Aleksiej Morozow
Aleksiej Aleksiejewicz Morozow (ros. Алексей Алексеевич Морозов; ur. 16 lutego 1977 w Moskwie) – rosyjski hokeista, reprezentant Rosji, dwukrotny olimpijczyk. Działacz hokejowy.
 Aleksiej Morozow w barwach reprezentacji Rosji | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
188 cm |
| Pozycja |
napastnik (prawosrzydłowy) |
| Uchwyt |
lewy |
| Draft |
NHL 1995, numer: 24 (1 runda) |
| Draft |
CHL 1996, numer: 65 (2 runda) |
Życie prywatne edytuj
Jego brat Walentin (ur. 1975) także był hokeistą[1]. Ma żonę Irinę (ur. 1979) oraz syna Nikitę (ur. 2007) i córkę Anastasiję (ur. 2009)[2]. Wystąpił w filmie Brat 2 (2000)[3][4].
Kariera klubowa edytuj
Krylja Sowietow 2 Moskwa (1993-1994)- Krylja Sowietow Moskwa (1993-1997)
Pittsburgh Penguins (1997-2004)- Ak Bars Kazań (2004-2013)
- CSKA Moskwa (2013-2014)
Wychowanek klubu Krylja Sowietow Moskwa. W 1995 był draftowany do NHL z 24 miejsca przez Pittsburgh Penguins. Po drafcie nadal występował w lidze rosyjskiej aż do 1997, gdy dołączył do amerykańskiego zespołu. W NHL rozpoczął karierę, podobnie jak legenda „Pingwinów” Mario Lemieux, strzelając gola w pierwszym meczu podczas pierwszej zmiany i oddając pierwszy strzał. W trakcie siedmiu sezonów w Pittsburghu rozegrał 451 spotkań, strzelił w nich 84 gole i uzyskując 219 punktów. W trakcie swojej kariery w NHL zdobył przydomek The Devil Killer (Diabeł Zabójca), który zawdzięcza serii notorycznych sukcesów w rywalizacji z drużyną New Jersey Devils. Bramkarz „Diabłów” Martin Brodeur w wywiadzie dla Fox Sports Net przed meczem z Pittsburgh Penguins żartując powiedział, że przed każdym meczem z „Pingwinami” ma koszmary z udziałem Morozowa. Pomimo tych sukcesów, jak również zdobycia olimpijskiego medalu, Morozow nigdy w pełni nie rozwinął się w zawodnika na jakiego miał możliwości, jako że w pierwszych sezonach w NHL występował w trzeciej i czwartej formacji drużyny. W końcu dostał szansę gry w pierwszej piątce w trakcie sezonu 2002/2003 i następnie atak nazwany „KLM” (Kowalow, Lemieux i Morozow) doprowadził „Pingwinów” do trzech głównych rekordów w Konferencji Wschodniej w pierwszej części sezonu. Po zdobyciu 25 punktów w 27 meczach, Morozow złamał nadgarstek, co oznaczało dla niego przedwczesne zakończenie sezonu. Kolejną edycję NHL (2003/2004) zawodnik zakończył najlepszym wynikiem podczas gry za Oceanem – uzyskał 50 punktów za 16 goli i 34 asysty.
Podczas lokautu powrócił do Rosji przenosząc się do Ak Barsu Kazań. Po udanym sezonie postanowił pozostać w tatarskim klubie na kolejne lata. W sezonie 2005/2006 Superligi Morozow został najskuteczniejszym zawodnikiem ligi 23 golami, a Ak Bars po ośmiu latach zdobył drugie w historii mistrzostwo Rosji. Następny sezon Morozow miał jeszcze lepszy – w lidze uzyskał 83 punkty (za 34 gole i 49 asyst), co jest rekordem rosyjskiej Superligi, wywalczył Puchar Mistrzów (został najlepszym zawodnikiem turnieju), w którym uzyskał 10 punktów. Nie udało się obronić mistrzostwa – w finale lepszy okazał się zespół Mietałłurga Magnitogorsk. Po zakończeniu sezonu postanowił na kolejny rok zostać w Barsie Kazań mimo ofert klubów NHL.
Do końca sezonu 2012/2013 rozegrał w klubie z Kazania 569 spotkań i strzelił w nich 266 bramek. Zarówno w Ak Barsie, jak i w reprezentacji występował długo w jednym ataku razem z Siergiejem Zinowjewem i Danisem Zaripowem. Przez pewien czas był to najskuteczniejszy atak w lidze i w rozgrywkach międzynarodowych (nazywany „Złotą Ordą”).
W kwietniu 2013 wygasł jego kontrakt z klubem z Kazania i od tego czasu media donosiły o ewentualnych przenosina Morozowa do CSKA Moskwa[5][6]. W maju 2013 zawodnik podpisał dwuletnią umową z tym klubem[1]. W lipcu 2014 opuścił CSKA[7].
