komisji Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego.

Pochowany na cmentarzu komunalnym w Mińsku Mazowieckim[1].

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Aleksander Papiernik [online], nekropole.info [dostęp 2020-08-29].
  2. Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1

Bibliografia edytuj