Aleksandra Kurzak
Aleksandra Małgorzata Kurzak (ur. 7 sierpnia 1977 w Brzegu Dolnym[2]) – polska śpiewaczka (sopran), solistka operowa.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Typ głosu | |
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność |
od 1998 |
Wydawnictwo | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Życiorys
edytujRodzina i edukacja
edytujCórka śpiewaczki Jolanty Żmurko i waltornisty Ryszarda Kurzaka[3].
Ukończyła Szkołę Muzyczną im. Karola Szymanowskiego we Wrocławiu w klasie skrzypiec, Wydział Wokalny Akademii Muzycznej we Wrocławiu oraz Hochschule für Musik und Theater w Hamburgu[4]. W 2009 uzyskała dyplom doktora sztuki muzycznej w dyscyplinie artystycznej: wokalistyka[5].
Kariera zawodowa
edytujW 1998 zwyciężyła w finale Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki[6]. Po konkursie otrzymała stypendium Fundacji Crescendum Est – Polonia Aleksandra Gudzowatego, dzięki czemu wyjechała do Niemiec, gdzie doskonaliła swój warsztat[7]. Z powodzeniem startowała również w konkursach wokalnych w Helsinkach, Barcelonie, Kantonie i Hamburgu[8].
Podczas udziału w konkursie Operalia Plácinda Dominga została dostrzeżona przez Petera Mario Katona, dyrektora obsady w The Royal Opera House w Londynie, który od tamtej pory polecał ją innym reżyserom[9]. W 1999 zadebiutowała na scenie operowej rolą Zuzanny w Weselu Figara Mozarta w Operze Wrocławskiej[5]. W 2001 zadebiutowała w Operze Narodowej w Warszawie rolą Hanny w Strasznym dworze[10]. W latach 2001–2007 była solistką Międzynarodowego Studia Operowego przy Staatsoper w Hamburgu[11]. W 2004 zadebiutowała w Metropolitan Opera w Nowym Jorku rolą Olimpii w Opowieściach Hoffmanna Offenbacha[5][12]. Od 2007 występowała również m.in. w The Royal Opera House w Londynie, Bayerische Staatsoper w Monachium, Operze Wiedeńskiej, Teatro alla Scala w Mediolanie, Gran Teatre del Liceu w Barcelonie, Opéra Bastille w Paryżu i Arena di Verona[13]. W 2013 została ambasadorką Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki[14]. W 2015 za rolę Fiorilli w Turku we Włoszech wystawianym w The Royal Opera House otrzymała International Opera Award w kategorii Readers’ Award oraz Bachtrack Opera Award dla najlepszej śpiewaczki sezonu[15].
Jest bohaterką dwóch książek autobiograficznych: „Si, Amore” (2015; wywiad rzeka, przeprowadzony przez Aleksandra Laskowskiego)[16][17] i „Dobrissimo! Opera od kuchni” (2022; wywiad rzeka Marzeny Rogalskiej, uzupełniony o ulubione przepisy kulinarne śpiewaczki)[18].
Życie prywatne
edytujW 2000 po raz pierwszy wyszła za mąż, jednak małżeństwo zakończyło się rozwodem po 10 latach[19][20]. W 2012 podczas prób do premiery opery Napój miłosny w The Royal Opera House w Londynie poznała tenora Roberto Alagnę, za którego wyszła 16 listopada 2015 we Wrocławiu po dwóch latach związku[19][4][21]. Mają córkę Malènę (ur. 2014)[22].
