Aleksander Romuald Sieroń
Aleksander Romuald Sieroń (ur. 4 lutego 1948[1]) – polski lekarz[2][3], profesor doktor habilitowany nauk medycznych, doktor honoris causa, profesor Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, prorektor ds. medycznych i nauk o zdrowiu[4] Uniwersytetu Jana Długosza w Częstochowie
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia |
4 lutego 1948 |
| Profesor doktor habilitowany nauk medycznych | |
| Specjalność: angiologia, balneologia, choroby wewnętrzne, kardiologia, medycyna fizykalna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1979 |
| Habilitacja |
24 czerwca 1996 – medycyna |
| Profesura |
16 sierpnia 1999 |
| Polska Akademia Nauk | |
| Status |
wiceprzewodniczący Komitetu Fizyki Medycznej, Radiobiologii i Diagnostyki Obrazowej |
| Doktor honoris causa Użhorodzki Uniwersytet Narodowy – 2005 Politechnika Śląska – 2017 | |
| Profesor SUM | |
| jednostka |
Wydział Lekarski z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu; Katedra i Oddział Kliniczny Chorób Wewnętrznych, Angiologii i Medycyny Fizykalnej |
| Stanowisko |
prorektor ds. nauki (1999–2005) |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys edytuj
Jest absolwentem Wydziału Elektrycznego Politechniki Śląskiej w Gliwicach i Wydziału Lekarskiego Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach (1977). W 1979 na ŚAM uzyskał doktorat na podstawie dysertacji Działanie pola elektromagnetycznego o częstotliwości przemysłowej na niektóre składniki i wielkości charakteryzujące krew, a zwłaszcza na przewodność i przenikalność elektryczną, której promotorem był Franciszek Kumaszka. W 1980 uzyskał specjalizację I stopnia, a w 1983 II z zakresu chorób wewnętrznych. W 1987 uzyskał specjalizację z zakresu kardiologii, w 1998 z balneoklimatologii i medycyny fizykalnej, w 2003 – z zakresu angiologii, a w 2006 z zakresu hipertensjologii. W 1996 obronił na ŚAM rozprawę habilitacyjną pt. Synteza i wydzielanie kwasów żółciowych u szczurów poddanych działaniu wolnozmiennych pól magnetycznych. 16 sierpnia 1999 został profesorem nauk medycznych[5]. Jest specjalistą z zakresu chorób wewnętrznych, kardiologii, angiologii, hipertensjologii oraz balneologii i medycyny fizykalnej. Stworzył i kieruje Ośrodkiem Diagnostyki i Terapii Laserowej Nowotworów, a także Centralną Pracownią Endoskopii i Pracownią Genetyczną Nowotworów. Przez dwie kadencje pełnił funkcję Prorektora ds. Nauki Śląskiej Akademii Medycznej (1999–2002 i 2002–2005), a w latach 2008–2012 pełnił funkcję Przewodniczącego Senackiej Komisji ds. Rozwoju Kadry Naukowo-Dydaktycznej Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach. Przewodniczył Zespołowi Konsultantów Wojewódzkich Województwa Częstochowskiego będąc jednocześnie Konsultantem Województwa Częstochowskiego ds. Chorób Wewnętrznych. Aktualnie jest Konsultantem Krajowym ds. Angiologii[2][3]. Jest także konsultantem Katedry i Oddziału Klinicznego Chorób Wewnętrznych Angiologii i Medycyny Fizykalnej w Bytomiu, Wydziału Nauk Medycznych w Zabrzu, Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.
Od 1 września 2022 roku prof. Aleksander Sieroń pełni funkcję prorektora do spraw medycznych i nauk o zdrowiu[6] Uniwersytetu Jana Długosza w Częstochowie.
Jest autorem 939[7] artykułów naukowych, z tego 181 artykułów zagranicznych (122 artykułów w czasopismach z Listy Filadelfijskiej o łącznym IF=302,67 z łaczną liczb cytowań według bazy Scopus 2722[7]) oraz 134 książek, skryptów i rozdziałów w monografiach i drukach zwartych (w tym 8 zagranicznych)[8]. Ponadto jest redaktorem 17 monografii, w tym 1 zagranicznej. Do uznanych nie tylko w kraju jego osiągnięć naukowych należy wykazanie przyczyn przeciwbólowego działania laserów i pól magnetycznych, określenie przydatności autofluorescencji w badaniach zmian nowotworowych, określenie przydatności CPK BB w diagnostyce zawałów podwsierdziowych, opisanie pól sieciowych jako czynnika ryzyka choroby wieńcowej, wdrożenie do praktyki klinicznej (w oparciu o wyniki eksperymentalnych badań przedklinicznych i badań klinicznych) laseroterapii niskoenergetycznej, magnetoterapii, magnetostymulacji, hiperbarycznej terapii tlenowej oraz diagnostyki i terapii fotodynamicznej[3].