W sierpniu 2014 ogłosił zakończenie kariery zawodniczej[8][9].
W sezonie 2014/2015 występował w amatorskim klubie Zwiezda Moskwa[10].
Kariera reprezentacyjna edytuj
Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata w 1997, 1998, 2004, 2007, 2008, 2009, 2011 oraz zimowych igrzysk olimpijskich 1998, 2010 (w 2010 był chorążym ekipy narodowej[11]).
Kariera działacza edytuj
W lipcu 2014 został członkiem rady dyrektorów KHL jako dyrektor Departamentu sportów zimowych i Współpracy z Zagranicą, Ministerstwo Sportu Rosji[12]. W czerwcu 2015 został wybrany dyrektorem zarządzającym Niekommierczieskoje Partnierstwo Mołodiożnaja Chokkiejnaja Liga, skupiającego juniorskie rozgrywki MHL i MHL-B[13][14][15].
W kwietniu 2016 został prezydentem macierzystego klubu Krylja Sowietow Moskwa[16][17]. W lutym 2020 został wybrany prezeydentem KHL[18].
Sukcesy edytuj
- Reprezentacyjne
Brązowy medal mistrzostw świata juniorów do lat 20: 1996, 1997
Srebrny medal igrzysk olimpijskich: 1998- Brązowy medal mistrzostw świata: 2007
Złoty medal mistrzostw świata: 2008, 2009
- Klubowe
Puchar Gagarina: 2009, 2010 z Ak Barsem- Złoty medal mistrzostw Rosji: 2006, 2009, 2010 z Ak Barsem
- Srebrny medal mistrzostw Rosji: 2007
- Puchar Otwarcia: 2009 z Ak Barsem
- Brązowy medal mistrzostw Rosji: 2004 z Ak Barsem
- Puchar Mistrzów: 2007 z Ak Barsem
- Puchar Kontynentalny: 2008 z Ak Barsem
- Indywidualne
- Mistrzostwa Europy juniorów do lat 18 w hokeju na lodzie 1995:
- Skład gwiazd turnieju[19]
- Superliga 1994/1995:
- Mistrzostwa świata juniorów do lat 20 w 1996:
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 5 goli
- Skład gwiazd turnieju
- Mistrzostwa świata juniorów do lat 20 w 1997:
- Najlepszy napastnik turnieju
- Superliga rosyjska w hokeju na lodzie (2005/2006):
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców
- Złoty Kij – Najbardziej Wartościowy Gracz (MVP) rundy zasadniczej
- Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Danis Zaripow i Siergiej Zinowjew) – łącznie 48 goli
- Nagroda Mistrz Play-off: 26 punktów (13 goli i 13 asyst) w 13 meczach
- Złoty Kask (przyznawany sześciu zawodnikom wybranym do składu gwiazd sezonu)
- Superliga rosyjska w hokeju na lodzie (2006/2007):
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej
- Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Danis Zaripow i Siergiej Zinowjew) – łącznie 73 goli
- Puchar Mistrzów IIHF 2007:
- Trzecie miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 8 asyst
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 10 punktów
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji +/− turnieju: +7
- Skład gwiazd turnieju
- Najlepszy napastnik turnieju
- Najbardziej Wartościowy Gracz (MVP) turnieju
- Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2007/Elita:
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 8 goli
- Drugie miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 13 punktów
- Drugie miejsce w klasyfikacji +/− turnieju: +9
- Najlepszy napastnik turnieju
- Skład gwiazd turnieju
- Superliga rosyjska w hokeju na lodzie (2007/2008):
- Złoty Kask (przyznawany sześciu zawodnikom wybranym do składu gwiazd sezonu)
- KHL (2008/2009):
- Mecz Gwiazd KHL
- Piąte miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie zasadniczym: 32 gole
- Drugie miejsce w klasyfikacji asystentów w sezonie zasadniczym: 39 asyst
- Trzecie miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 71 punktów
- Piąte miejsce w klasyfikacji zwycięskich goli w sezonie zasadniczym: 7
- Czwarte miejsce w klasyfikacji strzelców w fazie play-off: 8 goli
- Drugie miejsce w klasyfikacji asystentów w fazie play-off: 11 asyst
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w fazie play-off: 19 punktów
- Piąte miejsce w klasyfikacji +/− w fazie play-off: +9
- Czwarte miejsce w klasyfikacji zwycięskich goli ww fazie play-off: 2 gole
- Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Tony Mårtensson i Danis Zaripow) – łącznie 55 goli
- Nagroda Mistrz Play-off: 19 punktów (8 goli i 11 asyst) w 21 meczach
- Najbardziej Wartościowy Gracz (MVP) fazy play-off:
- Złoty Kask (przyznawany sześciu zawodnikom wybranym do składu gwiazd sezonu)
- KHL (2009/2010):
- Mecz Gwiazd KHL
- Piąte miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie zasadniczym: 26 goli
- Piąte miejsce w klasyfikacji zwycięskich goli w sezonie zasadniczym: 6 goli
- KHL (2010/2011):
- Mecz Gwiazd KHL
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji +/− w sezonie zasadniczym: +27
- Najbardziej Wartościowy Gracz (MVP) Sezonu (dla zawodnika legitymującego się najlepszym współczynnikiem w klasyfikacji „+,-” po sezonie regularnym): +27 w 53 meczach.
