Alicja Rosolska

tenisistka polska

Alicja Rosolska (ur. 1 grudnia 1985 w Warszawie) – polska tenisistka, finalistka wielkoszlemowego US Open 2018 w grze mieszanej oraz półfinalistka Wimbledonu 2018 w deblu. Zwyciężczyni dziewięciu turniejów WTA w grze podwójnej.

Alicja Rosolska
Ilustracja
Państwo

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1 grudnia 1985
Warszawa

Wzrost

166 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

2002

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Dan Champion

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

636 (9 czerwca 2003)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

9 WTA, 14 ITF

Najwyżej w rankingu

23 (10 czerwca 2019)

Australian Open

3R (2012, 2015)

Roland Garros

3R (2013, 2017, 2022)

Wimbledon

SF (2018)

US Open

3R (2008, 2014)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Uniwersjada
srebro Belgrad 2009 gra podwójna
srebro Belgrad 2009 gra drużynowa

Kariera tenisowa edytuj

Przygodę z tenisem rozpoczęła w wieku ośmiu lat. Po raz pierwszy w turnieju seniorskim zagrała w 2002 roku w Warszawie w turnieju J&S Cup. Odpadła już w pierwszej rundzie eliminacji, przegrywając z Robertą Vinci. Od początku profesjonalnej gry większe sukcesy odnosiła w grze podwójnej czego potwierdzenie miało miejsce już pod koniec 2002 roku, kiedy to wygrała swój pierwszy turniej ITF w parze z Alexią Virgili we włoskim Benevento. W 2003 roku osiągnęła dwa ćwierćfinały turniejów ITF w grze pojedynczej w Warszawie i Chieti. W grze podwójnej wygrała kolejne turnieje ITF w Gdyni i Ciampino. Oba tytuły zdobyła w parze z Klaudią Jans.

W 2004 roku zanotowała dwa ćwierćfinały małych turniejów ITF w Tipton i Warszawie. W grze podwójnej w parze z Klaudią Jans wygrała trzy turnieje ITF, jeden w Gdyni i dwa w Warszawie. Grając z Karoliną Kosińską wygrała w Olecku. W sierpniu razem z Jans dotarła do swojego pierwszego finału turnieju WTA w Sopocie, przegrywając w finale z Nurią Llagosterą Vives i Martą Marrero. W 2005 roku skoncentrowała się głównie na grze podwójnej, co przyniosło efekt podczas turnieju J&S Cup w Warszawie, gdzie grając z Klaudią Jans doszła do finału, przegrywając w nim z Tetianą Perebijnis i Barborą Strýcovą. Tydzień później również w stolicy Polski grając z Karoliną Kosińską wygrała turniej ITF. Kolejny finał imprezy WTA zanotowała w Palermo grając z Klaudią Jans.

W 2006 roku odniosła zwycięstwa w kolejnych turniejach ITF w grze podwójnej w Barcelonie, Bratysławie i Mediolanie. We wszystkich grając w parze z Jans. W turnieju WTA w Palermo doszła do półfinału, również z Klaudią Jans. W 2007 roku po raz pierwszy w grze podwójnej grając z Wasilisą Bardiną wystąpiła w wielkoszlemowym turnieju Australian Open. W drugiej rundzie lepsze okazały się Yan Zi i Zheng Jie. Również we French Open i US Open dochodziła do drugiej rundy. W obu partnerując Jans. W turnieju WTA w Palermo po raz drugi z rzędu odpadła w półfinale, grając z Klaudią Jans. Pod koniec roku razem z Jans wygrała turniej ITF w Joué-lès-Tours.

