Aleksander Romuald Sieroń

polski lekarz, internista, kardiolog, angiolog, balneolog

Aleksander Romuald Sieroń (ur. 4 lutego 1948[1]) – polski lekarz[2][3], profesor doktor habilitowany nauk medycznych, doktor honoris causa, profesor Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, prorektor ds. medycznych i nauk o zdrowiu[4] Uniwersytetu Jana Długosza w Częstochowie

Aleksander Romuald Sieroń
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

4 lutego 1948

Profesor doktor habilitowany nauk medycznych
Specjalność: angiologia, balneologia, choroby wewnętrzne, kardiologia, medycyna fizykalna
Alma Mater

Politechnika Śląska, Śląska Akademia Medyczna w Katowicach

Doktorat

1979
Śląska Akademia Medyczna w Katowicach

Habilitacja

24 czerwca 1996 – medycyna
Śląska Akademia Medyczna w Katowicach

Profesura

16 sierpnia 1999

Polska Akademia Nauk
Status

wiceprzewodniczący Komitetu Fizyki Medycznej, Radiobiologii i Diagnostyki Obrazowej

Doktor honoris causa
Użhorodzki Uniwersytet Narodowy – 2005
Politechnika Śląska – 2017
Profesor SUM
jednostka

Wydział Lekarski z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu; Katedra i Oddział Kliniczny Chorób Wewnętrznych, Angiologii i Medycyny Fizykalnej

Stanowisko

prorektor ds. nauki (1999–2005)

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Brązowy Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Życiorys

edytuj

Jest absolwentem Wydziału Elektrycznego Politechniki Śląskiej w Gliwicach i Wydziału Lekarskiego Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach (1977). W 1979 na ŚAM uzyskał doktorat na podstawie dysertacji Działanie pola elektromagnetycznego o częstotliwości przemysłowej na niektóre składniki i wielkości charakteryzujące krew, a zwłaszcza na przewodność i przenikalność elektryczną, której promotorem był Franciszek Kumaszka. W 1980 uzyskał specjalizację I stopnia, a w 1983 II z zakresu chorób wewnętrznych. W 1987 uzyskał specjalizację z zakresu kardiologii, w 1998 z balneoklimatologii i medycyny fizykalnej, w 2003 – z zakresu angiologii, a w 2006 z zakresu hipertensjologii. W 1996 obronił na ŚAM rozprawę habilitacyjną pt. Synteza i wydzielanie kwasów żółciowych u szczurów poddanych działaniu wolnozmiennych pól magnetycznych. 16 sierpnia 1999 został profesorem nauk medycznych[5]. Jest specjalistą z zakresu chorób wewnętrznych, kardiologii, angiologii, hipertensjologii oraz balneologii i medycyny fizykalnej. Stworzył i kieruje Ośrodkiem Diagnostyki i Terapii Laserowej Nowotworów, a także Centralną Pracownią Endoskopii i Pracownią Genetyczną Nowotworów. Przez dwie kadencje pełnił funkcję Prorektora ds. Nauki Śląskiej Akademii Medycznej (1999–2002 i 2002–2005), a w latach 2008–2012 pełnił funkcję Przewodniczącego Senackiej Komisji ds. Rozwoju Kadry Naukowo-Dydaktycznej Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach. Przewodniczył Zespołowi Konsultantów Wojewódzkich Województwa Częstochowskiego będąc jednocześnie Konsultantem Województwa Częstochowskiego ds. Chorób Wewnętrznych. Aktualnie jest Konsultantem Krajowym ds. Angiologii[2][3]. Jest także konsultantem Katedry i Oddziału Klinicznego Chorób Wewnętrznych Angiologii i Medycyny Fizykalnej w Bytomiu, Wydziału Nauk Medycznych w Zabrzu, Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.

Od 1 września 2022 roku prof. Aleksander Sieroń pełni funkcję prorektora do spraw medycznych i nauk o zdrowiu[6] Uniwersytetu Jana Długosza w Częstochowie.

