Alojzy Karkoszka
Alojzy Karkoszka (ur. 15 czerwca 1929 w Roczynach, zm. 20 sierpnia 2001 w Łajsie) – polski inżynier budownictwa lądowego i polityk. Minister budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych w latach 1971–1975, wiceprezes Rady Ministrów (1975–1976), sekretarz KC PZPR (1976–1980) oraz poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji. Budowniczy Polski Ludowej.
,_1973.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
15 czerwca 1929 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
20 sierpnia 2001 |
| Wiceprezes Rady Ministrów | |
| Okres |
od 28 maja 1975 |
| Przynależność polityczna | |
| Minister budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych | |
| Okres |
od 22 grudnia 1971 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
       
| |
Życiorys
edytujSyn Antoniego i Katarzyny. Uzyskał tytuł inżyniera budownictwa lądowego na Politechnice Warszawskiej. W latach 1951–1954 służył w ludowym Wojsku Polskim, w 1954 został kierownikiem działu w Fabryce Samochodów Osobowych.
Od 1945 był członkiem Związku Walki Młodych, a następnie Związku Młodzieży Polskiej (do 1951). Od 1949 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[1]. Według materiałów zgromadzonych w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej był w latach 1950–1953 tajnym współpracownikiem (rezydentem) stalinowskiej Informacji Wojskowej o pseudonimie „Dubrowski”[2].
W latach 1967–1970 był sekretarzem Komitetu Warszawskiego partii, w KW pełnił uprzednio funkcje zastępcy kierownika wydziału i instruktora. W okresie od lipca 1970 do grudnia 1971 był I sekretarzem KW PZPR w Gdańsku. Od 1976 do 1980 był I sekretarzem Komitetu Warszawskiego PZPR i z racji pełnionej funkcji partyjnej przewodniczącym Stołecznej Rady Narodowej. W latach 1964–1971 był zastępcą członka, a od 1971 członkiem Komitetu Centralnego PZPR. W okresie 1976–1980 pełnił funkcję jego sekretarza, a od lutego do grudnia 1980 był członkiem Biura Politycznego KC PZPR.
Od 22 grudnia 1971 do 28 maja 1975 był ministrem budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych, a następnie do 2 grudnia 1976 był wicepremierem.
W latach 1976–1985 był posłem na Sejm PRL VII i VIII kadencji.
Alojzy Karkoszka zmarł po ciężkiej chorobie 20 sierpnia 2001. 29 sierpnia został pochowany w grobie urnowym na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera E-12-14)[3].
Odznaczenia
edytuj- Order Budowniczych Polski Ludowej (1979)[4]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Order Sztandaru Pracy I klasy
- Order Sztandaru Pracy II klasy
- Srebrny Krzyż Zasługi[1]
- Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974)[5]
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1973)[6]
- Medal „Za zasługi dla Pomorskiego Okręgu Wojskowego” (1970)[7]
- Honorowa odznaka "Zasłużonym ziemi gdańskiej" (1971)[8]
- Złota Odznaka „Za pracę społeczną dla miasta Krakowa” (1973)[9]
- Honorowa Odznaka Miasta Łodzi (1974)[10]
- Pamiątkowy Medal z okazji 25-lecia wyzwolenia Pruszkowa (1970)[11]
- Odznaka pamiątkowa 1 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego OPK „Warszawa” (1979)[12]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Profil na stronie Biblioteki Sejmowej.
- ↑ Informacje w inwentarzu IPN.
- ↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie.
- ↑ „Dziennik Polski”, r. XXXV, nr 163 (10927), s. 3.
- ↑ Medale 30-lecia dla czołowych działaczy partyjnych i państwowych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 19 lipca 1974, s. 1.
- ↑ Medale „Za Zasługi dla Obronności Kraju” dla członków rządu, „Trybuna Robotnicza”, nr 241, 11 października 1973, s. 2.
- ↑ 25 lat chlubnej historii Pomorskiego Okręgu Wojskowego, „Żołnierz Wolności”, nr 238, 9 października 1970, s. 2.
- ↑ W Gdańsku, Rzeszowie i na Mazowszu, "Życie Warszawy", nr 307-308, 24-27 grudnia 1971, s. 1.
- ↑ Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m. Krakowa, 19 listopada 1973, s. 3.
- ↑ Dziennik Urzędowy Rady Narodowej miasta Łodzi, nr 14, 20 grudnia 1974, s. 2.
- ↑ „Głos Mechanika”, nr 1 (23), styczeń 1970, s. 2.
- ↑ Lotnicy WOPK – gośćmi Warszawy, „Trybuna Ludu”, nr 201, 28 sierpnia 1979, s. 7.
Bibliografia
edytuj- Leksykon Historii Polski z 1995
- Informacje w BIP IPN
- Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991, s. 370