W 2008 roku zaczęła od trzech porażek w grze podwójnej w turniejach WTA w Auckland, Hobart i Melbourne. W Viña del Mar w turnieju Cachantun Cup grając w parze z Līgą Dekmeijere wygrała swój pierwszy turniej WTA w finale pokonując Mariję Korytcewą i Julię Schruff. Drugi tytuł wywalczyła w hiszpańskiej Marbelli grając w parze z Klaudią Jans. Trzeci triumf odniosła w roku 2011 w Budapeszcie. Po czterech latach w 2015 wygrała turniej kategorii WTA International Series, tym razem w Monterrey wspólnie z Gabrielą Dabrowski. Kolejne zwycięstwa w deblu w turniejach WTA odniosła w: 2016 w Båstad wspólnie z Andreeą Mitu, 2017 w Petersburgu w parze z Jeļeną Ostapenko oraz w Monterrey razem z Nao Hibino, 2018 w Nottingham w parze z Abigail Spears i 2019 w Charleston razem z Anną-Leną Grönefeld.

Ponadto wystąpiła w finałach turniejów w: 2009 – Brisbane i Linzu, 2011 – Brisbane i Brukseli (wszystkie z Jans-Ignacik), 2012 – Brukseli (Zheng Jie) i Québecu (Heather Watson); 2013 – Linzu (Gabriela Dabrowski); 2017 – Stanford (Alizé Cornet); 2019 – Sydney (Eri Hozumi) i 2022 – Petersburgu, Bad Homburg vor der Höhe (oba z Erin Routliffe), Warszawie (Katarzyna Kawa) oraz Ostrawie (Erin Routliffe).

Życie prywatne edytuj

10 czerwca 2017 roku poślubiła swojego długoletniego partnera, Brytyjczyka Dana Championa[1]. W 2020 roku po przerwie w rozgrywkach spowodowanej pandemią COVID-19 Alicja Rosolska nie wróciła do startów. W grudniu 2020 urodziła syna, Charliego[2].

Profesjonalną tenisistką była również jej siostra, Aleksandra.

Historia występów wielkoszlemowych edytuj

Legenda

     W, wygrany turniej

      F, przegrana w finale

      SF, przegrana w półfinale

      QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej edytuj

Alicja Rosolska nigdy nie startowała w rozgrywkach gry pojedynczej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Sezon 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019
Ranking na koniec roku 725 776 909 769 724 697 897 [a] [a] [a] 969 1147 1148 1258 862 1151 [a] [a]

Występy w grze podwójnej edytuj

Turniej 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A 2R 1R 2R 2R 1R 3R 1R 2R 3R 1R 2R 2R 2R 2R A 2R 1R 0 / 16 13 – 15
French Open A A A A A 2R 2R 2R 1R 1R 1R 3R 2R 1R 1R 3R 1R 2R A 1R 3R 1R 0 / 16 11 – 16
Wimbledon A A A Q1 A 1R 2R 2R 2R 2R 2R 1R 1R 1R 1R 1R SF 2R NH 1R QF 1R 0 / 16 13 – 16
US Open A A A A A 2R 3R 2R 1R 1R 2R 1R 3R 1R 2R 2R 1R 2R A 2R 2R 0 / 15 12 – 15
Ranking na koniec roku 524 373 164 99 91 84 50 47 47 38 44 50 61 45 76 31 29 32 54 125 0 / 63 49 – 62

Występy w grze mieszanej edytuj

Turniej 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A 1R A A 1R A A A 1R 1R 1R A A 1R 0 / 6 0 – 6
French Open A A A A A A A A A A 2R A 1R 1R A 2R A QF NH A 2R A 0 / 6 5 – 6
Wimbledon A A A A A A A A 3R 2R 1R 1R 1R 1R 2R 1R 1R 3R NH A 1R A 0 / 11 5 – 11
US Open A A A A A A A A A A A A A A A 2R F 1R NH A A 0 / 3 5 – 3
0 / 26 15 – 26