Jest autorem 939[7] artykułów naukowych, z tego 181 artykułów zagranicznych (122 artykułów w czasopismach z Listy Filadelfijskiej o łącznym IF=302,67 z łączną liczb cytowań według bazy Scopus 2722[7]) oraz 134 książek, skryptów i rozdziałów w monografiach i drukach zwartych (w tym 8 zagranicznych)[8]. Ponadto jest redaktorem 17 monografii, w tym 1 zagranicznej. Do uznanych nie tylko w kraju jego osiągnięć naukowych należy wykazanie przyczyn przeciwbólowego działania laserów i pól magnetycznych, określenie przydatności autofluorescencji w badaniach zmian nowotworowych, określenie przydatności CPK BB w diagnostyce zawałów podwsierdziowych, opisanie pól sieciowych jako czynnika ryzyka choroby wieńcowej, wdrożenie do praktyki klinicznej (na podstawie wyników eksperymentalnych badań przedklinicznych i badań klinicznych) laseroterapii niskoenergetycznej, magnetoterapii, magnetostymulacji, hiperbarycznej terapii tlenowej oraz diagnostyki i terapii fotodynamicznej[3].

Jest promotorem 33 przewodów doktorskich zakończonych uzyskaniem stopnia doktora, 8 jego wychowanuków uzyskało tytuł profesora[7].

W 2005 kandydował do Senatu w okręgu nr 28 z poparciem Sojuszu Lewicy Demokratycznej, zajmując 6. miejsce wśród 9 kandydatów[9].

Życie prywatne

edytuj

Mąż dr n. med. Marii Simon-Sieroń[7][10], ojciec prof. n. med. Karoliny Sieroń[7] i dr. n. med. Dominika Sieronia[7].

Ordery, odznaki, wyróżnienia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Aleksander Romuald Sieroń. monitorfirm.pl. [dostęp 2018-09-16].
  2. a b c d e f g h i j k l Joanna Miozga: Biografia. slam.katowice.pl, 2014-02-18. [dostęp 2020-11-15].
  3. a b c Profesor Aleksander Sieroń. Przegląd Urologiczny, 2008. [dostęp 2020-11-15].
  4. Władze [online], www.ujd.edu.pl [dostęp 2023-07-04].
  5. Prof. dr hab. Aleksander Romuald Sieroń, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-01-25].
  6. Władze [online], www.ujd.edu.pl [dostęp 2022-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-03].
  7. a b c d e f Collegium Medicum im. dr. Władysława Biegańskiego Uniwersytet Jana Długosza w Częstochowie [online], www.wnz.ujd.edu.pl [dostęp 2024-01-18].
  8. https://publikacje.sum.edu.pl
  9. Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2022-06-27].
  10. Prof. dr hab. Karolina Maria Sieroń (Sieroń-Stołtny), [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-01-25].
  11. Maria Klimczyk: Ukraina doceniła wiedzę. bytom.naszemiasto.pl, 2005-11-04. [dostęp 2020-11-15].
  12. Maria Klimczyk: Profesor Aleksander Sieroń Honorowym Obywatelem Bytomia. [w:] naszemiasto.pl Bytom [on-line]. Polska Press, 2006-03-27. [dostęp 2020-01-20].
  13. Prof. Aleksander Sieroń doktorem honoris causa Politechniki Śląskiej, „Nauka w Polsce” [dostęp 2018-04-03] (pol.).
  14. M.P. z 2000 r. nr 29, poz. 596
  15. M.P. z 2023 r. poz. 93
  16. Prof. Sieroń laureatem Krzyża Oficerskiego Orderu Wynalazczości [online], Medycyna Praktyczna [dostęp 2024-01-18].
  17. 2015. Nagroda za wybitne osiągnięcia w dziedzinie wynalazczości [online], Szpital Specjalistyczny nr 2 w Bytomiu [dostęp 2024-01-18].

Bibliografia

edytuj