- KHL (2011/2012):
- Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Niko Kapanen i Danis Zaripow) – łącznie 46 gole
- KHL (2012/2013):
- Mecz Gwiazd KHL i wybrany kapitanem drużyny Wschodu[20]
- Trzecie miejsce w klasyfikacji strzelców w historii najwyższej ligi rosyjskiej: 283 goli (stan 11.02.2012)[21]
- Drugie miejsce w klasyfikacji strzelców w historii ligi KHL: 134 gole (stan 11.02.2012)
- Wyróżnienie
- Odznaczenie
- Medal Orderu „Za zasługi dla Ojczyzny” II stopnia: 2009[22]
Przypisy edytuj
- ↑ a b Новости [online], www.cska-hockey.ru [dostęp 2017-11-21] (ros.).
- ↑ Поздравляем Алексея Морозова с рождением дочери! [online], www.ak-bars.ru [dostęp 2017-11-21].
- ↑ БРАТ 2 – Хоккей [online], brat2.film.ru [dostęp 2017-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-13].
- ↑ Brat 2 (2000) – Full Cast & Crew – IMDb [online], www.imdb.com [dostęp 2017-11-21].
- ↑ Морозов подписал контракт с ЦСКА [online], news.sportbox.ru [dostęp 2017-11-21] (ros.).
- ↑ Алексей Морозов продолжит карьеру в ЦСКА [online], www.sovsport.ru [dostęp 2017-11-21].
- ↑ Новости [online], www.cska-hockey.ru [dostęp 2017-11-21] (ros.).
- ↑ Двукратный чемпион мира Алексей Морозов объявил о завершении карьеры хоккеиста | Хоккей | Р-Спорт. Все главные новости спорта [online], www.rsport.ru [dostęp 2017-11-21].
- ↑ Memorable Morozov [online], www.iihf.com [dostęp 2017-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-06] (ang.).
- ↑ HugeDomains.com – Hczvezda.com is for sale (Hczvezda) [online], hczvezda.com [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-04].
- ↑ Hockey’s flag bearers. sochi2014.iihf.com, 8 lutego 2014. [dostęp 2014-02-08]. (ang.).
- ↑ Состоялись заседания руководящих органов КХЛ: Новости: Континентальная Хоккейная Лига (КХЛ) [online], www.khl.ru [dostęp 2017-11-21].
- ↑ Алексей Морозов – управляющий директор МХЛ: Новости: Континентальная Хоккейная Лига (КХЛ) [online], www.khl.ru [dostęp 2017-11-21].
- ↑ Молодежная хоккейная лига – О лиге [online], mhl.khl.ru [dostęp 2017-11-21] (ang.).
- ↑ http://mhl2.khl.ru/about/?ELEMENT_ID=1969.
- ↑ Алексей Морозов станет президентом ХК «Крылья Советов» – Спорт – ТАСС [online], tass.ru [dostęp 2017-11-21] (ros.).
- ↑ Алексей Морозов стал президентом ХК „Крылья Советов” – Спорт Бизнес Консалтинг [online], www.s-bc.ru [dostęp 2017-11-21] (ros.).
- ↑ Alexey Morozov is the new KHL President: News: Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2020-02-15].
- ↑ Championnat d’Europe junior 1995 des moins de 18 ans de hockey sur glace [online], www.passionhockey.com [dostęp 2018-02-11].
- ↑ News: Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2017-11-21].
- ↑ Лучшие снайперы в отечественной истории, в чемпионатах России и в КХЛ. khl.ru. [dostęp 2013-02-11]. (pol.).
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 30.06.2009 г. № 725 • Президент России [online], kremlin.ru [dostęp 2018-06-23] (ros.).
Bibliografia edytuj
- Aleksiej Morozow w bazie Eliteprospects.com (ang.)
- Aleksiej Morozow w bazie The Internet Hockey Database (ang.)
- Aleksiej Morozow w bazie NHL (ang.)
- Aleksiej Morozow w bazie KHL (ros.)