Finały turniejów WTA edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra podwójna 25 (9–16) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 15 sierpnia 2004 Sopot Ceglana   Klaudia Jans   Marta Marrero
  Nuria Llagostera Vives
4:6, 3:6
Finalistka 2. 1 maja 2005 Warszawa Ceglana   Klaudia Jans   Tetiana Perebyjnis
  Barbora Záhlavová-Strýcová
1:6, 4:6
Finalistka 3. 18 lipca 2005 Palermo Ceglana   Klaudia Jans   Giulia Casoni
  Marija Korytcewa
6:4, 3:6, 5:7
Zwyciężczyni 1. 17 lutego 2008 Viña del Mar Ceglana   Līga Dekmeijere   Marija Korytcewa
  Julia Schruff
7:5, 6:3
Finalistka 4. 10 stycznia 2009 Brisbane Twarda   Klaudia Jans   Anna-Lena Grönefeld
  Vania King
6:3, 5:7, 5–10
Zwyciężczyni 2. 12 kwietnia 2009 Marbella Ceglana   Klaudia Jans   Anabel Medina Garrigues
  Virginia Ruano Pascual
6:3, 6:3
Finalistka 5. 18 października 2009 Linz Twarda (hala)   Klaudia Jans   Anna-Lena Grönefeld
  Katarina Srebotnik
1:6, 4:6
Finalistka 6. 8 stycznia 2011 Brisbane Twarda   Klaudia Jans   Alisa Klejbanowa
  Anastasija Pawluczenkowa
3:6, 5:7
Finalistka 7. 21 maja 2011 Bruksela Ceglana   Klaudia Jans   Andrea Hlaváčková
  Galina Woskobojewa
6:3, 0:6, 5–10
Zwyciężczyni 3. 10 lipca 2011 Budapeszt Ceglana   Anabel Medina Garrigues   Vladimíra Uhlířová
  Natalie Grandin
6:2, 6:2
Finalistka 8. 26 maja 2012 Bruksela Ceglana   Zheng Jie   Bethanie Mattek-Sands
  Sania Mirza
3:6, 2:6
Finalistka 9. 16 września 2012 Québec Dywanowa (hala)   Heather Watson   Tatjana Malek
  Kristina Mladenovic
6:7(5), 7:6(6), 7–10
Finalistka 10. 13 października 2013 Linz Twarda (hala)   Gabriela Dabrowski   Karolína Plíšková
  Kristýna Plíšková
6:7(6), 4:6
Zwyciężczyni 4. 8 marca 2015 Monterrey Twarda   Gabriela Dabrowski   Anastasija Rodionowa
  Arina Rodionowa
6:3, 2:6, 10–3
Zwyciężczyni 5. 24 lipca 2016 Båstad Ceglana   Andreea Mitu   Lesley Kerkhove
  Lidzija Marozawa
6:3, 7:5
Zwyciężczyni 6. 5 lutego 2017 Petersburg Twarda (hala)   Jeļena Ostapenko   Darija Jurak
  Xenia Knoll
3:6, 6:2, 10–5
Zwyciężczyni 7. 9 kwietnia 2017 Monterrey Twarda   Nao Hibino   Dalila Jakupović
  Nadija Kiczenok
6:2, 7:6(4)
Finalistka 11. 6 sierpnia 2017 Stanford Twarda   Alizé Cornet   Abigail Spears
  Coco Vandeweghe
2:6, 3:6
Zwyciężczyni 8. 17 czerwca 2018 Nottingham Trawiasta   Abigail Spears   Mihaela Buzărnescu
  Heather Watson
6:3, 7:6(5)
Finalistka 12. 11 stycznia 2019 Sydney Twarda   Eri Hozumi   Aleksandra Krunić
  Kateřina Siniaková
1:6, 6:7(3)
Zwyciężczyni 9. 7 kwietnia 2019 Charleston Ceglana   Anna-Lena Grönefeld   Irina Chromaczowa
  Wieronika Kudiermietowa
7:6(7), 6:2
Finalistka 13. 13 lutego 2022 Petersburg Twarda (hala)   Erin Routliffe   Anna Kalinska
  Catherine McNally
3:6, 7:6(5), 4–10
Finalistka 14. 25 czerwca 2022 Bad Homburg vor der Höhe Trawiasta   Erin Routliffe   Eri Hozumi
  Makoto Ninomiya
4:6, 7:6(5), 5–10
Finalistka 15. 30 lipca 2022 Warszawa Ceglana   Katarzyna Kawa   Anna Danilina
  Anna-Lena Friedsam
4:6, 7:5, 5–10
Finalistka 16. 9 października 2022 Ostrawa Twarda (hala)   Erin Routliffe   Catherine McNally
  Alycia Parks
3:6, 2:6