Role
edytuj- Aspasia w Mitridates, król Pontu Mozarta w The Royal Opera House w Londynie (2005)[23];
- Kleopatra w Juliuszu Cezarze Haendla w Staatsoper w Hamburgu (2005) oraz w Bayerische Staatsoper w Monachium (2005/06);
- Adela w Zemście nietoperza Johanna Straussa II w Staatsoper w Hamburgu (2004–2006) oraz w Bayerische Staatsoper w Monachium (2005–2008),
- Norina w Don Pasquale Donizettiego w The Royal Opera House w Londynie (2006) oraz w Teatro Massimo w Palermo (2007)[24];
- Adina w Napoju miłosnym Donizettiego w The Royal Opera House w Londynie (2007, 2012, 2017), Staatsoper w Wiedniu (2011), Gran Teatre del Liceu w Barcelonie (2013) oraz w Bayerische Staatsoper w Monachium (2014);
- Gilda w Rigoletcie Verdiego w Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2009), Teatro alla Scala w Mediolanie (2010), The Royal Opera House w Londynie (2014) oraz w Staatsoper w Wiedniu (2015)[25];
- Ännchen w Wolnym strzelcu Webera na Festiwalu w Salzburgu (2007);
- Blonda w Uprowadzeniu z seraju Mozarta w Lyric Opera of Chicago (2009) oraz w Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2008);
- Maria w Córce pułku Donizettiego w Staatsoper w Wiedniu (2013) oraz w Teatro Real w Madrycie (2014)[26];
- Zuzanna w Weselu Figara Mozarta w The Royal Opera House w Londynie (2007) oraz w Staatsoper w Wiedniu (2012);
- Fiorilla w Turku we Włoszech Rossiniego w Bayerische Staatsoper w Monachium (2009) oraz w The Royal Opera House w Londynie (2010, 2015);
- Małgosia w Jasiu i Małgosi Humperdincka w Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2011, 2014);
- Olimpia w Opowieściach Hoffmanna Offenbacha w Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2004)[12];
- Rosina w Cyruliku sewilskim Rossiniego w Staatsoper w Wiedniu (2008) oraz w The Royal Opera House w Londynie (2011);
- Łucja w Łucji z Lammermooru Donizettiego w Seattle Opera (2010) oraz w The Royal Opera House w Londynie (2016);
- Violetta Valery w Traviacie Verdiego w Operze Narodowej w Warszawie (2009), Staatsoper w Wiedniu (2013), Opéra Bastille w Paryżu (2018), Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2020) oraz w The Royal Opera House w Londynie (2020);
- Mimi w Cyganerii Pucciniego w Staatsoper Unter den Linden (2016/17);
- Micaëla w Carmen Bizeta w Opera Bastille w Paryżu (2017) oraz w Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2019)[27];
- Liù w Turandot Pucciniego w The Royal Opera House w Londynie (2017), Staatsoper w Wiedniu (2018) i Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2022)[28];
- Nedda w Pajacach Leoncavalliego w Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2018), Gran Teatre del Liceu w Barcelonie (2019), Arena di Verona (2021) oraz w The Royal Opera House w Londynie (2022)[29];
- Desdemona w Otello Verdiego w Staatsoper w Wiedniu (2018) oraz w Opera Bastille (2019)[30];
- Elisabetta di Valois w Don Carlo Verdiego w Opéra Bastille w Paryżu (2019)[31];
- Santuzza w Rycerskości wieśniaczej Mascagniego w Arena di Verona (2021) oraz w The Royal Opera House w Londynie (2022)[29];
- Musetta w Cyganerii Pucciniego w Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2006, 2022)[32].
Dyskografia
edytujRok | Tytuł | Pozycja na liście | Certyfikat | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
POL | |||||||||
2010 | Chopin: Songs (oraz Mariusz Kwiecień, Nelson Goerner)
|
— | |||||||
2011 | Gioia!
|
8[36] |
| ||||||
2012 | Hej, kolęda! (oraz Sebastian Karpiel-Bułecka)
|
16[39] |
| ||||||
2013 | Bel Raggio (oraz Sinfonia Varsovia pod dyr. Pier Giorgio Morandi)
|
50[41] | |||||||
2018 | Puccini in Love (oraz Roberto Alagna i Sinfonia Varsovia pod dyr. Riccardo Frizza) | ||||||||
„—” pozycja nie była notowana. |
Nagrody
edytuj- 1998: I Nagroda na V Międzyuczelnianym Konkursie Wokalnym w Dusznikach-Zdroju.
- 1998: Nagroda Specjalna na Międzyuczelnianym Konkursie Wokalnym w Dusznikach-Zdroju.
- 1998: I Nagroda na III Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie.
- 1998: Nagroda Specjalna na III Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie w kategorii najlepszy debiut roku.
- 1999: Nagroda Specjalna Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Mirjam Helin w Helsinkach.
- 2000: Nagroda Mozarteum w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Francisco Vinasa w Barcelonie
- 2000: Nagroda Publiczności w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Francisco Vinasa w Barcelonie
- 2002: III Nagroda na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Kantonie
- 2000: I Nagroda w Konkursie im. Elise Meyer w Hamburgu.