Jest promotorem 33 przewodów doktorskich zakończonych uzyskaniem stopnia doktora, 8 jego wychowanuków uzyskało tytuł profesora[7].
W 2005 kandydował do Senatu w okręgu nr 28 z poparciem Sojuszu Lewicy Demokratycznej, zajmując 6. miejsce wśród 9 kandydatów[9].
Życie prywatne edytuj
Mąż dr n. med. Marii Simon-Sieroń[7][10], ojciec prof. n. med. Karoliny Sieroń[7] i dr. n. med. Dominika Sieronia[7].
Ordery, odznaki, wyróżnienia edytuj
- Doktor honoris causa Użhorodzkiego Uniwersytetu Narodowego (2005)[11]
- honorowy obywatel Bytomia (2006)[12]
- Doktor honoris causa Politechniki Śląskiej (2017)[13]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[2] (2000)[14]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2022)[15]
- Krzyżem Oficerskim Orderu Wynalazczości (fr. de l’Ordre du Mérite de l’Innovation, ang. Belgium Innovation Award; 2015)[16][17]
- Brązowy Krzyż Zasługi[2]
- Medal „Gloria Medicinae”[2]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej[2]
- „Bene Meritus”[2]
- „Zasłużony dla Polskiego Towarzystwa Lekarskiego”[2]
- Medal 90-lecia Stowarzyszenia Elektryków Polskich[2]
- „Honorowy Złoty Inżynier” przez „Przegląd Techniczny”[2]
- Złota Odznaka i Medal Honorowy Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii[2]
- „Laur 50-lecia ŚAM” i „Laur 60-lecia ŚAM”[2]
Przypisy edytuj
- ↑ Aleksander Romuald Sieroń. monitorfirm.pl. [dostęp 2018-09-16].
- ↑ a b c d e f g h i j k l Joanna Miozga: Biografia. slam.katowice.pl, 2014-02-18. [dostęp 2020-11-15].
- ↑ a b c Profesor Aleksander Sieroń. Przegląd Urologiczny, 2008. [dostęp 2020-11-15].
- ↑ Władze [online], www.ujd.edu.pl [dostęp 2023-07-04].
- ↑ Prof. dr hab. Aleksander Romuald Sieroń, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2024-01-25].[martwy link]
- ↑ Władze [online], www.ujd.edu.pl [dostęp 2022-11-10].
- ↑ a b c d e f Collegium Medicum im. dr. Władysława Biegańskiego Uniwersytet Jana Długosza w Częstochowie [online], www.wnz.ujd.edu.pl [dostęp 2024-01-18].
- ↑ https://publikacje.sum.edu.pl
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2022-06-27].
- ↑ Prof. dr hab. Karolina Maria Sieroń (Sieroń-Stołtny), [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2024-01-25].[martwy link]
- ↑ Maria Klimczyk: Ukraina doceniła wiedzę. bytom.naszemiasto.pl, 2005-11-04. [dostęp 2020-11-15].
- ↑ Maria Klimczyk: Profesor Aleksander Sieroń Honorowym Obywatelem Bytomia. [w:] naszemiasto.pl Bytom [on-line]. Polska Press, 2006-03-27. [dostęp 2020-01-20].
- ↑ Prof. Aleksander Sieroń doktorem honoris causa Politechniki Śląskiej, „Nauka w Polsce” [dostęp 2018-04-03] (pol.).
- ↑ M.P. z 2000 r. nr 29, poz. 596
- ↑ M.P. z 2023 r. poz. 93
- ↑ Prof. Sieroń laureatem Krzyża Oficerskiego Orderu Wynalazczości [online], Medycyna Praktyczna [dostęp 2024-01-18].
- ↑ 2015. Nagroda za wybitne osiągnięcia w dziedzinie wynalazczości [online], Szpital Specjalistyczny nr 2 w Bytomiu [dostęp 2024-01-18].
Bibliografia edytuj
- Prof. dr hab. Aleksander Romuald Sieroń, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2015-04-13].[martwy link]
- Biogram na stronie Centrum Dokumentacji Dziejów Medycyny i Farmacji Górnego Śląska (CDDMiF)