Gra mieszana 1 (0–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalistka 1. 8 września 2018 US Open Twarda   Nikola Mektić   Bethanie Mattek-Sands
  Jamie Murray
6:2, 3:6, 9–11

Występy w Turnieju Mistrzyń edytuj

W grze podwójnej edytuj

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2018 zawodniczki rezerwowe   Abigail Spears nie wystąpiła

Występy w Turnieju WTA Elite Trophy edytuj

W grze podwójnej edytuj

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2015 Faza grupowa   Gabriela Dabrowski   Anabel Medina Garrigues
  Arantxa Parra Santonja
  Xu Shilin
  You Xiaodi
3:6, 2:6

7:6(2), 4:6, 5–10
2017 Faza grupowa   Anna Smith   Lu Jingjing
  Zhang Shuai
  Jiang Xinyu
  Tang Qianhui
3:6, 1:6

3:6, 6:4, 6–10
2018 Faza grupowa   Mihaela Buzărnescu   Shūko Aoyama
  Lidzija Marozawa
  Tang Qianhui
  Xun Fangying
3:6, 2:6

6:2, 6:2
2019 Faza grupowa   Darija Jurak   Wang Xinyu
  Zhu Lin
  Duan Yingying
  Yang Zhaoxuan
6:2, 3:6, 6–10

1:6, 6:1, 7–10

Finały turniejów rangi ITF edytuj

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra podwójna 26 (14-12) edytuj

