Allen Johnson

lekkoatleta amerykański

Allen Kenneth Johnson (ur. 1 marca 1971 w Waszyngtonie[1]) – amerykański lekkoatleta płotkarz, mistrz olimpijski i czterokrotny mistrz świata.

Allen Johnson
Ilustracja
Allen Johnson w Berlinie w 2007
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1971
Waszyngton

Wzrost

178 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Atlanta 1996 lekkoatletyka
(bieg na 110 m przez płotki)
Mistrzostwa świata
złoto Göteborg 1995 bieg na 110 m przez płotki
złoto Ateny 1997 bieg na 110 m przez płotki
złoto Edmonton 2001 bieg na 110 m przez płotki
złoto Paryż 2003 bieg na 110 m przez płotki
brąz Helsinki 2005 bieg na 110 m przez płotki
Halowe mistrzostwa świata
złoto Barcelona 1995 bieg na 60 m przez płotki
złoto Birmingham 2003 bieg na 60 m przez płotki
złoto Budapeszt 2004 bieg na 60 m przez płotki
srebro Walencja 2008 bieg na 60 m przez płotki

Jako płotkarz nie miał idealnych warunków fizycznych (wzrost 182 cm, waga 78 kg).

Studiował na University of North Carolina w Chapel Hill, gdzie wyróżniał się jako wszechstronny lekkoatleta – obok biegu płotkarskiego uprawiał skoki w dal i wzwyż oraz dziesięciobój. Potem skoncentrował się na biegu na 110 metrów przez płotki (oraz na biegu na 60 metrów przez płotki w hali).

W 1994 zajął drugie miejsce w zawodach pucharu świata w Londynie w biegu na 110 metrów przez płotki[2][3]. Na halowych mistrzostwach świata w 1995 w Barcelonie ostał zwycięzcą w biegu na 60 metrów przez płotki, wyprzedzając swego kolegę z reprezentacji USA Courtneya Hawkinsa i Tony’ego Jarretta z Wielkiej Brytanii[4]. W tym samym roku został złotym medalistą mistrzostw świata w Göteborgu w biegu na 110 metrów przez płotki, przed Jarretem i Rogerem Kingdomem ze Stanów Zjednoczonych[5].

Został mistrzem igrzysk olimpijskich w 1996 w Atlancie w biegu na 110 metrów przez płotki, wyprzedzając Marka Creara z USA i Floriana Schwarthoffa z Niemiec[1]. Obronił tytuł mistrzowski na tym dystansie na mistrzostwach świata w 1997 w Atenach, przed Colinem Jacksonem z Wielkiej Brytanii i Igorem Kováčem. Na tych samych mistrzostwach wystąpił w zwycięskim biegu eliminacyjnym w sztafecie 4 × 400 metrów (sztafeta USA wygrała również bieg finałowy, bez udziału Johnsona, po latach została zdyskwalifikowana z powodu dopingu Antonia Pettigrewa)[6]. W 1998 zajął 2. miejsce w biegu na 110 metrów przez płotki na Igrzyskach Dobrej Woli w Uniondale[7]. Na mistrzostwach świata w 1999 w Sewilli nie stanął wskutek kontuzji do biegu półfinałowego (tytuł przypadł jego głównemu rywalowi Colinowi Jacksonowi)[8].

Na igrzyskach olimpijskich w 2000 w Sydney uplasował się tuż za podium na 4. miejscu[1]. Zdobył swój trzeci tytuł w biegu na 110 metrów przez płotki na mistrzostwach świata w 2002 w Edmonton, wyprzedzając Aniera Garcíę z Kuby i Dudleya Dorivala z Haiti[8]. W tym samym roku wygrał tę konkurencję na Igrzyskach Dobrej Woli w Brisbane[7]. Zajął 2. miejsce w tej konkurencji w zawodach pucharu świata w 2002 w Madrycie[2][9]. W 2003 został najpierw mistrzem w biegu na 60 metrów przez płotki na halowych mistrzostwach świata w Birmingham (przed Anierem Garcíą i Liu Xiangiem z Chin)[10], a następnie po raz czwarty w biegu na 110 metrów przez płotki na mistrzostwach świata w Paryżu (wyprzedzając Terrence’a Trammella z USA i Liu Xianga)[11].

Allen Johnson (w środku) i Terrence Trammell na MŚ w Helsinkach w 2005

Zwyciężył po raz trzeci w biegu na 60 metrów przez płotki na halowych mistrzostwach świata w 2004 w Budapeszcie, przed Liu Xiangiem i Maurice’em Wignallem z Jamajki[10]. Na igrzyskach olimpijskich w Atenach w tym samym roku upadek w biegu eliminacyjnym na 110 metrów przez płotki pozbawił go szansy walki o medal[1]. Na mistrzostwach świata w 2005 w Helsinkach sięgnął po brąz w tej konkurencji (wyprzedzili go Ladji Doucouré z Francji i Liu Xiang)[12]. Zwyciężył na tym dystansie w pucharze świata w 2006 w Atlancie[9]. Został srebrnym medalistą w biegu na 60 metrów przez płotki na (halowych mistrzostwach świata w 2008 w Walencji (za Liu Xiangiem)[13].

W 2010 ogłosił zakończenie kariery sportowej[14].

Rekordy życiowe:

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Allen Johnson [online], olympedia.org [dostęp 2020-11-12] (ang.).
  2. a b IAAF World Cup in Athletics [online], GBRAthletics [dostęp 2020-11-12] (ang.).
  3. 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010 [online], IAAF, s. 37 [dostęp 2020-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-26] (ang.).
  4. IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook [online], IAAF, s. 84 [dostęp 2020-11-12] (ang.).
  5. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 148 [dostęp 2020-11-12] (ang.).
  6. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 148–149, 238–239 [dostęp 2020-11-12] (ang.).
  7. a b Goodwill Games [online], GBRAthletics [dostęp 2020-11-12] (ang.).
  8. a b IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 149 [dostęp 2020-11-12] (ang.).
  9. a b 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010 [online], IAAF, s. 38 [dostęp 2020-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-26] (ang.).
  10. a b IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook [online], IAAF, s. 85 [dostęp 2020-11-12] (ang.).
  11. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 149–150 [dostęp 2020-11-12] (ang.).
  12. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 150 [dostęp 2020-11-12] (ang.).
  13. IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook [online], IAAF, s. 86 [dostęp 2020-11-12] (ang.).
  14. Christian Fuchs, Allen Johnson beendet seine Karriere [online], leichtatletik.de, 11 lipca 2010 [dostęp 2020-11-12] (niem.).

Linki zewnętrzne

edytuj