Alona Zawarzina

rosyjska snowboardzistka

Alona Igoriewna Zawarzina (ros. Алёна Игоревна Заварзина, ur. 27 maja 1989 w Nowosybirsku) – rosyjska snowboardzistka, trzykrotna medalistka mistrzostw świata i brązowa medalistka igrzysk olimpijskich.

Alona Zawarzina
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 maja 1989
Nowosybirsk

Wzrost

175 cm

Reprezentacja

 Rosja
OAR (ZIO 2018)

Debiut w PŚ

13.10 2006, Landgraaf (31. miejsce – PSL)

Pierwsze punkty w PŚ

10.10 2008, Landgraaf (28. miejsce – PSL)

Pierwsze podium w PŚ

17.12 2009, Telluride
(1. miejsce – PGS)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Igrzyska olimpijskie
brąz Soczi 2014 PGS
Mistrzostwa świata
złoto La Molina 2011 PGS
srebro Kreischberg 2015 PGS
brąz Sierra Nevada 2017 PSL
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Nagano 2009 PSL
brąz Valmalenco 2008 PGS
Puchar Świata (PAR)
2. miejsce
2016/2017
Puchar Świata (PGS)
Mała Kryształowa Kula
2016/2017
Strona internetowa

Kariera edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 27 marca 2003 roku w Szukołowie, gdzie w mistrzostwach kraju zajęła trzynaste miejsce w gigancie równoległym (PGS). W marcu 2008 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Valmalenco, zdobywając brązowy medal w tej samej konkurencji. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Nagano wywalczyła w srebrny medal w slalomie równoległym (PSL).

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 13 października 2006 roku w Landgraaf, zajmując 31. miejsce w slalomie równoległym. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła 10 października 2008 roku w tej samej miejscowości, zajmując 28. miejsce w slalomie równoległym. Pierwszy raz na podium zawodów tego cyklu stanęła 17 grudnia 2009 roku w Telluride, wygrywając giganta równoległego. W zawodach tych wyprzedziła dwie Austriaczki: Marion Kreiner i Inę Meschik. Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnęła w sezonie 2016/2017, kiedy to zajęła drugie miejsce w klasyfikacji generalnej PAR[1], a w klasyfikacji PGS wywalczyła Małą Kryształową Kulę.

W 2011 roku wywalczyła złoty medal w gigancie równoległym podczas mistrzostw świata w La Molinie. Na rozgrywanych trzy lata później igrzyskach olimpijskich w Soczi w tej samej konkurencji zajęła trzecie miejsce, przegrywając tylko z Patrizią Kummer ze Szwajcarii i Japonką Tomoką Takeuchi. Na mistrzostwach świata w Kreischbergu w 2015 roku była druga w swej koronnej konkurencji, przegrywając tylko z Austriaczką Claudią Riegler. Kolejny medal wywalczyła podczas mistrzostw świata w Sierra Nevada w 2017 roku, zajmując trzecie miejsce w slalomie równoległym, za Austriaczką Danielą Ulbing i Czeszką Ester Ledecką. W 2018 roku zajęła czwarte miejsce w PGS podczas igrzysk olimpijskich w Pjongczangu.

Jej mężem jest reprezentant Rosji, Vic Wild.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwyciężczyni
17. 26 lutego 2010   Vancouver Gigant równoległy   Nicolien Sauerbreij
3.   19 lutego 2014   Soczi Gigant Równoległy   Patrizia Kummer
13. 22 lutego 2014   Soczi Slalom Równoległy   Julia Dujmovits
4. 24 lutego 2018   Pjongczang Gigant Równoległy   Ester Ledecká

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwyciężczyni
21. 20 stycznia 2009   Gangwon Gigant równoległy   Marion Kreiner
1.  19 stycznia 2011   La Molina Gigant równoległy -
32. 21 stycznia 2011   La Molina Slalom równoległy   Hilde-Katrine Engeli
5. 25 stycznia 2013   Stoneham Gigant równoległy   Isabella Laböck
9. 27 stycznia 2013   Stoneham Slalom równoległy   Jekatierina Tudiegieszewa
5. 22 stycznia 2015   Kreischberg Slalom równoległy   Ester Ledecká
2.  23 stycznia 2015   Kreischberg Gigant równoległy   Claudia Riegler
3.  15 marca 2017   Sierra Nevada Slalom równoległy   Daniela Ulbing
5. 16 marca 2017   Sierra Nevada Gigant równoległy   Ester Ledecká

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Zwycięstwa w zawodach edytuj

  1.   Telluride17 grudnia 2009 (gigant równoległy)
  2.   Winterberg6 marca 2016 (slalom równoległy)

Pozostałe miejsca na podium w zawodach edytuj

  1.   Stoneham24 stycznia 2010 (gigant równoległy) – 2. miejsce
  2.   Landgraaf10 października 2010 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  3.   Montafon18 grudnia 2014 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  4.   Winterberg14 marca 2015 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  5.   Carezza15 grudnia 2016 (gigant równoległy) – 3. miejsce
  6.   Rogla21 stycznia 2018 (gigant równoległy) – 3. miejsce
  7.   Scuol10 marca 2018 (gigant równoległy) – 2. miejsce
  8.   Winterberg17 marca 2018 (slalom równoległy) – 2. miejsce

Bibliografia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Łączna klasyfikacja slalomu równoległego i giganta równoległego