Alicja Bobrowska
Alicja Schilder z domu Bobrowska (ur. 8 stycznia 1936 we Włodzimierzu, zm. 13 stycznia 2025 w Los Angeles[1]) – polska aktorka, prezenterka telewizyjna, pielęgniarka, malarka, rzeźbiarka, Miss Polonia 1957.
 Alicja Bobrowska w przedstawieniu Co się stało we dworze (Teatr Narodowy; Warszawa, 1968). | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
polska |
| Miejsce zamieszkania | |
| Tytuły |
Miss Polonia 1957 |
| Kolor włosów |
blond |
| Kolor oczu |
niebieskie |
| Kolor skóry |
biały |
| Strona internetowa | |
Życiorys
edytujRodzina i edukacja
edytujUrodziła się we Włodzimierzu. Po zakończeniu II wojny światowej zamieszkała z rodzicami w Gdańsku. W 1959 ukończyła studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie[2].
Kariera
edytujW 1957 zdobyła tytuł I Wicemiss Wybrzeża, otrzymując ponad 2 tys. głosów. Wcześniej wygrała plebiscyt organizowany przez „Dziennik Bałtycki”. W sierpniu 1957 wzięła udział w konkursie Miss Polonia, który wygrała, zostając pierwszą powojenną laureatką tego konkursu piękności. Podczas konkursu piękności Miss Universe 1958, organizowanego w Stanach Zjednoczonych, zajęła 5. miejsce i zdobyła wyróżnienie za najlepsze przemówienie o swoim kraju. Po udziale w konkursie otrzymała wiele propozycji zawodowych, w tym m.in. możliwość podpisania rocznego kontraktu reklamowego z marką Max Factor czy szansę trzyletniej współpracy na planie filmowym u boku aktora Marlona Brando. Bobrowska odrzuciła obie oferty i powróciła do Polski[2][3].
W kolejnych latach pracowała jako aktorka teatralna. Debiutowała na scenie Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Później grała w Teatrze Narodowym i Teatrze Polskim w Warszawie. Przez pół roku była spikerką Telewizji Polskiej[2][3]. W 1981 wyemigrowała na stałe do Kalifornii, gdzie przez 17 lat pracowała jako pielęgniarka oraz była wolontariuszką na oddziale intensywnej terapii[2][3]. W 2004 była gościem gali finałowej Miss Polonia[2].
Po przejściu na emeryturę realizowała się jako artystka sztuki współczesnej; była malarką i rzeźbiarką, m.in. w stylu 3D-Art[2][3]. Wielokrotnie wystawiała swoje prace w Kalifornii, Chicago i Nowym Jorku[2][3].
Życie prywatne
edytujByła żoną aktora Stanisława Zaczyka, z którym miała syna Macieja. Rodzina mieszkała w wybudowanym przez parę domu na warszawskim Żoliborzu[3].
Filmografia
edytuj- 1960: Historia współczesna – jako aktorka w filmie oglądanym przez Bielasów (nie występuje w napisach)
- 1962: Jak być kochaną – jako młoda kobieta na lotnisku w Wiedniu
- 1963: Pamiętnik pani Hanki – jako kobieta na raucie
- 1966: Małżeństwo z rozsądku – jako Anna, żona Kwileckiego
- 1967: Paryż – Warszawa bez wizy – jako stewardesa
- 1971: Wizyta – jako Wanda, żona dyrektora
- 1973: Wielka miłość Balzaka – jako aktorka
- 1974: Polizeiruf 110 (odc. „Das Inserat”, DDR) – jako Beate Buchholz
Przypisy
edytuj- ↑ Nie żyje Alicja Bobrowska, pierwsza powojenna Miss Polonia. 2025-01-14. [dostęp 2025-01-14].
- ↑ a b c d e f g Aneta Mazurek: Taki cud zdarza się tylko raz w życiu!. onet.pl, 2011-09-02. [dostęp 2016-11-15].
- ↑ a b c d e f Dorota Salus: Żeby lecieć do USA na wybory Miss Universe '58, napisała do Cyrankiewicza. "Dałam słowo, że wrócę do Polski". gazeta.pl, 2019-12-22. [dostęp 2019-12-22].
Bibliografia
edytuj- Alicja Bobrowska w bazie Filmweb
- Alicja Bobrowska w bazie filmpolski.pl
- Miss Polonia 1957. [w:] Z Archiwum Miss [on-line]. zarchiwummiss.eu. [dostęp 2012-05-26].
Linki zewnętrzne
edytuj- Alicja Bobrowska na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Alicja Bobrowska w bazie IMDb (ang.)