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Partnerka Przeciwniczki Wynik
Zwyciężczyni 1. 20/10/2002   Benewent 10 000 Ceglana   Alexia Virgili   Stefania Chieppa
  Emily Stellato
6:4, 6:4
Finalistka 1. 25/05/2003   Olecko 10 000 Ceglana   Monika Schneider   Kaciaryna Dziehalewicz
  Michelle Summerside
2:6, 6:1, 4:6
Zwyciężczyni 2. 10/08/2003   Gdynia 10 000 Ceglana   Klaudia Jans   Irina Kuzmina
  Monika Schneider
7:5, 6:2
Finalistka 2. 21/09/2003   Chieti 10 000 Ceglana   Klaudia Jans   Kika Hogendoorn
  Betina Pirker
3:6, 6:7(6)
Zwyciężczyni 3. 28/09/2003   Ciampino 10 000 Ceglana   Klaudia Jans   Claudia Ivone
  Giulia Meruzzi
6:0, 6:3
Finalistka 3. 01/02/2004   Tipton 10 000 Twarda   Klaudia Jans   Rebecca Llewellyn
  Melanie South
6:2, 1:6, 4:6
Zwyciężczyni 4. 28/09/2003   Ciampino 25 000 Twarda   Klaudia Jans   Zsófia Gubacsi
  Kira Nagy
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 5. 30/05/2004   Olecko 10 000 Ceglana   Karolina Kosińska   Iveta Gerlová
  Zuzana Zemenová
6:4, 6:2
Finalistka 4. 13/06/2004   Grado 25 000 Ceglana   Klaudia Jans   Rosa María Andrés Rodríguez
  Andreea Ehritt-Vanc
2:6, 2:6
Zwyciężczyni 6. 08/08/2004   Gdynia 10 000 Ceglana   Klaudia Jans   Natalia Bogdanova
  Wałerija Bondarenko
6:2, 6:4
Zwyciężczyni 7. 05/09/2004   Warszawa 10 000 Ceglana   Klaudia Jans   Martina Babaková
  Iveta Gerlová
6:2, 6:3
Finalistka 5. 13/02/2005   Capriolo 25 000 Twarda   Klaudia Jans   Marija Korytcewa
  Emma Laine
6:3, 4:6, 5:7
Zwyciężczyni 8. 07/05/2005   Warszawa 25 000 Ceglana   Karolina Kosińska   Tacciana Puczak
  Anastasija Rodionowa
4:6, 6:2, 7:6(3)
Finalistka 6. 13/02/2005   Las Palmas 25 000 Twarda   Karolina Kosińska   Nina Bratczikowa
  Ałła Kudriawcewa
6:3, 4:6, 5:7
Finalistka 7. 17/04/2005   Biarritz 25 000 Twarda   Klaudia Jans   Nina Bratczikowa
  Jarosława Szwiedowa
6:3, 6:2
Finalistka 8. 09/06/2006   Prościejów 75 000 Ceglana   Līga Dekmeijere   Jarmila Gajdošová
  Akiko Morigami
3:6, 6:7(3)
Finalistka 9. 10/09/2006   Denain 75 000 Ceglana   Klaudia Jans   Romina Oprandi
  Jasmin Wöhr
6:4, 2:6, 4:6
Zwyciężczyni 9. 08/10/2006   Barcelona 75 000 Ceglana   Klaudia Jans   Edina Gallovits
  Vanessa Henke
6:1, 6:2
Zwyciężczyni 10. 28/10/2006   Bratysława 75 000 Twarda (hala)   Klaudia Jans   Lucie Hradecká
  Michaela Paštiková
6:1, 6:3
Zwyciężczyni 11. 02/12/2005   Mediolan 50 000 Dywanowa (hala)   Klaudia Jans   Marija Korytcewa
  Emma Laine
6:7(5), 7:5, 6:4
Finalistka 10. 10/09/2006   Zagrzeb 75 000 Ceglana   Klaudia Jans   Emma Laine
  Ágnes Szávay
1:6, 2:6
Zwyciężczyni 12. 14/10/2007   Joué-lès-Tours 50 000 Dywanowa (hala)   Klaudia Jans   Petra Cetkovská
  Barbora Záhlavová-Strýcová
6:3, 7:5
Finalistka 11. 25/11/2007   Poitiers 100 000 Twarda (hala)   Klaudia Jans   Ałła Kudriawcewa
  Anastasija Pawluczenkowa
6:2, 4:6, 1–10
Zwyciężczyni 13. 07/06/2008   Rzym 75 000 Ceglana   Klaudia Jans   Marie-Ève Pelletier
  Alina Żydkowa
6:3, 6:1
Zwyciężczyni 14. 30/10/2016   Poitiers 100 000 Twarda (hala)   Nao Hibino   Alexandra Cadanțu
  Nicola Geuer
6:0, 6:0
Finalistka 12. 29/06/2018   Southsea 100 000 Trawiasta   Abigail Spears   Kirsten Flipkens
  Johanna Larsson
4:6, 6:3, 9–11

Występy w igrzyskach olimpijskich edytuj

Gra podwójna kobiet edytuj

Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008
I runda   Klaudia Jans   Stany Zjednoczone: Liezel Huber / Lindsay Davenport [5] 2:6, 1:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012
I runda   Klaudia Jans-Ignacik   Rosja: Marija Kirilenko / Nadieżda Pietrowa [3] 7:6(5), 3:6, 2:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020
I runda   Magda Linette   Stany Zjednoczone: Bethanie Mattek-Sands / Jessica Pegula [4] 1:6, 3:6

Odznaczenia edytuj

  • Złoty medal „Za Zasługi dla Polskiego Ruchu Olimpijskiego” – 2021[3]

Uwagi edytuj

  1. a b c d e Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą ilość punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.

Przypisy edytuj

  1. Rafał Smoliński: Polskie tenisistki bawiły się na ślubie Alicji Rosolskiej. sportowefakty.pl, 2017-06-11. [dostęp 2018-09-08]. (pol.).
  2. Maria Kuźniar: Wimbledon niedokończony. Rozmowa z Alicją Rosolską. tenisklub.pl. [dostęp 2022-04-21]. (pol.).
  3. Bartosz Gębicz: Wspaniała Gala 100-lecia PZT. Wybrano Złotą Dziesiątkę Polskiego Tenisa!. Przegląd Sportowy, 2021-09-12. [dostęp 2021-12-28]. (pol.).

Bibliografia edytuj