Alison Van Uytvanck
Alison Van Uytvanck (ur. 26 marca 1994 w Vilvoorde) – belgijska tenisistka, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji.
| ||
_(29827520446).jpg)
| ||
| Państwo |  Belgia
| |
| Data i miejsce urodzenia | 26 marca 1994 Vilvoorde | |
| Wzrost | 173 cm | |
| Masa ciała | 63 kg | |
| Gra | praworęczna, oburęczny backhand | |
| Status profesjonalny | 2009 | |
| Zakończenie kariery | aktywna | |
| Trener | Ann Devries | |
| Gra pojedyncza | ||
| Wygrane turnieje | 4 WTA, 1 WTA 125K, 12 ITF | |
| Najwyżej w rankingu | 37 (13 sierpnia 2018) | |
| Australian Open | 2R (2021) | |
| Roland Garros | QF (2015) | |
| Wimbledon | 4R (2018) | |
| US Open | 2R (2019) | |
| Gra podwójna | ||
| Wygrane turnieje | 1 WTA, 2 ITF | |
| Najwyżej w rankingu | 92 (24 maja 2021) | |
| Australian Open | 1R (2016, 2018–2021) | |
| Roland Garros | 2R (2020) | |
| Wimbledon | 3R (2015) | |
| US Open | 1R (2014, 2015, 2018, 2020) | |
Kariera tenisowaEdytuj
W 2011 wygrała cztery turnieje rangi ITF, w 2012 – dwa, a w 2013 – trzy. Reprezentowała Belgię w Fed Cup 2012 w deblu.
Wygrała w pierwszej rundzie Brussels Ladies Open 2011 po przejściu kwalifikacji. W następnym roku dostała się do ćwierćfinału Brussels Open 2012 w singlu, tym razem po otrzymaniu dzikiej karty, gdzie przegrała z najwyżej rozstawioną w turnieju Agnieszką Radwańską 2:6, 1:6.
W 2013 roku otrzymała dziką kartę do zawodów w Brukseli, gdzie przegrała w pierwszej rundzie. W Birmingham przeszła przez kwalifikacje i pokonała rozstawioną Ayumi Moritę, by w drugim meczu ulec innej kwalifikantce, Marii Sanchez. W Budapeszcie przegrała pierwsze spotkanie. W sezonie osiągnęła drugą rundę kwalifikacji do wielkoszlemowego Wimbledonu i trzecią do US Open. W zawodach kategorii WTA Challenger Tour w Tajpej zwyciężyła w grze pojedynczej i zanotowała finał w grze podwójnej.
W sezonie 2014 awansowała do ćwierćfinału turnieju we Florianópolis.
Życie prywatneEdytuj
Prywatnie związana z belgijską tenisistką Greet Minnen[1].
Finały turniejów WTAEdytuj
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 2009 – 2020 |
|
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
| od 2021 |
|
| WTA 1000 (1000) | |
| WTA 1000 (900) | |
| WTA 500 | |
| WTA 250 | |
| WTA 125 | |
Gra pojedyncza 4 (4–0)Edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 17 września 2017 | Québec | Dywanowa (hala) |  Tímea Babos
|
5:7, 6:4, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 2. | 25 lutego 2018 | Budapeszt | Twarda (hala) |  Dominika Cibulková
|
6:3, 3:6, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 3. | 24 lutego 2019 | Budapeszt | Twarda (hala) |  Markéta Vondroušová
|
1:6, 7:5, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 4. | 28 września 2019 | Taszkent | Twarda |  Sorana Cîrstea
|
6:2, 4:6, 6:4 |
Gra podwójna 3 (1–2)Edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 15 lutego 2015 | Antwerpia | Twarda (hala) | An-Sophie Mestach
|
 Anabel Medina Garrigues Arantxa Parra Santonja
|
4:6, 6:3, 5–10 |
| Zwyciężczyni | 1. | 20 października 2018 | Luksemburg | Twarda (hala) | Greet Minnen
|
 Wiera Łapko Mandy Minella
|
7:6(3), 6:2 |
| Finalistka | 2. | 21 maja 2021 | Belgrad | Ceglana | Greet Minnen
|
 Aleksandra Krunić Nina Stojanović
|
0:6, 2:6 |
Finały turniejów WTA 125K seriesEdytuj
Gra pojedyncza 2 (1–1)Edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 10 listopada 2013 | Tajpej | Dywanowa (hala) | Yanina Wickmayer
|
6:4, 6:2 |
| Finalistka | 1. | 4 sierpnia 2019 | Karlsruhe | Ceglana | Patricia Maria Țig
|
6:3, 1:6, 2:6 |
Gra podwójna 1 (0–1)Edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 10 listopada 2013 | Tajpej | Dywanowa (hala) |  Anna-Lena Friedsam
|
 Caroline Garcia Jarosława Szwiedowa
|
3:6, 3:6 |
Wygrane turnieje rangi ITFEdytuj
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedynczaEdytuj
| Data | Turniej | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 13/02/2011 |  Vale Do Lobo
|
10 000 | twarda |  Elica Kostowa
|
6:4, 4:6, 6:2 |
| 2. | 13/03/2011 | Dijon
|
10 000 | twarda | Claire Feuerstein
|
6:2, 6:3 |
| 3. | 08/05/2011 |  Edynburg
|
10 000 | ziemna |  Justyna Jegiołka
|
6:7(5), 6:4, 6:2 |
| 4. | 06/11/2011 | Sunderland
|
10 000 | twarda | Tara Moore
|
6:4, 6:1 |
| 5. | 15/01/2012 | Glasgow
|
10 000 | twarda | Francesca Stephenson
|
6:3, 6:0 |
| 6. | 11/11/2012 | Equeurdreville
|
25 000 | twarda | Julie Coin
|
6:1, 3:6, 6:3 |
| 7. | 27/01/2013 | Andrézieux-Bouthéon
|
25 000 | twarda |  Ana Vrljić
|
6:1, 6:4 |
| 8. | 28/04/2013 |  Chiasso
|
25 000 | ziemna | Katarzyna Kawa
|
7:6(2), 6:3 |
| 9. | 22/09/2013 | Shrewsbury
|
25 000 | twarda |  Marta Sirotkina
|
7:5, 6:1 |
| 10. | 17/07/2016 |  Stockton
|
50 000 | twarda | Anastasija Piwowarowa
|
6:3, 3:6, 6:2 |
| 11. | 02/10/2016 | Las Vegas
|
50 000 | twarda | Sofia Kenin
|
3:6, 7:6(4), 6:2 |
| 12. | 20/06/2021 | Nottingham
|
100 000 | trawiasta |  Arina Rodionowa
|
6:0, 6:4 |
PrzypisyEdytuj
- ↑ Jim Buzinski: Alison Van Uytvanck in relationship with fellow pro tennis player Greet Minnen (ang.). outsport.com, 2018-03-05. [dostęp 2018-07-09].
BibliografiaEdytuj
- Profil na stronie WTA (ang.). Women’s Tennis Association. [dostęp 26 sierpnia 2013].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 26 sierpnia 2013].
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King (ang.). Billie Jean King Cup. [dostęp 26 sierpnia 2013].