Alison Van Uytvanck
Alison Van Uytvanck (ur. 26 marca 1994 w Vilvoorde) – belgijska tenisistka, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji.
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
26 marca 1994 |
Wzrost |
173 cm |
Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
Status profesjonalny |
2009 |
Zakończenie kariery |
aktywna |
Trener |
Ann Devries |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
5 WTA, 3 WTA 125, 13 ITF |
Najwyżej w rankingu |
37 (13 sierpnia 2018) |
Australian Open |
2R (2021, 2022) |
Roland Garros |
QF (2015) |
Wimbledon |
4R (2018) |
US Open |
2R (2019) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
2 WTA, 2 ITF |
Najwyżej w rankingu |
66 (16 maja 2022) |
Australian Open |
1R (2016, 2018–2022) |
Roland Garros |
2R (2020, 2022) |
Wimbledon |
3R (2015) |
US Open |
3R (2021) |
Kariera tenisowaEdytuj
W 2011 wygrała cztery turnieje rangi ITF, w 2012 – dwa, a w 2013 – trzy. Reprezentowała Belgię w Fed Cup 2012 w deblu.
Wygrała w pierwszej rundzie Brussels Ladies Open 2011 po przejściu kwalifikacji. W następnym roku dostała się do ćwierćfinału Brussels Open 2012 w singlu, tym razem po otrzymaniu dzikiej karty, gdzie przegrała z najwyżej rozstawioną w turnieju Agnieszką Radwańską 2:6, 1:6.
W 2013 roku otrzymała dziką kartę do zawodów w Brukseli, gdzie przegrała w pierwszej rundzie. W Birmingham przeszła przez kwalifikacje i pokonała rozstawioną Ayumi Moritę, by w drugim meczu ulec innej kwalifikantce, Marii Sanchez. W Budapeszcie przegrała pierwsze spotkanie. W sezonie osiągnęła drugą rundę kwalifikacji do wielkoszlemowego Wimbledonu i trzecią do US Open. W zawodach kategorii WTA Challenger Tour w Tajpej zwyciężyła w grze pojedynczej i zanotowała finał w grze podwójnej.
W sezonie 2014 awansowała do ćwierćfinału turnieju we Florianópolis.
W zawodach cyklu WTA Tour Belgijka wygrała pięć turniejów w grze pojedynczej, w grze podwójnej natomiast zwyciężyła w dwóch turniejach z czterech rozegranych finałów. Triumfowała też w trzech turniejach singlowych w cyklu WTA 125 z czterech osiągniętych finałów, w deblu zaś osiągnęła dwa finały zawodów tej kategorii.
Życie prywatneEdytuj
Prywatnie związana z belgijską tenisistką Greet Minnen[1].
Finały turniejów WTAEdytuj
Gra pojedyncza 5 (5–0)Edytuj
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 17 września 2017 | Québec | Dywanowa (hala) | Tímea Babos | 5:7, 6:4, 6:1 |
Zwyciężczyni | 2. | 25 lutego 2018 | Budapeszt | Twarda (hala) | Dominika Cibulková | 6:3, 3:6, 7:5 |
Zwyciężczyni | 3. | 24 lutego 2019 | Budapeszt | Twarda (hala) | Markéta Vondroušová | 1:6, 7:5, 6:2 |
Zwyciężczyni | 4. | 28 września 2019 | Taszkent | Twarda | Sorana Cîrstea | 6:2, 4:6, 6:4 |
Zwyciężczyni | 5. | 2 października 2021 | Nur-Sułtan | Twarda (hala) | Julija Putincewa | 1:6, 6:4, 6:3 |
Gra podwójna 4 (2–2)Edytuj
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 15 lutego 2015 | Antwerpia | Twarda (hala) | An-Sophie Mestach | Anabel Medina Garrigues Arantxa Parra Santonja |
4:6, 6:3, 5–10 |
Zwyciężczyni | 1. | 20 października 2018 | Luksemburg | Twarda (hala) | Greet Minnen | Wiera Łapko Mandy Minella |
7:6(3), 6:2 |
Finalistka | 2. | 21 maja 2021 | Belgrad | Ceglana | Greet Minnen | Aleksandra Krunić Nina Stojanović |
0:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 18 września 2021 | Luksemburg | Twarda (hala) | Greet Minnen | Erin Routliffe Kimberley Zimmermann |
6:3, 6:3 |
Finały turniejów WTA 125Edytuj
Gra pojedyncza 4 (3–1)Edytuj
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 10 listopada 2013 | Tajpej | Dywanowa (hala) | Yanina Wickmayer | 6:4, 6:2 |
Finalistka | 1. | 4 sierpnia 2019 | Karlsruhe | Ceglana | Patricia Maria Țig | 6:3, 1:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 19 grudnia 2021 | Limoges | Twarda (hala) | Ana Bogdan | 6:2, 7:5 |
Zwyciężczyni | 3. | 19 czerwca 2022 | Gaiba | Trawiasta | Sara Errani | 6:4, 6:3 |
Gra podwójna 2 (0–2)Edytuj
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 10 listopada 2013 | Tajpej | Dywanowa (hala) | Anna-Lena Friedsam | Caroline Garcia Jarosława Szwiedowa |
3:6, 3:6 |
Finalistka | 2. | 15 maja 2022 | Karlsruhe | Ceglana | Jana Sizikowa | Majar Szarif Panna Udvardy |
7:5, 4:6, 2–10 |
Wygrane turnieje rangi ITFEdytuj
turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedynczaEdytuj
Data | Turniej | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
1. | 13/02/2011 | Vale Do Lobo | 10 000 | twarda | Elica Kostowa | 6:4, 4:6, 6:2 |
2. | 13/03/2011 | Dijon | 10 000 | twarda | Claire Feuerstein | 6:2, 6:3 |
3. | 08/05/2011 | Edynburg | 10 000 | ziemna | Justyna Jegiołka | 6:7(5), 6:4, 6:2 |
4. | 06/11/2011 | Sunderland | 10 000 | twarda | Tara Moore | 6:4, 6:1 |
5. | 15/01/2012 | Glasgow | 10 000 | twarda | Francesca Stephenson | 6:3, 6:0 |
6. | 11/11/2012 | Equeurdreville | 25 000 | twarda | Julie Coin | 6:1, 3:6, 6:3 |
7. | 27/01/2013 | Andrézieux-Bouthéon | 25 000 | twarda | Ana Vrljić | 6:1, 6:4 |
8. | 28/04/2013 | Chiasso | 25 000 | ziemna | Katarzyna Kawa | 7:6(2), 6:3 |
9. | 22/09/2013 | Shrewsbury | 25 000 | twarda | Marta Sirotkina | 7:5, 6:1 |
10. | 17/07/2016 | Stockton | 50 000 | twarda | Anastasija Piwowarowa | 6:3, 3:6, 6:2 |
11. | 02/10/2016 | Las Vegas | 50 000 | twarda | Sofia Kenin | 3:6, 7:6(4), 6:2 |
12. | 20/06/2021 | Nottingham | 100 000 | trawiasta | Arina Rodionowa | 6:0, 6:4 |
13. | 05/06/2022 | Surbiton | 100 000 | trawiasta | Arina Rodionowa | 7:6(3), 6:2 |
PrzypisyEdytuj
- ↑ Jim Buzinski: Alison Van Uytvanck in relationship with fellow pro tennis player Greet Minnen (ang.). outsport.com, 2018-03-05. [dostęp 2018-07-09].
BibliografiaEdytuj
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-26] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-26] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-26] (ang.).