- 2000: Nagroda Milenijna Prezydenta Wrocławia.
- 2000: Wrocławska Nagroda Muzyczna.
- 2002: Laureatka Brązowej Iglicy.
- 2010: Doroczna Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego[42]
- 2013: Laureatka Wiktory 2012 w kategorii Gwiazda Piosenki i Estrady[43]
- 2015: Złoty Krzyż Zasługi[44][45]
- 2018: Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[46]
- 2019: „Złota Muszka" - Nagroda im. Bogusława Kaczyńskiego[47]
Źródło:[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Polska sopranistka na kontrakcie Decca Classics. muzyka.onet.pl. [dostęp 2016-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-14)]. (pol.).
- ↑ a b Małgorzata Kosińska: Aleksandra Kurzak. culture.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 37–38, 133, 141.
- ↑ a b Relacje międzyludzkie i życie codzienne - kobieta.pl [online], kobieta.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
- ↑ a b c Aleksander Laskowski , Si, Amore .
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 41, 312–313, 371.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 313.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 41.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 42–44, 64.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 372.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 42, 379.
- ↑ a b Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 44.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 88, 174, 242–243, 393.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 373.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 156.
- ↑ „Si, Amore” wywiad z Aleksandrą Kurzak [online], lifeandmore.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
- ↑ Aleksander Laskowski, Si, Amore. Aleksandra Kurzak [online], com.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
- ↑ Dobrissimo! Opera od kuchni | Rogalska Marzena Kurzak Aleksandra (książka) - Księgarnia znak.com.pl [online], znak.com.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
- ↑ a b Aleksandra Kurzak: Miłość w operze - Newsy - Polki.pl [online], pl/zycie-gwiazd/newsy,aleksandra-kurzak-milosc-w-operze,10037664,artykul.html [dostęp 2024-04-22] (pol.).
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 137, 313.
- ↑ Aleksandra Kurzak: Na sianie i w filharmonii - rp.pl [online], rp.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
- ↑ Mat: Malena, córka Aleksandry. [w:] www.wroclaw.pl Oficjalny portal internetowy Wrocławia [on-line]. 2014-01-30 aktualizacja 2014-01-31. [dostęp 2014-08-28].
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 107.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 107, 115.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 47, 83, 88, 96.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 361.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 287.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 328–329.
- ↑ a b Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 242–243.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 352.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 393.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 262, 264.
- ↑ Chopin: Songs / Kurzak, Kwiecien, Goerner Chopin / Kurzak / Kwiecien / Goerner. arkivmusic.com. [dostęp 2016-11-14]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2019-01-04)]. (ang.).
- ↑ a b ZPAV: złote płyty 2013. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
- ↑ Aleksandra Kurzak – „Gioia!”. universalmusic.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 15.08.2011 – 21.08.2011. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
- ↑ ZPAV: platynowe płyty 2012. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
- ↑ Aleksandra Kurzak, Sebastian Karpiel-Bułecka – „Hej, kolęda!”. muzyka.onet.pl. [dostęp 2016-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (pol.).
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 12.11.2012 – 18.11.2012. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
- ↑ Aleksandra Kurzak – „Bel Raggio”. deccaclassics.com. [dostęp 2016-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 01.04.2013 – 07.04.2013. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
- ↑ Doroczne Nagrody Ministra wręczone. mkidn.gov.pl. [dostęp 2016-11-14].
- ↑ Wiktory 2012 rozdane!. tvp.pl. [dostęp 2016-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 845.
- ↑ Odznaczenia dla twórców i mecenasów kultury. prezydent.pl. [dostęp 2016-11-14].
- ↑ Aleksandra Kurzak otrzymała Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis. dzieje.pl, 2018-06-30. [dostęp 2018-07-01].
- ↑ Nagroda przyznawana przez Orfeo Fundacja im. Bogusława Kaczyńskiego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie wokalistyki operowej i propagowanie najwyższych wartości kultury muzycznej na świecie.
Bibliografia
edytuj- Marzena Rogalska, Aleksandra Kurzak: Dobrissimo! Opera od kuchni. Wydawnictwo Znak, 2022. ISBN 978-83-240-6567-7.