Alessandra Martines

włoska aktorka

Alessandra Martines (ur. 19 września 1963[1] w Rzymie[2]) – włosko-francuska aktorka i tancerka[3]. W Polsce znana głównie jako odtwórczyni tytułowej roli w telewizyjnej serii filmów o księżniczce Fantaghirò.

Alessandra Martines
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 września 1963
Rzym, Włochy

Zawód

aktorka, tancerka

Współmałżonek

Claude Lelouch
(1995-2009; rozwód)

Lata aktywności

od 1972

Życiorys

edytuj

Wczesne lata

edytuj

Urodzona w Rzymie, w wieku pięciu lat wyjechała z rodziną do Francji[4]. Od zawsze interesował ją taniec i muzyka. Stąd jako nastolatka uczęszczała do Conservatoire Nationale Supérieur de Musique et de Danse w Paryżu. Spotkanie z George'em Balanchinem – kierownikiem New York City Ballet – zadecydowało o jej przyszłości.

Kariera

edytuj

W 1972 występowała jako baletnica w Zürich Opera House w Zurychu. Później wyjechała z Balanchinem do USA, gdzie występowała w balecie w Chicago. Tańczyła także w Teatrze Opery w Rzymie, gdzie wcielała się w znane role, takie jak Carmen czy Fedra. Pracowała tam m.in. z Rolandem Petitem.

W 1985 roku rozpoczęła współpracę z RAI. Prowadziła teleturniej Pronto, chi gioca?, a rok potem zyskała dużą popularność z Saturday Night w programie Rai 1 Fantastico 7 (1986)[5] i Europa Europa. Po występie w sitcomie RAI Cinema, che follia! (1988), została zaangażowana przez węgierskiego reżysera Sándora Pála do roli Marty w muzycznym dramacie wojennym Miss Arizona (1998) z udziałem Marcella Mastroianniego i Hanny Schygulli. Następnie występowała we włoskich produkcjach filmowych, m.in. Sindbad: Legenda siedmiu mórz (Sinbad of the Seven Seas, 1989) u boku Lou Ferrigno. Odniosła ogromny sukces także za granicą jako tytułowa księżniczka w telewizyjnym filmie fantasy Lamberta Bavy Fantaghiro – Jaskinia złotej róży (Fantaghirò, 1991) i jego sequelach: Fantaghiro 2 (Fantaghirò 2, 1992), Fantaghiro 3 – Klątwa czarnoksiężnika (Fantaghirò 3, 1993), Fantaghiro 4 (1994) i Fantaghiro 5 (Fantaghirò 5, 1996) z Kimem Rossim Stuartem, Ursulą Andress, Nicholasem Rogersem i Brigitte Nielsen.

Po powrocie do Francji Claude Lelouch zaproponował jej pracę przy produkcji reklamy dla Perfume Patou oraz swoich filmach: Tout ça… pour ça ! (1993) z Francisem Husterem, Fabrice’em Luchinim, Jacques’em Gamblinem i Vincentem Lindonem, Nędznicy (Les Misérables, 1995)[6] u boku Jeana-Paula Belmonda, Jeana Marais’go, Philippe’a Léotarda, Didiera Barbeliviena i Annie Girardot, Mężczyźni, kobiety: instrukcja obsługi (Hommes, femmes, mode d'emploi, 1996) z Fabrice’em Luchinim, Anouk Aimée, Pierre’em Arditim, Bernardem Tapiem i Patrickiem Bruelem, Jedna za wszystkie (Une pour toutes, 1998), Une pour toutes (1999) z Jeanem-Pierre’em Marielle’em i Anne Parillaud, A teraz... Panie i Panowie (And now... Ladies and Gentlemen, 2002) z Jeremym Ironsem, Patricią Kaas, Claudią Cardinale i Thierrym Lhermitte’em oraz Paryżanki (Les Parisiens, 2004) z Maïwenn, Massimem Ranierim, Guillaume’em Cramoisanem i Xavierem Delukiem.

Życie prywatne

edytuj

W 1995 roku wyszła za mąż za starszego o 26 lat reżysera Claude’a Leloucha[7]. 10 października 1998 urodziła się ich córka Stella. Jednak na początku roku 2009 doszło do rozwodu. W 2008 roku związała się z młodszym o 19 lat aktorem Cyrilem Descoursem[8], z którym ma syna Hugo (ur. 26 października 2012).

Wybrana filmografia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Alessandra Martines. FILMSTARTS.de. [dostęp 2016-02-02]. (niem.).
  2. Alessandra Martines. Osobnosti.cz. [dostęp 2016-02-02]. (cz.).
  3. Alessandra Martines. Listal. [dostęp 2016-02-02]. (ang.).
  4. Alessandra Martines. AlloCiné. [dostęp 2016-02-02]. (fr.).
  5. Alessandra Martines. MYmovies. [dostęp 2016-02-02]. (wł.).
  6. Alessandra Martines. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-02-02]. (ang.).
  7. Alessandra Martines – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2016-02-02]. (rum.).
  8. Alessandra Martines Dating History. FamousFix. [dostęp 2016-02-02]. (ang.).

Bibliografia

edytuj